Psalmów 49
1 Przewodnikowi chóru. Psalm dla synów Korego. Słuchajcie tego wszystkie narody, nadstawcie ucha wszyscy mieszkańcy świata.
Salmo para o regente, dos filhos de Coré: Ouvi isto, vós todos os povos; dai ouvidos, todos os moradores do mundo;
2 Zarówno wy, prości, jak i wy, możni; zarówno bogaty, jak i ubogi.
vós, povo, filhos dos homens, tanto os ricos como os pobres.
3 Moje usta wypowiedzą mądrość, a rozmyślaniem mego serca [będzie] roztropność.
Minha boca falará da sabedoria; e o pensamento do meu coração [estará cheio de] entendimento.
4 Nakłonię ucha ku przypowieści, przy harfie rozwiążę moją zagadkę.
Inclinarei meus ouvidos a uma parábola; ao [som] da harpa declararei o meu enigma.
5 Dlaczego mam się bać w dniach niedoli, [gdy] otacza mnie nieprawość tych, którzy mnie depczą?
Por que temeria eu nos dias do mal, [quando] a maldade dos meus adversários me cercar?
6 Ci, którzy ufają swym bogactwom i chlubią się swym wielkim dostatkiem;
Eles confiam em seus bens, e se orgulham da abundância de suas riquezas.
7 Nikt [z nich] w żaden sposób nie odkupi swego brata ani nie może dać Bogu [za niego] okupu;
Mas ninguém pode livrar o seu irmão, nem pagar a Deus o seu resgate,
8 (Kosztowny bowiem jest okup za ich dusze i nigdy się nie zdarzy);
porque a redenção da sua alma é caríssima, e sempre será insuficiente
9 Aby żył na wieki i nie doznał zniszczenia.
para viver eternamente, e jamais ver a cova.
10 Każdy bowiem widzi, że mądrzy umierają, tak samo jak ginie głupiec i prostak, i zostawiają obcym swoje bogactwa.
Pois se vê que os sábios morrem, que o tolo e o bruto igualmente perecem; e deixam suas riquezas a outros.
11 Myślą, [że] ich domy [są] wieczne, a ich mieszkania [będą trwać] z pokolenia na pokolenie; nazywają ziemie swymi imionami.
Seu pensamento interior é que suas casas serão perpétuas, que suas moradas durarão de geração em geração; dão às terras os seus próprios nomes.
12 Lecz człowiek, choć otoczony czcią, nie przetrwa; podobny jest do bydląt, które giną.
Mas o ser humano, ainda que em honra, não dura para sempre; semelhante é aos animais, que perecem.
13 Ich droga jest ich głupstwem, mimo to ich potomkowie pochwalają ich mowę. (Sela)
Este é o caminho dos tolos e dos seus seguidores, que se agradam de suas palavras. (Selá)
14 Jak owce będą złożeni w grobie, śmierć ich pożre; prawi będą nad nimi panować o poranku, ich postać zostanie zniszczona w grobie, gdy opuszczą swoje mieszkanie. (Sheol h7585)
São como ovelhas levados ao Xeol; a morte se alimentará deles. Os corretos os dominarão pela manhã, e sua beleza será consumida no Xeol, longe de sua morada. (Sheol h7585)
Mas Deus resgatará a minha alma da violência do mundo dos mortos, pois ele me tomará [consigo]. (Selá) (Sheol h7585)
16 Nie bój się, gdy się ktoś wzbogaci, gdy się rozmnoży sława jego domu;
Não temas quando um homem enriquece, quando a glória de sua casa se engrandece.
17 Bo gdy umrze, niczego [ze sobą] nie weźmie i nie pójdzie za nim jego sława.
Pois ele, quando morrer, nada levará; nem sua glória o seguirá abaixo.
18 Chociaż za życia swej duszy pochlebiał i chwalono go, gdy dobrze się urządził;
Ainda que, em vida, tenha pronunciado a si mesmo a bênção “Louvam-te ao fazeres o bem a ti”,
19 Pójdzie jednak do grona swych ojców; nigdy nie ujrzą światła.
ele, porém, se juntará à geração de seus pais; nunca mais verão a luz.
20 Człowiek, który jest otoczony czcią, a nie rozumie [tego], podobny jest do bydląt, które giną.
O homem em posição de honra que não tem entendimento é semelhante aos animais, que perecem.
