< Psalmów 49 >
1 Przewodnikowi chóru. Psalm dla synów Korego. Słuchajcie tego wszystkie narody, nadstawcie ucha wszyscy mieszkańcy świata.
Au maître de chant. Psaume des fils de Coré. Ecoutez tous ceci, ô peuples; prêtez l’oreille vous tous habitants du monde,
2 Zarówno wy, prości, jak i wy, możni; zarówno bogaty, jak i ubogi.
hommes du commun et hommes de condition, ensemble riches et pauvres.
3 Moje usta wypowiedzą mądrość, a rozmyślaniem mego serca [będzie] roztropność.
Ma bouche va faire entendre des paroles sages, et mon cœur a des pensées pleines de sens.
4 Nakłonię ucha ku przypowieści, przy harfie rozwiążę moją zagadkę.
Je prête l’oreille aux sentences que Dieu m’inspire; j’explique mon énigme au son de la harpe.
5 Dlaczego mam się bać w dniach niedoli, [gdy] otacza mnie nieprawość tych, którzy mnie depczą?
Pourquoi craindrais-je aux jours du malheur, lorsque l’iniquité de mes persécuteurs m’assiège?
6 Ci, którzy ufają swym bogactwom i chlubią się swym wielkim dostatkiem;
Eux qui mettent leur confiance dans leurs biens, leur gloire dans leurs grandes richesses!
7 Nikt [z nich] w żaden sposób nie odkupi swego brata ani nie może dać Bogu [za niego] okupu;
Un homme ne peut racheter son frère, ni payer à Dieu sa rançon.
8 (Kosztowny bowiem jest okup za ich dusze i nigdy się nie zdarzy);
Le rachat de leur vie est trop cher; il est à jamais impossible,
9 Aby żył na wieki i nie doznał zniszczenia.
pour qu’il vive éternellement, et qu’il ne voie jamais la fosse.
10 Każdy bowiem widzi, że mądrzy umierają, tak samo jak ginie głupiec i prostak, i zostawiają obcym swoje bogactwa.
Non, il la verra; les sages meurent, l’insensé et le stupide périssent également, laissant à d’autres leurs biens.
11 Myślą, [że] ich domy [są] wieczne, a ich mieszkania [będą trwać] z pokolenia na pokolenie; nazywają ziemie swymi imionami.
Ils s’imaginent que leurs maisons seront éternelles, que leurs demeures subsisteront d’âge en âge, et ils donnent leurs noms à leurs domaines.
12 Lecz człowiek, choć otoczony czcią, nie przetrwa; podobny jest do bydląt, które giną.
Mais, même dans sa splendeur, l’homme ne dure pas; il est semblable aux biches qui périssent.
13 Ich droga jest ich głupstwem, mimo to ich potomkowie pochwalają ich mowę. (Sela)
Tel est leur sort, à ces hommes si confiants, et à ceux qui les suivent en approuvant leurs discours. — Séla.
14 Jak owce będą złożeni w grobie, śmierć ich pożre; prawi będą nad nimi panować o poranku, ich postać zostanie zniszczona w grobie, gdy opuszczą swoje mieszkanie. (Sheol )
Comme un troupeau, ils sont poussés dans le schéol, la mort est leur pasteur; le matin, les hommes droits dominent sur eux, et leur ombre se consumera au schéol, sans autre demeure. (Sheol )
15 Ale Bóg wykupi moją duszę z mocy grobu, bo mnie przyjmie. (Sela) (Sheol )
Mais Dieu rachètera mon âme de la puissance du schéol, car il me prendra avec lui. — Séla. (Sheol )
16 Nie bój się, gdy się ktoś wzbogaci, gdy się rozmnoży sława jego domu;
Ne crains donc pas, quand un homme s’enrichit, quand s’accroît l’opulence de sa maison.
17 Bo gdy umrze, niczego [ze sobą] nie weźmie i nie pójdzie za nim jego sława.
Car il n’emportera rien à sa mort, son opulence ne descendra pas avec lui.
18 Chociaż za życia swej duszy pochlebiał i chwalono go, gdy dobrze się urządził;
Il aura beau s’estimer heureux pendant sa vie; on aura beau te louer des jouissances que tu te donnes:
19 Pójdzie jednak do grona swych ojców; nigdy nie ujrzą światła.
Tu iras rejoindre la génération de tes pères, qui jamais ne reverront la lumière.
20 Człowiek, który jest otoczony czcią, a nie rozumie [tego], podobny jest do bydląt, które giną.
L’homme, même dans sa splendeur, ne comprend pas, il est semblable aux bêtes qui périssent.