Psalmów 65

1 Przewodnikowi chóru. Psalm i pieśń Dawida. Tobie, Boże, należy się chwała na Syjonie i tobie [złożone] śluby należy wypełnić.

Au maître de chant. Psaume de David. Cantique. A toi est due la louange, ô Dieu, dans Sion; c’est en ton honneur qu’on accomplit les vœux.

2 Ty wysłuchujesz modlitwy, dlatego do ciebie przyjdzie wszelkie ciało.

O toi, qui écoutes la prière, tous les hommes viennent à toi.

3 Wielkie nieprawości wzięły górę nad nami; ty oczyszczasz nasze występki.

Un amas d’iniquités pesait sur moi: tu pardonnes nos transgressions.

4 Błogosławiony, [kogo] ty wybierasz i przyjmujesz, aby mieszkał w twoich przedsionkach; będziemy nasyceni dobrami twego domu, twej świętej świątyni.

Heureux celui que tu choisis et que tu rapproches de toi, pour qu’il habite dans tes parvis! Puissions-nous être rassasiés des biens de ta maison, de ton saint temple!

5 Straszliwymi rzeczami odpowiesz nam według sprawiedliwości, Boże naszego zbawienia, nadziejo wszystkich krańców ziemi i mórz dalekich.

Par des prodiges, tu nous exauces dans ta justice, Dieu de notre salut, espoir des extrémités de la terre, et des mers lointaines.

6 Ty, który utwierdzasz góry swoją mocą, przepasany potęgą;

— Il affermit les montagnes par sa force, il est ceint de sa puissance;

7 Ty, który uciszasz szum morza, szum jego fal, i wrzawę narodów;

il apaise la fureur des mers, la fureur de leurs flots, et le tumulte des peuples. —

8 Mieszkańcy krańców [ziemi] boją się twoich znaków; ty radujesz [ich] nastawaniem poranka i wieczora.

Les habitants des pays lointains craignent devant tes prodiges, tu réjouis les extrémités, l’Orient et l’Occident.

9 Nawiedzasz ziemię i zraszasz ją, wzbogacasz ją obficie strumieniem Bożym pełnym wody. Przygotowujesz im zboże, gdy tak przysposabiasz ziemię.

Tu as visité la terre pour lui donner l’abondance, tu la combles de richesses; la source divine est remplie d’eau: tu prépares le blé, quand tu la fertilises ainsi.

10 Nawadniasz jej zagony, wyrównujesz jej bruzdy, zmiękczasz ją deszczami i błogosławisz jej urodzaje.

Arrosant ses sillons, aplanissant ses mottes, tu l’amollis par des ondées, tu bénis ses germes.

11 Wieńczysz rok swoją dobrocią, a twoje ścieżki ociekają tłuszczem.

Tu couronnes l’année de tes bienfaits, sur tes pas ruisselle la graisse.

12 Skrapiasz pustynne pastwiska, a pagórki przepasują się radością.

Les pâturages du désert sont abreuvés, et les collines se revêtent d’allégresse.

13 Łąki przyodziewają się stadami, a doliny okrywają się zbożem; wykrzykują [radośnie] i śpiewają.

Les prairies se couvrent de troupeaux, et les vallées se parent d’épis; tout se réjouit et chante.