< Psalmów 50 >
1 Psalm Asafa. Bóg nad bogami, PAN, przemówił i wezwał ziemię od wschodu słońca aż do jego zachodu.
Psalm Asafu; Bog mogočni, Bog Gospod govori in kliče zemljo od vzhoda solnčnega do zahoda.
2 Z Syjonu, doskonałego piękna, zajaśniał Bóg.
Sè Sijona, najvišje lepote, proseva Bog.
3 Nasz Bóg przyjdzie i nie będzie milczał; ogień będzie trawił przed nim, a wokół niego powstanie potężna burza.
(Pridi, naš Bog, in ne delaj se gluhega); ogenj razsaja pred njim, in silno viharno je okrog njega.
4 Wezwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądzić swój lud:
Nebesa kliče od zgoraj, in zemljo, da sodi ljudstvo svoje:
5 Zgromadźcie mi moich świętych, którzy zawarli ze mną przymierze przez ofiarę.
Zberite mi jih, katerim sem delil milost, kateri so storili zavezo z menoj po daritvi.
6 Wtedy niebiosa ogłoszą jego sprawiedliwość, bo sam Bóg [jest] sędzią. (Sela)
Ko so nebesa oznanjala pravico njegovo, da je Bog sodnik,
7 Słuchaj, mój ludu, a będę mówił; słuchaj, Izraelu, a będę świadczył przeciw tobie: Ja [jestem] Bogiem, twoim Bogiem.
Čuj, ljudstvo moje, in govoril bodem, Izrael, in na pričo te klical; Bog, Bog naj bodem tvoj.
8 Nie będę cię ganił za twoje ofiary ani za twoje całopalenia, które są zawsze przede mną.
Ne zavoljo daritev tvojih te bodem svaril, da naj bodejo žgalne daritve tvoje vedno pred menoj.
9 Nie przyjmę cielca z twojego domu ani kozłów z twoich zagród.
Ne sprejmem iz hiše tvoje junca, kozličev iz tvojih ograj.
10 Do mnie bowiem należy wszelkie zwierzę leśne i tysiące bydła na górach.
Ker moja je vsaka gozdna zver, živali v gorah tisoč,
11 Znam wszelkie ptactwo górskie i moje są zwierzęta polne.
Vse tiče gorske poznam, in živali poljske so v moji oblasti.
12 Gdybym był głodny, nie mówiłbym ci o tym, bo mój [jest] świat i wszystko, co go napełnia.
Ko bi bil gladen, ne rekel bi tebi; ker moja je zemlja vesoljna in njena obilost.
13 Czyż będę jadł mięso wołów albo pił krew kozłów?
Ali živim o mesu krepkih juncev, ali pijem kozlov kri?
14 Ofiaruj Bogu dziękczynienie i spełnij swoje śluby wobec Najwyższego;
Hvalo daruj Bogu, in najvišjemu opravljaj obljube svoje.
15 I wzywaj mnie w dniu utrapienia; wtedy cię wybawię, a [ty] mnie uwielbisz.
In kliči me o času stiske; rešil te bodem, da me čestiš.
16 Lecz do niegodziwego Bóg mówi: Po co ogłaszasz moje prawa i masz na ustach moje przymierze;
Krivičnemu pa pravi Bog: Kaj da naštevaš zapovedi moje in jemlješ zavezo mojo v svoja usta?
17 Skoro nienawidzisz karności i rzucasz za siebie moje słowa?
Ker ti sovražiš poštenje, in besede moje si vrgel zá se.
18 Gdy widzisz złodzieja, pochwalasz go, i zadajesz się z cudzołożnikami.
Kakor hitro vidiš tatú, sprijazniš se z njim; in s prešestniki je delež tvoj.
19 Pozwalasz swym ustom źle mówić, a twój język knuje podstępy.
Usta svoja rabiš za húdo, in z jezikom svojim spletaš zvijačo.
20 Siedzisz i mówisz przeciwko twemu bratu, obmawiasz syna swej matki.
Sedé obrekuješ svojega brata, sina matere svoje sramotiš.
21 To czyniłeś, a ja milczałem; sądziłeś, że jestem do ciebie podobny, [ale] będę cię napominał i postawię ci to przed oczy.
Ko si to počel, delal sem se gluhega; zato meniš, da sem prav tebi podoben: svarim te in govorim ti v óči.
22 Zrozumcie to teraz wy, którzy zapominacie o Bogu, bym [was] nie rozszarpał, a nie byłoby [nikogo], kto [by] was ocalił.
Pázite vendar na to vi, ki zábite Boga, da ne zgrabim in ga ne bode, da bi rešil.
23 Kto [mi] ofiaruje chwałę, ten oddaje mi cześć; a temu, kto chodzi [prostą] drogą, ukażę Boże zbawienie.
Kdor daruje hvalo, česti me, in kdor uravnava pot, storil bodem, da uživa blaginjo Božjo.