Psalmów 44
1 Przewodnikowi chóru. Psalm pouczający dla synów Korego. Boże, słyszeliśmy na własne uszy, nasi ojcowie opowiadali nam o tym, czego dokonałeś za ich dni, w czasach dawnych.
For the Chief Musician. By the sons of Korah. A contemplative psalm. We have heard with our ears, God; our fathers have told us what work you did in their days, in the days of old.
2 Ty własną ręką wypędziłeś pogan, a ich osadziłeś; wyniszczyłeś narody, a ich rozprzestrzeniłeś.
You drove out the nations with your hand, but you planted them. You afflicted the peoples, but you spread them abroad.
3 Nie zdobyli bowiem ziemi swym mieczem ani ich nie wybawiło własne ramię, lecz twoja prawica i twoje ramię, i światło twego oblicza, bo upodobałeś ich sobie.
For they didn’t get the land in possession by their own sword, neither did their own arm save them; but your right hand, your arm, and the light of your face, because you were favourable to them.
4 Ty jesteś moim Królem, o Boże; daj wybawienie Jakubowi.
God, you are my King. Command victories for Jacob!
5 Dzięki tobie pokonamy naszych wrogów, w twoje imię zdepczemy naszych przeciwników.
Through you, we will push down our adversaries. Through your name, we will tread down those who rise up against us.
6 Nie zaufam bowiem mojemu łukowi i nie wybawi mnie mój miecz;
For I will not trust in my bow, neither will my sword save me.
7 Lecz ty nas wybawiłeś od naszych wrogów i zawstydziłeś tych, którzy nas nienawidzą.
But you have saved us from our adversaries, and have shamed those who hate us.
8 Każdego dnia chlubimy się Bogiem, a twoje imię będziemy sławić na wieki. (Sela)
In God we have made our boast all day long. We will give thanks to your name forever. (Selah)
9 [Teraz] jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, i nie wyruszasz z naszymi wojskami.
But now you rejected us, and brought us to dishonour, and don’t go out with our armies.
10 Sprawiłeś, że cofnęliśmy się przed wrogiem, a ci, którzy nas nienawidzą, złupili nas.
You make us turn back from the adversary. Those who hate us take plunder for themselves.
11 Wydałeś nas na rzeź jak owce i rozproszyłeś nas wśród pogan.
You have made us like sheep for food, and have scattered us amongst the nations.
12 Sprzedałeś swój lud za bezcen i nie zyskałeś na jego sprzedaży.
You sell your people for nothing, and have gained nothing from their sale.
13 Wystawiłeś nas na wzgardę naszym sąsiadom, na szyderstwo i pośmiewisko tym, którzy nas otaczają.
You make us a reproach to our neighbours, a scoffing and a derision to those who are around us.
14 Uczyniłeś nas tematem przysłowia wśród pogan, tak że narody kiwają głowami nad nami.
You make us a byword amongst the nations, a shaking of the head amongst the peoples.
15 Mój wstyd wciąż jest przede mną, a hańba mi twarz okrywa;
All day long my dishonour is before me, and shame covers my face,
16 Na głos tego, który gardzi i bluźni, z powodu wroga i mściciela.
at the taunt of one who reproaches and verbally abuses, because of the enemy and the avenger.
17 To wszystko nas spotkało, a [jednak] nie zapomnieliśmy o tobie ani nie naruszyliśmy twojego przymierza.
All this has come on us, yet we haven’t forgotten you. We haven’t been false to your covenant.
18 Nasze serce się nie odwróciło ani nasze kroki nie zboczyły z twej ścieżki;
Our heart has not turned back, neither have our steps strayed from your path,
19 Chociaż powaliłeś nas w miejscu smoków i okryłeś nas cieniem śmierci.
though you have crushed us in the haunt of jackals, and covered us with the shadow of death.
20 Gdybyśmy zapomnieli imienia naszego Boga i wyciągnęli ręce do obcego boga;
If we have forgotten the name of our God, or spread out our hands to a strange god,
21 Czyż Bóg by się o tym nie dowiedział? Przecież on zna tajniki serca.
won’t God search this out? For he knows the secrets of the heart.
22 Lecz z powodu ciebie przez cały dzień nas zabijają, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź.
Yes, for your sake we are killed all day long. We are regarded as sheep for the slaughter.
23 Ocknij się; czemu śpisz, Panie? Obudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
Wake up! Why do you sleep, Lord? Arise! Don’t reject us forever.
24 Czemu ukrywasz swoje oblicze i zapominasz o naszym utrapieniu i ucisku?
Why do you hide your face, and forget our affliction and our oppression?
25 Nasza dusza bowiem pogrążyła się w prochu, nasz brzuch przylgnął do ziemi.
For our soul is bowed down to the dust. Our body clings to the earth.
26 Powstań nam na pomoc, odkup nas ze względu na twoje miłosierdzie.
Rise up to help us. Redeem us for your loving kindness’ sake.
