Psalmów 44
1 Przewodnikowi chóru. Psalm pouczający dla synów Korego. Boże, słyszeliśmy na własne uszy, nasi ojcowie opowiadali nam o tym, czego dokonałeś za ich dni, w czasach dawnych.
MAIN Kot, je roner ki jalon at, jam at oko kajokajoi on kit er, me kom kotin wiadar ni ar anjau maj.
2 Ty własną ręką wypędziłeś pogan, a ich osadziłeś; wyniszczyłeś narody, a ich rozprzestrzeniłeś.
Kom kotin pakiweier men liki kan ki lim omui, ap wilian ir di; kom kotin koko jan wei kan, ap id katotoe ir ala.
3 Nie zdobyli bowiem ziemi swym mieczem ani ich nie wybawiło własne ramię, lecz twoja prawica i twoje ramię, i światło twego oblicza, bo upodobałeś ich sobie.
Pwe re jota kaloedier jap o ki ar kodlaj, o pa arail jota katepa on ir, pwe pali maun omui o lim omui, o marain en jilan omui; pweki kom kotin kupura irail er.
4 Ty jesteś moim Królem, o Boże; daj wybawienie Jakubowi.
Pwe komui Kot ai Nanmarki, me inauki on, Iakop, en jauaja i.
5 Dzięki tobie pokonamy naszych wrogów, w twoje imię zdepczemy naszych przeciwników.
Komui, me je pan kawekila at imwintiti kan; ni mar omui me je pan tiakekidi me kin palian kit.
6 Nie zaufam bowiem mojemu łukowi i nie wybawi mnie mój miecz;
Pwe i jota kin kaporoporeki ai kajik katieu, o ai kodlaj jota kak dore ia la.
7 Lecz ty nas wybawiłeś od naszych wrogów i zawstydziłeś tych, którzy nas nienawidzą.
Pwe komui me kin jauaja kit jan at imwintiti kan, o kom kin kanamenokala, me kailon kin kit.
8 Każdego dnia chlubimy się Bogiem, a twoje imię będziemy sławić na wieki. (Sela)
Ran karoj je pan kapina Kot, o je pan danke on mar omui kokolata.
9 [Teraz] jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, i nie wyruszasz z naszymi wojskami.
Ari jo, kom kotin likidmalie kin kit ala, pwe jen lijela, o komui jota ian at karij akan.
10 Sprawiłeś, że cofnęliśmy się przed wrogiem, a ci, którzy nas nienawidzą, złupili nas.
Kom kotin mueid on at imwintiti, ren paki kit wei, o me kailon kin kit, kin kulia jan at kapwa.
11 Wydałeś nas na rzeź jak owce i rozproszyłeś nas wśród pogan.
Kom kotin mueid on ir, ren kawe kit ala dueta jip oko, o kom kotin kamueit kit pajan nan pun en men liki kan.
12 Sprzedałeś swój lud za bezcen i nie zyskałeś na jego sprzedaży.
Kom netikila japwilim omui kan ni pwai jued, a komui ap jota kapwapwa kilar.
13 Wystawiłeś nas na wzgardę naszym sąsiadom, na szyderstwo i pośmiewisko tym, którzy nas otaczają.
Kom kin kotin wiai on kit, jen kankaurur ren men imp at, o lalaue o jarodi ren me kapil kit pena.
14 Uczyniłeś nas tematem przysłowia wśród pogan, tak że narody kiwają głowami nad nami.
Kom kotin wia kin kit karajepa eu ren men liki kan o aramaj akan kin duedualok kin kit.
15 Mój wstyd wciąż jest przede mną, a hańba mi twarz okrywa;
I kin jaro nin ran karoj o maj ai me dir en namenok,
16 Na głos tego, który gardzi i bluźni, z powodu wroga i mściciela.
Ni ai roneron aramaj morjued o lalaue, o ni ai kilekilan ai imwintiti o me kin akdepuk kan.
17 To wszystko nas spotkało, a [jednak] nie zapomnieliśmy o tobie ani nie naruszyliśmy twojego przymierza.
Mepukat karoj lel don kit er, ari jo, je jota kak monokela komui, de wia dip on japwilim omui inau.
18 Nasze serce się nie odwróciło ani nasze kroki nie zboczyły z twej ścieżki;
Monion at jota pupwei jan komui, o je jota wuki wei jan al omui.
19 Chociaż powaliłeś nas w miejscu smoków i okryłeś nas cieniem śmierci.
A komui kawe kit alar ni wajan man jued, o kom kadupale kidi mot en mela.
20 Gdybyśmy zapomnieli imienia naszego Boga i wyciągnęli ręce do obcego boga;
Ma je monokela mar en at Kol, o pokada pa at on amen kot,
21 Czyż Bóg by się o tym nie dowiedział? Przecież on zna tajniki serca.
Kot jota pan kotin diarada? Pwe a kotin mani lol en monion at.
22 Lecz z powodu ciebie przez cały dzień nas zabijają, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź.
Pwe kit kin kalokoloke kin komui ni ran karoj, o kit rajon jip me pan kamela.
23 Ocknij się; czemu śpisz, Panie? Obudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
Main i, kom kotida! Da me kom kotin jaimokela? Kotin opada waja, o der kajapoke kit ala kolata!
24 Czemu ukrywasz swoje oblicze i zapominasz o naszym utrapieniu i ucisku?
Da me kom kotin karirila jilan omui, o kotin maliela at luet o at kalokolok?
25 Nasza dusza bowiem pogrążyła się w prochu, nasz brzuch przylgnął do ziemi.
Pwe nen it poridier ni pwel par; kaped it paj on pwel.
26 Powstań nam na pomoc, odkup nas ze względu na twoje miłosierdzie.
Kom kotida, jauaja kit, o dore kit ala pweki omui kalanan.
