Psalmów 60

1 Przewodnikowi chóru, n[a Sussanedut. Miktam Dawida dla pouczenia]; [gdy walczył przeciw Syryjczykom Nacharaim i przeciw Syryjczykom Soby, gdy Joab, wracając, pobił dwanaście tysięcy Edomitów w Dolinie Soli. ] Boże, odrzuciłeś nas, rozproszyłeś nas [i] rozgniewałeś się; powróć znowu do nas.

“For the leader of the music; upon the Shushan-Eduth; a psalm of David for instruction; when he was at strife with the Syrians of Mesopotamia, and the Syrians of Zoba; when Joab returned, and smote twelve thousand Edomites in the valley of Salt.” O God! thou hast forsaken us; thou hast broken us in pieces; Thou hast been angry! O revive us again!

2 Wstrząsnąłeś ziemią i rozdarłeś ją; ulecz jej rozpadliny, bo się chwieje.

Thou hast made the land tremble; thou hast rent it; O heal its breaches, for it tottereth!

3 Okazywałeś twemu ludowi ciężkie rzeczy, napoiłeś nas winem odurzającym.

Thou hast caused thy people to see hard things; Thou hast made us drink the wine of reeling.

4 Dałeś chorągiew tym, którzy się ciebie boją, aby wynieśli ją z powodu [twej] prawdy. (Sela)

Lift up a banner for them that fear thee, For the sake of thy faithfulness, that they may escape!

5 Aby byli ocaleni twoi umiłowani, wybaw [ich] swoją prawicą i wysłuchaj mnie.

That thy beloved may be delivered, Save with thy right hand, and answer me!

6 Bóg przemówił w swojej świętości; będę się radował, rozdzielę Sychem i wymierzę dolinę Sukkot.

God promiseth in his holiness; I will rejoice; I shall yet divide Shechem, And measure out the valley of Succoth.

7 Mój [jest] Gilead, mój i Manasses, Efraim mocą mojej głowy, Juda moim prawodawcą.

Gilead shall be mine, and mine Manasseh; Ephraim shall be my helmet, And Judah my sceptre;

8 Moab moją misą do mycia, na Edom wrzucę mój but; Filisteo, wykrzykuj z mojego powodu.

Moab shall be my wash-bowl; Upon Edom shall I cast my shoe; I shall triumph over Philistia!

9 Kto mnie wprowadzi do miasta warownego? Kto mnie doprowadzi aż do Edomu?

Who will bring me to the strong city? Who will lead me into Edom?

10 Czy nie ty, o Boże, który nas odrzuciłeś i nie wychodziłeś, Boże, z naszymi wojskami?

Wilt not thou, O God! who didst forsake us, And didst not go forth with our armies?

11 Udziel nam pomocy w utrapieniu, bo próżna jest pomoc ludzka.

Give us thine aid in our distress, For vain is the help of man!

12 W Bogu będziemy mężni, bo on podepcze naszych nieprzyjaciół.

Through God we shall do valiantly; For he will tread down our enemies.