Psalmów 44
1 Przewodnikowi chóru. Psalm pouczający dla synów Korego. Boże, słyszeliśmy na własne uszy, nasi ojcowie opowiadali nam o tym, czego dokonałeś za ich dni, w czasach dawnych.
Au chef des chantres. Des fils de Koré. Cantique. O Dieu! Nous avons entendu de nos oreilles, Nos pères nous ont raconté Les œuvres que tu as accomplies de leur temps, Aux jours d’autrefois.
2 Ty własną ręką wypędziłeś pogan, a ich osadziłeś; wyniszczyłeś narody, a ich rozprzestrzeniłeś.
De ta main tu as chassé des nations pour les établir, Tu as frappé des peuples pour les étendre.
3 Nie zdobyli bowiem ziemi swym mieczem ani ich nie wybawiło własne ramię, lecz twoja prawica i twoje ramię, i światło twego oblicza, bo upodobałeś ich sobie.
Car ce n’est point par leur épée qu’ils se sont emparés du pays, Ce n’est point leur bras qui les a sauvés; Mais c’est ta droite, c’est ton bras, c’est la lumière de ta face, Parce que tu les aimais.
4 Ty jesteś moim Królem, o Boże; daj wybawienie Jakubowi.
O Dieu! Tu es mon roi: Ordonne la délivrance de Jacob!
5 Dzięki tobie pokonamy naszych wrogów, w twoje imię zdepczemy naszych przeciwników.
Avec toi nous renversons nos ennemis, Avec ton nom nous écrasons nos adversaires.
6 Nie zaufam bowiem mojemu łukowi i nie wybawi mnie mój miecz;
Car ce n’est pas en mon arc que je me confie, Ce n’est pas mon épée qui me sauvera;
7 Lecz ty nas wybawiłeś od naszych wrogów i zawstydziłeś tych, którzy nas nienawidzą.
Mais c’est toi qui nous délivres de nos ennemis, Et qui confonds ceux qui nous haïssent.
8 Każdego dnia chlubimy się Bogiem, a twoje imię będziemy sławić na wieki. (Sela)
Nous nous glorifions en Dieu chaque jour, Et nous célébrerons à jamais ton nom. (Pause)
9 [Teraz] jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, i nie wyruszasz z naszymi wojskami.
Cependant tu nous repousses, tu nous couvres de honte, Tu ne sors plus avec nos armées;
10 Sprawiłeś, że cofnęliśmy się przed wrogiem, a ci, którzy nas nienawidzą, złupili nas.
Tu nous fais reculer devant l’ennemi, Et ceux qui nous haïssent enlèvent nos dépouilles.
11 Wydałeś nas na rzeź jak owce i rozproszyłeś nas wśród pogan.
Tu nous livres comme des brebis à dévorer, Tu nous disperses parmi les nations.
12 Sprzedałeś swój lud za bezcen i nie zyskałeś na jego sprzedaży.
Tu vends ton peuple pour rien, Tu ne l’estimes pas à une grande valeur.
13 Wystawiłeś nas na wzgardę naszym sąsiadom, na szyderstwo i pośmiewisko tym, którzy nas otaczają.
Tu fais de nous un objet d’opprobre pour nos voisins, De moquerie et de risée pour ceux qui nous entourent;
14 Uczyniłeś nas tematem przysłowia wśród pogan, tak że narody kiwają głowami nad nami.
Tu fais de nous un objet de sarcasme parmi les nations, Et de hochements de tête parmi les peuples.
15 Mój wstyd wciąż jest przede mną, a hańba mi twarz okrywa;
Ma honte est toujours devant moi, Et la confusion couvre mon visage,
16 Na głos tego, który gardzi i bluźni, z powodu wroga i mściciela.
A la voix de celui qui m’insulte et m’outrage, A la vue de l’ennemi et du vindicatif.
17 To wszystko nas spotkało, a [jednak] nie zapomnieliśmy o tobie ani nie naruszyliśmy twojego przymierza.
Tout cela nous arrive, sans que nous t’ayons oublié, Sans que nous ayons violé ton alliance:
18 Nasze serce się nie odwróciło ani nasze kroki nie zboczyły z twej ścieżki;
Notre cœur ne s’est point détourné, Nos pas ne se sont point éloignés de ton sentier,
19 Chociaż powaliłeś nas w miejscu smoków i okryłeś nas cieniem śmierci.
Pour que tu nous écrases dans la demeure des chacals, Et que tu nous couvres de l’ombre de la mort.
20 Gdybyśmy zapomnieli imienia naszego Boga i wyciągnęli ręce do obcego boga;
Si nous avions oublié le nom de notre Dieu, Et étendu nos mains vers un dieu étranger,
21 Czyż Bóg by się o tym nie dowiedział? Przecież on zna tajniki serca.
Dieu ne le saurait-il pas, Lui qui connaît les secrets du cœur?
22 Lecz z powodu ciebie przez cały dzień nas zabijają, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź.
Mais c’est à cause de toi qu’on nous égorge tous les jours, Qu’on nous regarde comme des brebis destinées à la boucherie.
23 Ocknij się; czemu śpisz, Panie? Obudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
Réveille-toi! Pourquoi dors-tu, Seigneur? Réveille-toi! Ne nous repousse pas à jamais!
24 Czemu ukrywasz swoje oblicze i zapominasz o naszym utrapieniu i ucisku?
Pourquoi caches-tu ta face? Pourquoi oublies-tu notre misère et notre oppression?
25 Nasza dusza bowiem pogrążyła się w prochu, nasz brzuch przylgnął do ziemi.
Car notre âme est abattue dans la poussière, Notre corps est attaché à la terre.
26 Powstań nam na pomoc, odkup nas ze względu na twoje miłosierdzie.
Lève-toi, pour nous secourir! Délivre-nous à cause de ta bonté!
