Psalmów 63

1 Psalm Dawida, gdy przebywał na Pustyni Judzkiej. Boże, ty jesteś moim Bogiem, od rana cię szukam; pragnie ciebie moja dusza, tęskni do ciebie moje ciało w ziemi suchej i spragnionej, [w której] nie ma wody;

En Psalm Davids, då han var i Juda öken. Gud, du äst min Gud, bittida vakar jag upp till dig. Min själ törstar efter dig, mitt kött längtar efter dig, uti ett torrt och törstigt land, der intet vatten är.

2 Abym widział twoją moc i chwałę tak, jak cię ujrzałem w twojej świątyni;

Der ser jag efter dig i dinom helgedom, att jag måtte skåda dina magt och äro.

3 Skoro lepsze jest twoje miłosierdzie niż życie, moje wargi będą cię chwaliły;

Ty din godhet är bättre än lif. Mine läppar prisa dig.

4 Tak błogosławić cię będę póki żyję, wzniosę swe ręce w imię twoje.

Der ville jag gerna lofva dig i mina lifsdagar, och upplyfta mina händer, i ditt Namn.

5 Jak tłuszczem i sadłem będzie nasycona moja dusza, moje usta będą cię wielbić radosnymi wargami;

Det vore mins hjertas fröjd och lust, då jag dig med gladom mun lofva skulle.

6 Gdy cię wspominam na moim posłaniu i rozmyślam o tobie podczas nocnych straży.

När jag mig i säng lägger, så tänker jag uppå dig; när jag uppvaknar, så talar jag om dig.

7 Ponieważ byłeś mi pomocą, w cieniu twoich skrzydeł będę się weselił.

Ty du äst min hjelpare, och under dina vingars skugga vill jag fröjda mig.

8 Moja dusza przylgnęła do ciebie, twoja prawica mnie podtrzymuje.

Min själ håller sig intill dig; din högra hand uppehåller mig.

9 Ale ci, którzy dążą do zguby mojej duszy, sami zejdą do głębi ziemi.

Men de stå efter mina själ, till att öfverfalla mig; de måste under jordena nederfara.

10 Będą wydani pod ostrze miecza, staną się łupem lisów.

De måste falla i svärd, och räfvomen till lott blifva.

11 Lecz król będzie się weselił w Bogu, będzie się chlubił każdy, kto na niego przysięga, a usta kłamców zostaną zamknięte.

Men Konungen fröjdar sig i Gudi; den vid honom svär, han skall prisad varda; ty de lögnmunnar skola tillstoppade varda.