Psalmów 5

1 Przewodnikowi chóru, na Nechylot. Psalm Dawida. Nakłoń ucha ku moim słowom, PANIE, zważ na moje westchnienie.

[Dem Vorsänger, zu Nechiloth. [d. h. zu Flöten] Ein Psalm von David.] Nimm zu Ohren, Jehova, meine Worte, merke auf mein Nachsinnen! [O. meine Klage]

2 Słuchaj pilnie głosu mego wołania, mój Królu i mój Boże, bo się do ciebie modlę.

Horche auf die Stimme meines Schreiens, mein König und mein Gott! denn zu dir bete ich.

3 PANIE, z rana usłyszysz mój głos, z rana zaniosę do ciebie [modlitwę] i będę czekał.

Frühe [W. am Morgen] wirst du, Jehova, meine Stimme hören, frühe [W. am Morgen] werde ich mein Anliegen dir vorstellen und harren. [Eig. ausschauen]

4 Ty bowiem nie jesteś Bogiem, który miłuje nieprawość, zły z tobą nie zamieszka.

Denn nicht ein Gott [El] bist du, der an Gesetzlosigkeit Gefallen hat; bei dir wird das Böse [O. der Böse] nicht weilen.

5 Głupcy nie ostoją się przed twymi oczyma. Nienawidzisz wszystkich czyniących nieprawość.

Nicht werden die Toren [O. die Prahler, die Übermütigen] bestehen vor deinen Augen; du hassest alle, die Frevel tun.

6 Wytracisz tych, którzy mówią kłamstwa. PAN brzydzi się człowiekiem krwawym i podstępnym.

Du wirst vertilgen die Lügenredner; den Mann des Blutes und des Truges verabscheut Jehova.

7 Lecz ja dzięki obfitości twego miłosierdzia wejdę do twego domu, oddam pokłon przed twoim świętym przybytkiem w twojej bojaźni.

Ich aber, ich werde in der [O. durch die] Größe deiner Güte eingehen in dein Haus, ich werde anbeten [Eig. mich niederwerfen] in deiner Furcht gegen deinen heiligen Tempel. [S. die Anm. zu 1. Kön. 6,3]

8 Prowadź mnie, PANIE, w swojej sprawiedliwości ze względu na moich wrogów; wyprostuj przede mną twoją drogę.

Leite mich, Jehova, in deiner Gerechtigkeit um meiner Feinde [Eig. Nachsteller] willen; ebne vor mir deinen Weg.

9 Bo w ich ustach nie ma szczerości, ich wnętrze pełne przewrotności, ich gardło jest grobem otwartym, swoim językiem pochlebiają.

Denn in ihrem Munde ist nichts Zuverlässiges; ihr Inneres ist Verderben, ein offenes Grab ihr Schlund; ihre Zunge glätten sie. [d. h. sie schmeicheln]

10 Spustosz ich, Boże! Niech upadną przez własne zamiary. Z powodu ich licznych występków odtrąć ich, ponieważ buntują się przeciwko tobie.

Laß sie büßen, o Gott; mögen sie fallen durch ihre Anschläge! Stoße sie hinweg wegen der Menge ihrer Übertretungen! denn sie sind widerspenstig gegen dich gewesen.

11 Lecz niech się radują wszyscy, którzy tobie ufają; niech zawsze wykrzykują [z radości], bo ty będziesz ich osłaniał. Niech rozradują się w tobie ci, którzy miłują twoje imię.

So werden sich freuen alle, die auf dich trauen: ewig werden sie jubeln, und du wirst sie beschirmen; und in dir werden frohlocken, die deinen Namen lieben.

12 Ty bowiem, PANIE, będziesz błogosławił sprawiedliwego, osłonisz go dobrocią jak tarczą.

Denn du wirst den Gerechten segnen; Jehova, mit Gunst wirst du ihn umgeben wie mit einem Schilde. [Hier der große Schild, der den ganzen Mann deckte]