Psalmów 44
1 Przewodnikowi chóru. Psalm pouczający dla synów Korego. Boże, słyszeliśmy na własne uszy, nasi ojcowie opowiadali nam o tym, czego dokonałeś za ich dni, w czasach dawnych.
WE have heard with our ears, O God, our fathers have told us, what work thou didst in their days, in the times of old.
2 Ty własną ręką wypędziłeś pogan, a ich osadziłeś; wyniszczyłeś narody, a ich rozprzestrzeniłeś.
How thou didst drive out the heathen with thy hand, and plantedst them; how thou didst afflict the people, and cast them out.
3 Nie zdobyli bowiem ziemi swym mieczem ani ich nie wybawiło własne ramię, lecz twoja prawica i twoje ramię, i światło twego oblicza, bo upodobałeś ich sobie.
For they got not the land in possession by their own sword, neither did their own arm save them: but thy right hand, and thine arm, and the light of thy countenance, because thou hadst a favour unto them.
4 Ty jesteś moim Królem, o Boże; daj wybawienie Jakubowi.
Thou art my King, O God: command deliverances for Jacob.
5 Dzięki tobie pokonamy naszych wrogów, w twoje imię zdepczemy naszych przeciwników.
Through thee will we push down our enemies: through thy name will we tread them under that rise up against us.
6 Nie zaufam bowiem mojemu łukowi i nie wybawi mnie mój miecz;
For I will not trust in my bow, neither shall my sword save me.
7 Lecz ty nas wybawiłeś od naszych wrogów i zawstydziłeś tych, którzy nas nienawidzą.
But thou hast saved us from our enemies, and hast put them to shame that hated us.
8 Każdego dnia chlubimy się Bogiem, a twoje imię będziemy sławić na wieki. (Sela)
In God we boast all the day long, and praise thy name for ever. (Selah)
9 [Teraz] jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, i nie wyruszasz z naszymi wojskami.
But thou hast cast off, and put us to shame; and goest not forth with our armies.
10 Sprawiłeś, że cofnęliśmy się przed wrogiem, a ci, którzy nas nienawidzą, złupili nas.
Thou makest us to turn back from the enemy: and they which hate us spoil for themselves.
11 Wydałeś nas na rzeź jak owce i rozproszyłeś nas wśród pogan.
Thou hast given us like sheep appointed for meat; and hast scattered us among the heathen.
12 Sprzedałeś swój lud za bezcen i nie zyskałeś na jego sprzedaży.
Thou sellest thy people for nought, and dost not increase thy wealth by their price.
13 Wystawiłeś nas na wzgardę naszym sąsiadom, na szyderstwo i pośmiewisko tym, którzy nas otaczają.
Thou makest us a reproach to our neighbours, a scorn and a derision to them that are round about us.
14 Uczyniłeś nas tematem przysłowia wśród pogan, tak że narody kiwają głowami nad nami.
Thou makest us a byword among the heathen, a shaking of the head among the people.
15 Mój wstyd wciąż jest przede mną, a hańba mi twarz okrywa;
My confusion is continually before me, and the shame of my face hath covered me,
16 Na głos tego, który gardzi i bluźni, z powodu wroga i mściciela.
For the voice of him that reproacheth and blasphemeth; by reason of the enemy and avenger.
17 To wszystko nas spotkało, a [jednak] nie zapomnieliśmy o tobie ani nie naruszyliśmy twojego przymierza.
All this is come upon us; yet have we not forgotten thee, neither have we dealt falsely in thy covenant.
18 Nasze serce się nie odwróciło ani nasze kroki nie zboczyły z twej ścieżki;
Our heart is not turned back, neither have our steps declined from thy way;
19 Chociaż powaliłeś nas w miejscu smoków i okryłeś nas cieniem śmierci.
Though thou hast sore broken us in the place of dragons, and covered us with the shadow of death.
20 Gdybyśmy zapomnieli imienia naszego Boga i wyciągnęli ręce do obcego boga;
If we have forgotten the name of our God, or stretched out our hands to a strange god;
21 Czyż Bóg by się o tym nie dowiedział? Przecież on zna tajniki serca.
Shall not God search this out? for he knoweth the secrets of the heart.
22 Lecz z powodu ciebie przez cały dzień nas zabijają, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź.
Yea, for thy sake are we killed all the day long; we are counted as sheep for the slaughter.
23 Ocknij się; czemu śpisz, Panie? Obudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
Awake, why sleepest thou, O Lord? arise, cast us not off for ever.
24 Czemu ukrywasz swoje oblicze i zapominasz o naszym utrapieniu i ucisku?
Wherefore hidest thou thy face, and forgettest our affliction and our oppression?
25 Nasza dusza bowiem pogrążyła się w prochu, nasz brzuch przylgnął do ziemi.
For our soul is bowed down to the dust: our belly cleaveth unto the earth.
26 Powstań nam na pomoc, odkup nas ze względu na twoje miłosierdzie.
Arise for our help, and redeem us for thy mercies’ sake.
