< Psalmów 49 >
1 Przewodnikowi chóru. Psalm dla synów Korego. Słuchajcie tego wszystkie narody, nadstawcie ucha wszyscy mieszkańcy świata.
Écoutez ceci, vous tous les peuples; prêtez l'oreille, vous tous les habitants du monde!
2 Zarówno wy, prości, jak i wy, możni; zarówno bogaty, jak i ubogi.
Enfants du peuple et enfants des grands, le riche aussi bien que le pauvre.
3 Moje usta wypowiedzą mądrość, a rozmyślaniem mego serca [będzie] roztropność.
Ma bouche prononcera des paroles sages, et les pensées de mon cœur sont pleines de sens.
4 Nakłonię ucha ku przypowieści, przy harfie rozwiążę moją zagadkę.
Je vais prêter l'oreille aux discours sentencieux; j'expose mon énigme au son de la harpe.
5 Dlaczego mam się bać w dniach niedoli, [gdy] otacza mnie nieprawość tych, którzy mnie depczą?
Pourquoi craindrais-je aux jours du malheur, quand l'iniquité de mes adversaires m'environne?
6 Ci, którzy ufają swym bogactwom i chlubią się swym wielkim dostatkiem;
Ils se confient en leurs biens, ils se glorifient de l'abondance de leurs richesses.
7 Nikt [z nich] w żaden sposób nie odkupi swego brata ani nie może dać Bogu [za niego] okupu;
Mais l'homme ne saurait racheter son frère, ni payer à Dieu sa rançon.
8 (Kosztowny bowiem jest okup za ich dusze i nigdy się nie zdarzy);
Car le rachat de leur âme est trop cher, et il ne se fera jamais,
9 Aby żył na wieki i nie doznał zniszczenia.
Pour qu'ils continuent de vivre à perpétuité, et qu'ils ne voient point le tombeau.
10 Każdy bowiem widzi, że mądrzy umierają, tak samo jak ginie głupiec i prostak, i zostawiają obcym swoje bogactwa.
Car on voit que les sages meurent; le fou et l'insensé périssent également, et laissent leurs biens à d'autres.
11 Myślą, [że] ich domy [są] wieczne, a ich mieszkania [będą trwać] z pokolenia na pokolenie; nazywają ziemie swymi imionami.
Ils pensent que leurs maisons dureront éternellement, et leurs demeures d'âge en âge; ils ont donné leurs noms à leurs terres.
12 Lecz człowiek, choć otoczony czcią, nie przetrwa; podobny jest do bydląt, które giną.
Mais l'homme ne peut demeurer dans son éclat; il est rendu semblable aux bêtes qui périssent.
13 Ich droga jest ich głupstwem, mimo to ich potomkowie pochwalają ich mowę. (Sela)
Telle est la voie sur laquelle ils se fient; et leurs successeurs se plaisent à leurs discours.
14 Jak owce będą złożeni w grobie, śmierć ich pożre; prawi będą nad nimi panować o poranku, ich postać zostanie zniszczona w grobie, gdy opuszczą swoje mieszkanie. (Sheol )
Ils sont poussés au Sépulcre comme un troupeau; la mort se repaîtra d'eux; les justes domineront sur eux au matin; leur beauté sera consumée dans le Sépulcre, loin de leurs habitations. (Sheol )
15 Ale Bóg wykupi moją duszę z mocy grobu, bo mnie przyjmie. (Sela) (Sheol )
Mais Dieu rachètera mon âme de la main du Sépulcre, quand il me prendra à lui. (Sélah) (Sheol )
16 Nie bój się, gdy się ktoś wzbogaci, gdy się rozmnoży sława jego domu;
Ne crains point, quand un homme s'enrichit, quand la gloire de sa maison s'accroît.
17 Bo gdy umrze, niczego [ze sobą] nie weźmie i nie pójdzie za nim jego sława.
Car, en mourant, il n'emportera rien; sa gloire ne descendra pas après lui.
18 Chociaż za życia swej duszy pochlebiał i chwalono go, gdy dobrze się urządził;
Que dans sa vie il rende son âme heureuse, qu'on te loue parce que tu te fais du bien,
19 Pójdzie jednak do grona swych ojców; nigdy nie ujrzą światła.
Tu iras pourtant vers la génération de tes pères, qui ne reverront jamais la lumière.
20 Człowiek, który jest otoczony czcią, a nie rozumie [tego], podobny jest do bydląt, które giną.
L'homme qui est en honneur et qui n'a pas d'intelligence, devient semblable aux bêtes qui périssent.