Psalmów 44
1 Przewodnikowi chóru. Psalm pouczający dla synów Korego. Boże, słyszeliśmy na własne uszy, nasi ojcowie opowiadali nam o tym, czego dokonałeś za ich dni, w czasach dawnych.
TO THE OVERSEER. AN INSTRUCTION OF THE SONS OF KORAH. O God, we have heard with our ears, Our fathers have recounted to us, The work You worked in their days, In the days of old.
2 Ty własną ręką wypędziłeś pogan, a ich osadziłeś; wyniszczyłeś narody, a ich rozprzestrzeniłeś.
You, [with] Your hand, have dispossessed nations. And You plant them. You afflict peoples, and send them away.
3 Nie zdobyli bowiem ziemi swym mieczem ani ich nie wybawiło własne ramię, lecz twoja prawica i twoje ramię, i światło twego oblicza, bo upodobałeś ich sobie.
For they did not possess the land by their sword, And their arm did not give salvation to them, But Your right hand, and Your arm, And the light of Your countenance, Because You had accepted them.
4 Ty jesteś moim Królem, o Boże; daj wybawienie Jakubowi.
You [are] He, my King, O God, Command the deliverances of Jacob.
5 Dzięki tobie pokonamy naszych wrogów, w twoje imię zdepczemy naszych przeciwników.
By You we push our adversaries, By Your Name we tread down our withstanders,
6 Nie zaufam bowiem mojemu łukowi i nie wybawi mnie mój miecz;
For I do not trust in my bow, And my sword does not save me.
7 Lecz ty nas wybawiłeś od naszych wrogów i zawstydziłeś tych, którzy nas nienawidzą.
For You have saved us from our adversaries, And You have put to shame those hating us.
8 Każdego dnia chlubimy się Bogiem, a twoje imię będziemy sławić na wieki. (Sela)
In God we have boasted all the day, And we thank Your Name for all time. (Selah)
9 [Teraz] jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, i nie wyruszasz z naszymi wojskami.
In anger You have cast off and cause us to blush, And do not go forth with our hosts.
10 Sprawiłeś, że cofnęliśmy się przed wrogiem, a ci, którzy nas nienawidzą, złupili nas.
You cause us to turn backward from an adversary, And those hating us, Have spoiled for themselves.
11 Wydałeś nas na rzeź jak owce i rozproszyłeś nas wśród pogan.
You make us food like sheep, And You have scattered us among nations.
12 Sprzedałeś swój lud za bezcen i nie zyskałeś na jego sprzedaży.
You sell Your people—without wealth, And have not become great by their price.
13 Wystawiłeś nas na wzgardę naszym sąsiadom, na szyderstwo i pośmiewisko tym, którzy nas otaczają.
You make us a reproach to our neighbors, A scorn and a reproach to our surrounders.
14 Uczyniłeś nas tematem przysłowia wśród pogan, tak że narody kiwają głowami nad nami.
You make us an allegory among nations, A shaking of the head among peoples.
15 Mój wstyd wciąż jest przede mną, a hańba mi twarz okrywa;
All the day my confusion [is] before me, And the shame of my face has covered me.
16 Na głos tego, który gardzi i bluźni, z powodu wroga i mściciela.
Because of the voice of a reproacher and reviler, Because of an enemy and a self-avenger.
17 To wszystko nas spotkało, a [jednak] nie zapomnieliśmy o tobie ani nie naruszyliśmy twojego przymierza.
All this met us, and we did not forget You, Nor have we dealt falsely in Your covenant.
18 Nasze serce się nie odwróciło ani nasze kroki nie zboczyły z twej ścieżki;
We do not turn our heart backward, Nor turn aside our step from Your path.
19 Chociaż powaliłeś nas w miejscu smoków i okryłeś nas cieniem śmierci.
But You have struck us in a place of dragons, And cover us over with death-shade.
20 Gdybyśmy zapomnieli imienia naszego Boga i wyciągnęli ręce do obcego boga;
If we have forgotten the Name of our God, And spread our hands to a strange God,
21 Czyż Bóg by się o tym nie dowiedział? Przecież on zna tajniki serca.
Does God not search this out? For He knows the secrets of the heart.
22 Lecz z powodu ciebie przez cały dzień nas zabijają, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź.
Surely, for Your sake we have been slain all the day, Reckoned as sheep of the slaughter.
23 Ocknij się; czemu śpisz, Panie? Obudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
Stir up—why do You sleep, O Lord? Awake, do not cast us off forever.
24 Czemu ukrywasz swoje oblicze i zapominasz o naszym utrapieniu i ucisku?
Why do You hide Your face? You forget our afflictions and our oppression,
25 Nasza dusza bowiem pogrążyła się w prochu, nasz brzuch przylgnął do ziemi.
For our soul has bowed to the dust, Our belly has cleaved to the earth.
26 Powstań nam na pomoc, odkup nas ze względu na twoje miłosierdzie.
Arise, a help to us, And ransom us for your kindness’ sake.
