Psalmów 50

1 Psalm Asafa. Bóg nad bogami, PAN, przemówił i wezwał ziemię od wschodu słońca aż do jego zachodu.

Ein Psalm Asaphs: Der HERR, der starke Gott, hat geredet und ruft der Welt zu vom Aufgang der Sonne bis zu ihrem Niedergang.

2 Z Syjonu, doskonałego piękna, zajaśniał Bóg.

Aus Zion, der Schönheit Vollendung, bricht Gottes Glanz hervor.

3 Nasz Bóg przyjdzie i nie będzie milczał; ogień będzie trawił przed nim, a wokół niego powstanie potężna burza.

Unser Gott kommt und schweigt nicht; verzehrendes Feuer ist vor ihm, und es stürmt gewaltig um ihn her.

4 Wezwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądzić swój lud:

Er ruft den Himmel droben und die Erde zum Gericht seines Volkes herbei.

5 Zgromadźcie mi moich świętych, którzy zawarli ze mną przymierze przez ofiarę.

Versammelt mir meine Frommen, die einen Bund mit mir gemacht haben über dem Opfer.

6 Wtedy niebiosa ogłoszą jego sprawiedliwość, bo sam Bóg [jest] sędzią. (Sela)

Da verkündigten die Himmel seine Gerechtigkeit, daß Gott selbst Richter ist. (Pause)

7 Słuchaj, mój ludu, a będę mówił; słuchaj, Izraelu, a będę świadczył przeciw tobie: Ja [jestem] Bogiem, twoim Bogiem.

Höre, mein Volk, so will ich reden; Israel, ich lege gegen dich Zeugnis ab: Ich, Gott, bin dein Gott.

8 Nie będę cię ganił za twoje ofiary ani za twoje całopalenia, które są zawsze przede mną.

Deiner Opfer halben will ich dich nicht strafen, sind doch deine Brandopfer stets vor mir.

9 Nie przyjmę cielca z twojego domu ani kozłów z twoich zagród.

Ich will keinen Farren aus deinem Hause nehmen, noch Böcke aus deinen Ställen!

10 Do mnie bowiem należy wszelkie zwierzę leśne i tysiące bydła na górach.

Denn mein sind alle Tiere des Waldes, das Vieh auf den Bergen zu Tausenden.

11 Znam wszelkie ptactwo górskie i moje są zwierzęta polne.

Ich kenne alle Vögel auf den Bergen, und was sich auf dem Felde regt, ist mir bekannt.

12 Gdybym był głodny, nie mówiłbym ci o tym, bo mój [jest] świat i wszystko, co go napełnia.

Wenn mich hungerte, so würde ich es dir nicht sagen; denn mein ist der Erdkreis und was ihn erfüllt.

13 Czyż będę jadł mięso wołów albo pił krew kozłów?

Soll ich Ochsenfleisch essen oder Bocksblut trinken?

14 Ofiaruj Bogu dziękczynienie i spełnij swoje śluby wobec Najwyższego;

Opfere Gott Dank und bezahle dem Höchsten deine Gelübde;

15 I wzywaj mnie w dniu utrapienia; wtedy cię wybawię, a [ty] mnie uwielbisz.

und rufe mich an am Tage der Not, so will ich dich erretten, und du sollst mich ehren!

16 Lecz do niegodziwego Bóg mówi: Po co ogłaszasz moje prawa i masz na ustach moje przymierze;

Aber zum Gottlosen spricht Gott: Was zählst du meine Satzungen her und nimmst meinen Bund in deinen Mund,

17 Skoro nienawidzisz karności i rzucasz za siebie moje słowa?

so du doch Zucht hassest und wirfst meine Worte hinter dich?

18 Gdy widzisz złodzieja, pochwalasz go, i zadajesz się z cudzołożnikami.

Wenn du einen Dieb siehst, so befreundest du dich mit ihm und hast Gemeinschaft mit Ehebrechern;

19 Pozwalasz swym ustom źle mówić, a twój język knuje podstępy.

deinen Mund lässest du Böses reden, und deine Zunge flicht Betrug;

20 Siedzisz i mówisz przeciwko twemu bratu, obmawiasz syna swej matki.

du sitzest und redest wider deinen Bruder, deiner Mutter Sohn verleumdest du!

21 To czyniłeś, a ja milczałem; sądziłeś, że jestem do ciebie podobny, [ale] będę cię napominał i postawię ci to przed oczy.

Das hast du getan, und ich habe geschwiegen; da meintest du, ich sei gleich wie du; aber ich will dich strafen und es dir vor Augen stellen!

22 Zrozumcie to teraz wy, którzy zapominacie o Bogu, bym [was] nie rozszarpał, a nie byłoby [nikogo], kto [by] was ocalił.

Merket doch das, die ihr Gottes vergesset, daß ich nicht hinwegraffe und kein Erretter da sei!

23 Kto [mi] ofiaruje chwałę, ten oddaje mi cześć; a temu, kto chodzi [prostą] drogą, ukażę Boże zbawienie.

Wer Dank opfert, der ehrt mich, und wer den Weg bahnt, dem zeige ich Gottes Heil!