< Psalmów 56 >
1 Przewodnikowi chóru, na Jonat elem rechokim. Miktam Dawida, gdy Filistyni schwytali go w Gat. Zmiłuj się nade mną, Boże, bo chce mnie pochłonąć człowiek; każdego dnia uciska mnie walką.
(Til sangmesteren. Al-jonat-elem-rehokim. Af David. En miktam, da filisterne greb ham i Gat.) Vær mig nådig Gud, thi Mennesker vil mig til livs, jeg trænges stadig af Stridsmænd;
2 Moi wrogowie każdego dnia chcą mnie połknąć; wielu bowiem walczy przeciwko mnie, o Najwyższy.
mine Fjender vil mig stadig til Livs, thi mange strider bittert imod mig!
3 Ilekroć strach mnie ogarnia, ufam tobie.
Når jeg gribes af Frygt, vil jeg stole på dig,
4 W Bogu będę wysławiać jego słowo; Bogu ufam i nie będę się bał tego, co człowiek może mi uczynić.
og med Guds Hjælp skal jeg prise hans Ord. Jeg stoler på Gud, jeg frygter ikke, hvad kan Kød vel gøre mig?
5 Przez cały dzień przekręcają moje słowa, przeciwko mnie kierują wszystkie swe zamysły, ku memu nieszczęściu.
De oplægger stadig Råd imod mig, alle deres Tanker går ud på ondt.
6 Zbierają się, ukrywają i śledzą moje kroki, czyhając na moją duszę.
De flokker sig sammen, ligger på Lur, jeg har dem lige i Hælene, de står mig jo efter Livet.
7 Czy unikną [zemsty] za nieprawość? Boże, powal te narody w swoim gniewie.
Gengæld du dem det onde, stød Folkene ned i Vrede, o Gud!
8 Ty policzyłeś dni mojej tułaczki, zbierz [też] moje łzy do swego bukłaka; czyż nie są [spisane] w twojej księdze?
Selv har du talt mine Suk, i din Lædersæk har du gemt mine Tårer; de står jo i din Bog.
9 Gdy zawołam, cofną się moi wrogowie; to wiem, bo Bóg jest ze mną.
Da skal Fjenderne vige, den Dag jeg kalder; så meget ved jeg, at Gud er med mig.
10 W Bogu będę wysławiać jego słowa, w PANU będę chwalić jego słowo.
Med Guds Hjælp skal jeg prise hans Ord, med HERRENs Hjælp skal jeg prise hans Ord.
11 Bogu ufam, nie będę się bał tego, co mi może uczynić człowiek.
Jeg stoler på Gud, jeg frygter ikke, hvad kan et Menneske gøre mig?
12 Tobie, Boże, śluby złożyłem, [dlatego też] tobie oddam chwałę.
Jeg har Løfter til dig at indfri, o Gud, med Takofre vil jeg betale dig.
13 Ocaliłeś bowiem moją duszę od śmierci, a moje nogi od upadku, abym chodził przed Bogiem w światłości żyjących.
Thi fra Døden frier du min Sjæl, ja min Fod fra Fald, at jeg kan vandre for Guds Åsyn i Livets Lys.