Psalmów 65

1 Przewodnikowi chóru. Psalm i pieśń Dawida. Tobie, Boże, należy się chwała na Syjonie i tobie [złożone] śluby należy wypełnić.

Salmo di cantico di Davide, [dato] al Capo de' Musici O DIO, lode ti aspetta in Sion; E [quivi] ti saran pagati i voti.

2 Ty wysłuchujesz modlitwy, dlatego do ciebie przyjdzie wszelkie ciało.

[O tu] ch'esaudisci i preghi, Ogni carne verrà a te.

3 Wielkie nieprawości wzięły górę nad nami; ty oczyszczasz nasze występki.

Cose inique mi avevano sopraffatto; Ma tu purghi le nostre trasgressioni.

4 Błogosławiony, [kogo] ty wybierasz i przyjmujesz, aby mieszkał w twoich przedsionkach; będziemy nasyceni dobrami twego domu, twej świętej świątyni.

Beato colui che tu avrai eletto, ed avrai fatto accostare [a te]. [Acciocchè] abiti ne' tuoi cortili! Noi saremo saziati de' beni della tua Casa, Delle cose sante del tuo Tempio.

5 Straszliwymi rzeczami odpowiesz nam według sprawiedliwości, Boże naszego zbawienia, nadziejo wszystkich krańców ziemi i mórz dalekich.

O Dio della nostra salute, Confidanza di tutte le estremità le più lontane della terra e del mare, Rispondici, per la [tua] giustizia, [in] maniere tremende.

6 Ty, który utwierdzasz góry swoją mocą, przepasany potęgą;

Esso, colla sua potenza, ferma i monti; Egli è cinto di forza.

7 Ty, który uciszasz szum morza, szum jego fal, i wrzawę narodów;

Egli acqueta il romor de' mari, lo strepito delle sue onde, E il tumulto de' popoli.

8 Mieszkańcy krańców [ziemi] boją się twoich znaków; ty radujesz [ich] nastawaniem poranka i wieczora.

Onde quelli che abitano nella estremità [della terra] temono de' tuoi miracoli: Tu fai giubilare i luoghi, onde esce la mattina e la sera.

9 Nawiedzasz ziemię i zraszasz ją, wzbogacasz ją obficie strumieniem Bożym pełnym wody. Przygotowujesz im zboże, gdy tak przysposabiasz ziemię.

Tu visiti la terra, e l'abbeveri; Tu l'arricchisci grandemente; I ruscelli di Dio [son] pieni d'acqua; Tu apparecchi agli uomini il lor frumento, dopo che tu l'hai così preparata.

10 Nawadniasz jej zagony, wyrównujesz jej bruzdy, zmiękczasz ją deszczami i błogosławisz jej urodzaje.

Tu adacqui le sue porche; tu pareggi i suoi solchi; Tu la stempri colle stille della tua pioggia; tu benedici i suoi germogli;

11 Wieńczysz rok swoją dobrocią, a twoje ścieżki ociekają tłuszczem.

Tu coroni de' tuoi beni l'annata; E le tue orbite stillano grasso.

12 Skrapiasz pustynne pastwiska, a pagórki przepasują się radością.

Le mandrie del deserto stillano; E i colli son cinti di gioia.

13 Łąki przyodziewają się stadami, a doliny okrywają się zbożem; wykrzykują [radośnie] i śpiewają.

Le pianure son rivestite di gregge, E le valli coperte di biade; Dànno voci di allegrezza, ed anche cantano.