Psalmów 44
1 Przewodnikowi chóru. Psalm pouczający dla synów Korego. Boże, słyszeliśmy na własne uszy, nasi ojcowie opowiadali nam o tym, czego dokonałeś za ich dni, w czasach dawnych.
To the Overseer. — By sons of Korah. An Instruction. O God, with our ears we have heard, Our fathers have recounted to us, The work Thou didst work in their days, In the days of old.
2 Ty własną ręką wypędziłeś pogan, a ich osadziłeś; wyniszczyłeś narody, a ich rozprzestrzeniłeś.
Thou, [with] Thy hand, nations hast dispossessed. And Thou dost plant them. Thou afflictest peoples, and sendest them away.
3 Nie zdobyli bowiem ziemi swym mieczem ani ich nie wybawiło własne ramię, lecz twoja prawica i twoje ramię, i światło twego oblicza, bo upodobałeś ich sobie.
For, not by their sword Possessed they the land, And their arm gave not salvation to them, But Thy right hand, and Thine arm, And the light of Thy countenance, Because Thou hadst accepted them.
4 Ty jesteś moim Królem, o Boże; daj wybawienie Jakubowi.
Thou [art] He, my king, O God, Command the deliverances of Jacob.
5 Dzięki tobie pokonamy naszych wrogów, w twoje imię zdepczemy naszych przeciwników.
By Thee our adversaries we do push, By Thy name tread down our withstanders,
6 Nie zaufam bowiem mojemu łukowi i nie wybawi mnie mój miecz;
For, not in my bow do I trust, And my sword doth not save me.
7 Lecz ty nas wybawiłeś od naszych wrogów i zawstydziłeś tych, którzy nas nienawidzą.
For Thou hast saved us from our adversaries, And those hating us Thou hast put to shame.
8 Każdego dnia chlubimy się Bogiem, a twoje imię będziemy sławić na wieki. (Sela)
In God we have boasted all the day, And Thy name to the age we thank. (Selah)
9 [Teraz] jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, i nie wyruszasz z naszymi wojskami.
In anger Thou hast cast off and causest us to blush, And goest not forth with our hosts.
10 Sprawiłeś, że cofnęliśmy się przed wrogiem, a ci, którzy nas nienawidzą, złupili nas.
Thou causest us to turn backward from an adversary, And those hating us, Have spoiled for themselves.
11 Wydałeś nas na rzeź jak owce i rozproszyłeś nas wśród pogan.
Thou makest us food like sheep, And among nations Thou hast scattered us.
12 Sprzedałeś swój lud za bezcen i nie zyskałeś na jego sprzedaży.
Thou sellest Thy people — without wealth, And hast not become great by their price.
13 Wystawiłeś nas na wzgardę naszym sąsiadom, na szyderstwo i pośmiewisko tym, którzy nas otaczają.
Thou makest us a reproach to our neighbours, A scorn and a reproach to our surrounders.
14 Uczyniłeś nas tematem przysłowia wśród pogan, tak że narody kiwają głowami nad nami.
Thou makest us a simile among nations, A shaking of the head among peoples.
15 Mój wstyd wciąż jest przede mną, a hańba mi twarz okrywa;
All the day my confusion [is] before me, And the shame of my face hath covered me.
16 Na głos tego, który gardzi i bluźni, z powodu wroga i mściciela.
Because of the voice of a reproacher and reviler, Because of an enemy and a self-avenger.
17 To wszystko nas spotkało, a [jednak] nie zapomnieliśmy o tobie ani nie naruszyliśmy twojego przymierza.
All this met us, and we did not forget Thee, Nor have we dealt falsely in Thy covenant.
18 Nasze serce się nie odwróciło ani nasze kroki nie zboczyły z twej ścieżki;
We turn not backward our heart, Nor turn aside doth our step from Thy path.
19 Chociaż powaliłeś nas w miejscu smoków i okryłeś nas cieniem śmierci.
But Thou hast smitten us in a place of dragons, And dost cover us over with death-shade.
20 Gdybyśmy zapomnieli imienia naszego Boga i wyciągnęli ręce do obcego boga;
If we have forgotten the name of our God, And spread our hands to a strange God,
21 Czyż Bóg by się o tym nie dowiedział? Przecież on zna tajniki serca.
Doth not God search out this? For He knoweth the secrets of the heart.
22 Lecz z powodu ciebie przez cały dzień nas zabijają, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź.
Surely, for Thy sake we have been slain all the day, Reckoned as sheep of the slaughter.
23 Ocknij się; czemu śpisz, Panie? Obudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
Stir up — why dost Thou sleep, O Lord? Awake, cast us not off for ever.
24 Czemu ukrywasz swoje oblicze i zapominasz o naszym utrapieniu i ucisku?
Why Thy face hidest Thou? Thou forgettest our afflictions and our oppression,
25 Nasza dusza bowiem pogrążyła się w prochu, nasz brzuch przylgnął do ziemi.
For bowed to the dust hath our soul, Cleaved to the earth hath our belly.
26 Powstań nam na pomoc, odkup nas ze względu na twoje miłosierdzie.
Arise, a help to us, And ransom us for thy kindness' sake.
