Psalmów 44
1 Przewodnikowi chóru. Psalm pouczający dla synów Korego. Boże, słyszeliśmy na własne uszy, nasi ojcowie opowiadali nam o tym, czego dokonałeś za ich dni, w czasach dawnych.
For the Leader; a Psalm of the sons of Korah. Maschil. O God, we have heard with our ears, our fathers have told us; a work Thou didst in their days, in the days of old.
2 Ty własną ręką wypędziłeś pogan, a ich osadziłeś; wyniszczyłeś narody, a ich rozprzestrzeniłeś.
Thou with Thy hand didst drive out the nations, and didst plant them in; Thou didst break the peoples, and didst spread them abroad.
3 Nie zdobyli bowiem ziemi swym mieczem ani ich nie wybawiło własne ramię, lecz twoja prawica i twoje ramię, i światło twego oblicza, bo upodobałeś ich sobie.
For not by their own sword did they get the land in possession, neither did their own arm save them; but Thy right hand, and Thine arm, and the light of Thy countenance, because Thou wast favourable unto them.
4 Ty jesteś moim Królem, o Boże; daj wybawienie Jakubowi.
Thou art my King, O God; command the salvation of Jacob.
5 Dzięki tobie pokonamy naszych wrogów, w twoje imię zdepczemy naszych przeciwników.
Through Thee do we push down our adversaries; through Thy name do we tread them under that rise up against us.
6 Nie zaufam bowiem mojemu łukowi i nie wybawi mnie mój miecz;
For I trust not in my bow, neither can my sword save me.
7 Lecz ty nas wybawiłeś od naszych wrogów i zawstydziłeś tych, którzy nas nienawidzą.
But Thou hast saved us from our adversaries, and hast put them to shame that hate us.
8 Każdego dnia chlubimy się Bogiem, a twoje imię będziemy sławić na wieki. (Sela)
In God have we gloried all the day, and we will give thanks unto Thy name for ever. (Selah)
9 [Teraz] jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, i nie wyruszasz z naszymi wojskami.
Yet Thou hast cast off, and brought us to confusion; and goest not forth with our hosts.
10 Sprawiłeś, że cofnęliśmy się przed wrogiem, a ci, którzy nas nienawidzą, złupili nas.
Thou makest us to turn back from the adversary; and they that hate us spoil at their will.
11 Wydałeś nas na rzeź jak owce i rozproszyłeś nas wśród pogan.
Thou hast given us like sheep to be eaten; and hast scattered us among the nations.
12 Sprzedałeś swój lud za bezcen i nie zyskałeś na jego sprzedaży.
Thou sellest Thy people for small gain, and hast not set their prices high.
13 Wystawiłeś nas na wzgardę naszym sąsiadom, na szyderstwo i pośmiewisko tym, którzy nas otaczają.
Thou makest us a taunt to our neighbours, a scorn and a derision to them that are round about us.
14 Uczyniłeś nas tematem przysłowia wśród pogan, tak że narody kiwają głowami nad nami.
Thou makest us a byword among the nations, a shaking of the head among the peoples.
15 Mój wstyd wciąż jest przede mną, a hańba mi twarz okrywa;
All the day is my confusion before me, and the shame of my face hath covered me,
16 Na głos tego, który gardzi i bluźni, z powodu wroga i mściciela.
For the voice of him that taunteth and blasphemeth; by reason of the enemy and the revengeful.
17 To wszystko nas spotkało, a [jednak] nie zapomnieliśmy o tobie ani nie naruszyliśmy twojego przymierza.
All this is come upon us; yet have we not forgotten Thee, neither have we been false to Thy covenant.
18 Nasze serce się nie odwróciło ani nasze kroki nie zboczyły z twej ścieżki;
Our heart is not turned back, neither have our steps declined from Thy path;
19 Chociaż powaliłeś nas w miejscu smoków i okryłeś nas cieniem śmierci.
Though Thou hast crushed us into a place of jackals, and covered us with the shadow of death.
20 Gdybyśmy zapomnieli imienia naszego Boga i wyciągnęli ręce do obcego boga;
If we had forgotten the name of our God, or spread forth our hands to a strange god;
21 Czyż Bóg by się o tym nie dowiedział? Przecież on zna tajniki serca.
Would not God search this out? For He knoweth the secrets of the heart.
22 Lecz z powodu ciebie przez cały dzień nas zabijają, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź.
Nay, but for Thy sake are we killed all the day; we are accounted as sheep for the slaughter.
23 Ocknij się; czemu śpisz, Panie? Obudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
Awake, why sleepest Thou, O Lord? Arouse Thyself, cast not off for ever.
24 Czemu ukrywasz swoje oblicze i zapominasz o naszym utrapieniu i ucisku?
Wherefore hidest Thou Thy face, and forgettest our affliction and our oppression?
25 Nasza dusza bowiem pogrążyła się w prochu, nasz brzuch przylgnął do ziemi.
For our soul is bowed down to the dust; our belly cleaveth unto the earth.
26 Powstań nam na pomoc, odkup nas ze względu na twoje miłosierdzie.
Arise for our help, and redeem us for Thy mercy's sake.
