< Psalmów 49 >
1 Przewodnikowi chóru. Psalm dla synów Korego. Słuchajcie tego wszystkie narody, nadstawcie ucha wszyscy mieszkańcy świata.
Oíd esto todos los pueblos: escuchád todos los habitadores del mundo:
2 Zarówno wy, prości, jak i wy, możni; zarówno bogaty, jak i ubogi.
Así los hijos de los hombres como los hijos de los varones: juntamente el rico y el pobre.
3 Moje usta wypowiedzą mądrość, a rozmyślaniem mego serca [będzie] roztropność.
Mi boca hablará sabidurías: y el pensamiento de mi corazón inteligencias.
4 Nakłonię ucha ku przypowieści, przy harfie rozwiążę moją zagadkę.
Acomodaré a ejemplos mi oído: declararé con la arpa mi enigma.
5 Dlaczego mam się bać w dniach niedoli, [gdy] otacza mnie nieprawość tych, którzy mnie depczą?
¿Por qué temeré en los días de adversidad, cuando la iniquidad de mis calcañares me cercará?
6 Ci, którzy ufają swym bogactwom i chlubią się swym wielkim dostatkiem;
Los que confían en sus haciendas, y en la multitud de sus riquezas se jactan;
7 Nikt [z nich] w żaden sposób nie odkupi swego brata ani nie może dać Bogu [za niego] okupu;
Ninguno redimiendo redimirá al hermano: ni dará a Dios su rescate.
8 (Kosztowny bowiem jest okup za ich dusze i nigdy się nie zdarzy);
Porque la redención de su alma es de gran precio: y no se hará jamás,
9 Aby żył na wieki i nie doznał zniszczenia.
Que viva adelante para siempre: y nunca vea la sepultura.
10 Każdy bowiem widzi, że mądrzy umierają, tak samo jak ginie głupiec i prostak, i zostawiają obcym swoje bogactwa.
Porque se ve que los sabios mueren juntamente: el insensato y el ignorante perecen, y dejan a otros sus riquezas.
11 Myślą, [że] ich domy [są] wieczne, a ich mieszkania [będą trwać] z pokolenia na pokolenie; nazywają ziemie swymi imionami.
En su íntimo piensan que sus casas son eternas: sus habitaciones para generación y generación: llamaron sus tierras de sus nombres.
12 Lecz człowiek, choć otoczony czcią, nie przetrwa; podobny jest do bydląt, które giną.
Mas el hombre no permanecerá en honra: es semejante a las bestias que mueren.
13 Ich droga jest ich głupstwem, mimo to ich potomkowie pochwalają ich mowę. (Sela)
Este es su camino, su locura: y sus descendientes corren por el dicho de ellos. (Selah)
14 Jak owce będą złożeni w grobie, śmierć ich pożre; prawi będą nad nimi panować o poranku, ich postać zostanie zniszczona w grobie, gdy opuszczą swoje mieszkanie. (Sheol )
Como ovejas son puestos en la sepultura, la muerte los pastorea; y los rectos se enseñorearon de ellos por la mañana: y su apariencia se envejece en la sepultura de su morada. (Sheol )
15 Ale Bóg wykupi moją duszę z mocy grobu, bo mnie przyjmie. (Sela) (Sheol )
Ciertamente Dios redimirá mi vida del poder de la sepultura, cuando me tomará. (Selah) (Sheol )
16 Nie bój się, gdy się ktoś wzbogaci, gdy się rozmnoży sława jego domu;
No temas cuando se enriquece alguno: cuando aumenta la gloria de su casa.
17 Bo gdy umrze, niczego [ze sobą] nie weźmie i nie pójdzie za nim jego sława.
Porque en su muerte no tomará nada: ni su gloria descenderá en pos de él.
18 Chociaż za życia swej duszy pochlebiał i chwalono go, gdy dobrze się urządził;
Porque mientras viviere, será su vida bendita: y tú serás loado cuando fueres bueno.
19 Pójdzie jednak do grona swych ojców; nigdy nie ujrzą światła.
El entrará a la generación de sus padres: para siempre no verán luz.
20 Człowiek, który jest otoczony czcią, a nie rozumie [tego], podobny jest do bydląt, które giną.
El hombre en honra que no entiende, semejante es a las bestias que mueren.