Psalmów 50
1 Psalm Asafa. Bóg nad bogami, PAN, przemówił i wezwał ziemię od wschodu słońca aż do jego zachodu.
Ein Psalm Asafs. / El Elohim Jahwe: Er redet / Und ruft der Erde d vom Aufgang der Sonne bis zum Niedergang.
2 Z Syjonu, doskonałego piękna, zajaśniał Bóg.
Aus Zion, der Schönheit Krone, / Strahlt Elohim hervor.
3 Nasz Bóg przyjdzie i nie będzie milczał; ogień będzie trawił przed nim, a wokół niego powstanie potężna burza.
Unser Gott, er kommt und schweiget nicht. / Verzehrend Feuer geht vor ihm her, / Rings um ihn stürmt es gewaltig.
4 Wezwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądzić swój lud:
Er ruft die Himmel droben herbei. / Und die Erde, sein Volk zu richten:
5 Zgromadźcie mi moich świętych, którzy zawarli ze mną przymierze przez ofiarę.
"Versammelt mir die Frommen, / Die den Bund mit mir im Opfer geschlossen!"
6 Wtedy niebiosa ogłoszą jego sprawiedliwość, bo sam Bóg [jest] sędzią. (Sela)
Die Himmel künden seine Gerechtigkeit; / Denn Elohim — er ist's, der richtet! (Sela)
7 Słuchaj, mój ludu, a będę mówił; słuchaj, Izraelu, a będę świadczył przeciw tobie: Ja [jestem] Bogiem, twoim Bogiem.
"Höre, mein Volk, o laß mich reden! / Israel, laß mich dich warnen! / Elohim, dein Gott, bin ich.
8 Nie będę cię ganił za twoje ofiary ani za twoje całopalenia, które są zawsze przede mną.
Nicht deiner Schlachtopfer wegen rüge ich dich — / Sind doch deine Brandopfer immer vor mir.
9 Nie przyjmę cielca z twojego domu ani kozłów z twoich zagród.
Nicht brauche ich Stiere aus deinem Hause / Noch Böcke aus deinen Hürden.
10 Do mnie bowiem należy wszelkie zwierzę leśne i tysiące bydła na górach.
Denn mein ist alles Wild des Waldes, / Das viele Getier auf den Bergen.
11 Znam wszelkie ptactwo górskie i moje są zwierzęta polne.
Ich kenne jeden Vogel der Berge, / Und was auf den Feldern sich regt, ist mein.
12 Gdybym był głodny, nie mówiłbym ci o tym, bo mój [jest] świat i wszystko, co go napełnia.
Sollte mich hungern, dir sagte ich's nicht. / Denn mein ist der Erdkreis und was ihn erfüllt.
13 Czyż będę jadł mięso wołów albo pił krew kozłów?
Esse ich etwa der Stiere Fleisch / Und trink ich der Böcke Blut?
14 Ofiaruj Bogu dziękczynienie i spełnij swoje śluby wobec Najwyższego;
Opfere Elohim Dank / Und bezahle dem Höchsten deine Gelübde!
15 I wzywaj mnie w dniu utrapienia; wtedy cię wybawię, a [ty] mnie uwielbisz.
"Rufe mich an am Tage der Not: / Dann will ich dich retten, daß du mich ehrest."
16 Lecz do niegodziwego Bóg mówi: Po co ogłaszasz moje prawa i masz na ustach moje przymierze;
Aber zum Frevler spricht Elohim: / Wie? du zählst meine Satzungen auf / Und redest von meinem Bund?
17 Skoro nienawidzisz karności i rzucasz za siebie moje słowa?
Das wagst du und hasset doch Zucht / Und wirfst meine Worte hinter dich?
18 Gdy widzisz złodzieja, pochwalasz go, i zadajesz się z cudzołożnikami.
Siehst du einen Dieb, so gesellst du dich ihm, / Und mit Ehebrechern gehest du um.
19 Pozwalasz swym ustom źle mówić, a twój język knuje podstępy.
Du lässest deinen Mund zum Bösen los, / Und deine Zunge spinnet Trug.
20 Siedzisz i mówisz przeciwko twemu bratu, obmawiasz syna swej matki.
Mit andern verleumdest du deinen Bruder, / Deiner Mutter Sohn hängst du Schande an.
21 To czyniłeś, a ja milczałem; sądziłeś, że jestem do ciebie podobny, [ale] będę cię napominał i postawię ci to przed oczy.
Das hast du getan, und ich schwieg dazu. / Da dachtest du denn: ich wäre wie du. / Aber ich will dich zur Rechenschaft ziehn, / Dir's unter die Augen stellen."
22 Zrozumcie to teraz wy, którzy zapominacie o Bogu, bym [was] nie rozszarpał, a nie byłoby [nikogo], kto [by] was ocalił.
Merkt das wohl, die ihr Gottes vergeßt; / Sonst werd ich zerreißen, und niemand rettet.
23 Kto [mi] ofiaruje chwałę, ten oddaje mi cześć; a temu, kto chodzi [prostą] drogą, ukażę Boże zbawienie.
Wer Dank opfert, der ehret mich recht, / Und er bahnet den Weg, / Auf dem ich ihm zeige das Heil Elohims.
