Psalmów 50

1 Psalm Asafa. Bóg nad bogami, PAN, przemówił i wezwał ziemię od wschodu słońca aż do jego zachodu.

(En salme af Asaf.) Gud, Gud HERREN talede og stævnede Jorden hid fra Sol i Opgang til Sol i Bjærge;

2 Z Syjonu, doskonałego piękna, zajaśniał Bóg.

fra Zion, Skønhedens Krone, viste Gud sig i Stråleglans

3 Nasz Bóg przyjdzie i nie będzie milczał; ogień będzie trawił przed nim, a wokół niego powstanie potężna burza.

vor Gud komme og tie ikke! - Foran ham gik fortærende Ild, omkring ham rasede Storm;

4 Wezwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądzić swój lud:

han stævnede Himlen deroppe hid og Jorden for at dømme sit Folk:

5 Zgromadźcie mi moich świętych, którzy zawarli ze mną przymierze przez ofiarę.

"Saml mig mine fromme, der sluttede Pagt med mig ved Ofre!"

6 Wtedy niebiosa ogłoszą jego sprawiedliwość, bo sam Bóg [jest] sędzią. (Sela)

Og Himlen forkyndte hans Retfærd, at Gud er den, der dømmer. (Sela)

7 Słuchaj, mój ludu, a będę mówił; słuchaj, Izraelu, a będę świadczył przeciw tobie: Ja [jestem] Bogiem, twoim Bogiem.

Hør, mit Folk, jeg vil tale, Israel, jeg vil vidne imod dig, Gud, din Gud er jeg!

8 Nie będę cię ganił za twoje ofiary ani za twoje całopalenia, które są zawsze przede mną.

Jeg laster dig ikke for dine Slagtofre, dine Brændofre har jeg jo stadig for Øje;

9 Nie przyjmę cielca z twojego domu ani kozłów z twoich zagród.

jeg tager ej Tyre fra dit Hus eller Bukke fra dine Stalde;

10 Do mnie bowiem należy wszelkie zwierzę leśne i tysiące bydła na górach.

thi mig tilhører alt Skovens Vildt, Dyrene på de tusinde Bjerge;

11 Znam wszelkie ptactwo górskie i moje są zwierzęta polne.

jeg kender alle Bjergenes Fugle, har rede på Markens Vrimmel.

12 Gdybym był głodny, nie mówiłbym ci o tym, bo mój [jest] świat i wszystko, co go napełnia.

Om jeg hungred, jeg sagde det ikke til dig, thi mit er Jorderig og dets Fylde!

13 Czyż będę jadł mięso wołów albo pił krew kozłów?

Mon jeg æder Tyres Kød eller drikker Bukkes Blod?

14 Ofiaruj Bogu dziękczynienie i spełnij swoje śluby wobec Najwyższego;

Lovsang skal du ofre til Gud og holde den Højeste dine Løfter.

15 I wzywaj mnie w dniu utrapienia; wtedy cię wybawię, a [ty] mnie uwielbisz.

Og kald på mig på Nødens Dag; jeg vil udfri dig, og du skal ære mig,

16 Lecz do niegodziwego Bóg mówi: Po co ogłaszasz moje prawa i masz na ustach moje przymierze;

Men til Den gudløse siger Gud: Hvi regner du op mine Bud og fører min Pagt i Munden,

17 Skoro nienawidzisz karności i rzucasz za siebie moje słowa?

når du dog hader Tugt og kaster mine Ord bag din Ryg?

18 Gdy widzisz złodzieja, pochwalasz go, i zadajesz się z cudzołożnikami.

Ser du en Tyv, slår du Følge med ham, med Horkarle bolder du til,

19 Pozwalasz swym ustom źle mówić, a twój język knuje podstępy.

slipper Munden løs med ondt, din Tunge bærer på Svig.

20 Siedzisz i mówisz przeciwko twemu bratu, obmawiasz syna swej matki.

Du sidder og skænder din Broder, bagtaler din Moders Søn;

21 To czyniłeś, a ja milczałem; sądziłeś, że jestem do ciebie podobny, [ale] będę cię napominał i postawię ci to przed oczy.

det gør du, og jeg skulde tie, og du skulde tænke, jeg er som du! Revse dig vil jeg og gøre dig det klart.

22 Zrozumcie to teraz wy, którzy zapominacie o Bogu, bym [was] nie rozszarpał, a nie byłoby [nikogo], kto [by] was ocalił.

Mærk jer det, I, som glemmer Gud, at jeg ikke skal rive jer redningsløst sønder.

23 Kto [mi] ofiaruje chwałę, ten oddaje mi cześć; a temu, kto chodzi [prostą] drogą, ukażę Boże zbawienie.

Den, der ofrer Taksigelse, ærer mig; den, der agter på Vejen, lader jeg se Guds Frelse.