Psalmów 44
1 Przewodnikowi chóru. Psalm pouczający dla synów Korego. Boże, słyszeliśmy na własne uszy, nasi ojcowie opowiadali nam o tym, czego dokonałeś za ich dni, w czasach dawnych.
“For the leader of the music. A psalm of the sons of Korah.” O God! we have heard with our ears, Our fathers have told us, What deeds thou didst in their days, In the days of old.
2 Ty własną ręką wypędziłeś pogan, a ich osadziłeś; wyniszczyłeś narody, a ich rozprzestrzeniłeś.
With thine own hand didst thou drive out the nations, And plant our fathers; Thou didst destroy the nations, And cause our fathers to flourish.
3 Nie zdobyli bowiem ziemi swym mieczem ani ich nie wybawiło własne ramię, lecz twoja prawica i twoje ramię, i światło twego oblicza, bo upodobałeś ich sobie.
For not by their own swords did they gain possession of the land, Nor did their own arms give them victory; But thy right hand, and thine arm, and the light of thy countenance; For thou didst favor them!
4 Ty jesteś moim Królem, o Boże; daj wybawienie Jakubowi.
Thou art my king, O God! O send deliverance to Jacob!
5 Dzięki tobie pokonamy naszych wrogów, w twoje imię zdepczemy naszych przeciwników.
Through thee we may cast down our enemies; Through thy name we may trample upon our adversaries!
6 Nie zaufam bowiem mojemu łukowi i nie wybawi mnie mój miecz;
I trust not in my bow, Nor can my sword save me.
7 Lecz ty nas wybawiłeś od naszych wrogów i zawstydziłeś tych, którzy nas nienawidzą.
But it is thou only who savest us from our enemies, And puttest to shame those who hate us!
8 Każdego dnia chlubimy się Bogiem, a twoje imię będziemy sławić na wieki. (Sela)
In God will we glory continually; Yea, we will praise thy name for ever! (Pause)
9 [Teraz] jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, i nie wyruszasz z naszymi wojskami.
Yet now thou hast cast us off, and put us to shame; Thou goest not forth with our armies.
10 Sprawiłeś, że cofnęliśmy się przed wrogiem, a ci, którzy nas nienawidzą, złupili nas.
Thou makest us turn back from the enemy, And they who hate us make our goods their prey.
11 Wydałeś nas na rzeź jak owce i rozproszyłeś nas wśród pogan.
Thou makest us like sheep destined for food, And scatterest us among the nations.
12 Sprzedałeś swój lud za bezcen i nie zyskałeś na jego sprzedaży.
Thou sellest thy people for nought, And increasest not thy wealth by their price.
13 Wystawiłeś nas na wzgardę naszym sąsiadom, na szyderstwo i pośmiewisko tym, którzy nas otaczają.
Thou makest us a reproach to our neighbors, A scorn and a derision to those who are around us.
14 Uczyniłeś nas tematem przysłowia wśród pogan, tak że narody kiwają głowami nad nami.
Thou makest us a byword among the nations, And causest the people to shake their heads at us.
15 Mój wstyd wciąż jest przede mną, a hańba mi twarz okrywa;
My ignominy is continually before me, And shame covereth my face,
16 Na głos tego, który gardzi i bluźni, z powodu wroga i mściciela.
On account of the voice of the scoffer and the reviler, And on account of the enemy and the avenger.
17 To wszystko nas spotkało, a [jednak] nie zapomnieliśmy o tobie ani nie naruszyliśmy twojego przymierza.
All this hath come upon us; Yet have we not forgotten thee, Nor have we been false to thy covenant.
18 Nasze serce się nie odwróciło ani nasze kroki nie zboczyły z twej ścieżki;
Our hearts, have not wandered from thee, Nor have our feet gone out of thy path;
19 Chociaż powaliłeś nas w miejscu smoków i okryłeś nas cieniem śmierci.
Though thou hast crushed us in a land of jackals, And covered us with thick darkness.
20 Gdybyśmy zapomnieli imienia naszego Boga i wyciągnęli ręce do obcego boga;
If we had forgotten the name of our God, Or stretched forth our hands to a strange God,
21 Czyż Bóg by się o tym nie dowiedział? Przecież on zna tajniki serca.
Surely God would search it out; For he knoweth the secrets of the heart.
22 Lecz z powodu ciebie przez cały dzień nas zabijają, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź.
But for thy sake we are killed all the day; We are counted as sheep for the slaughter.
23 Ocknij się; czemu śpisz, Panie? Obudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
Awake! why sleepest thou, O Lord? Arise! cast us not off for ever!
24 Czemu ukrywasz swoje oblicze i zapominasz o naszym utrapieniu i ucisku?
Wherefore dost thou hide thy face, And forget our affliction and oppression?
25 Nasza dusza bowiem pogrążyła się w prochu, nasz brzuch przylgnął do ziemi.
Our soul is bowed down to the dust; Our body cleaveth to the earth.
26 Powstań nam na pomoc, odkup nas ze względu na twoje miłosierdzie.
Arise, O thou, our strength! And deliver us, for thy mercy's sake!
