Psalmów 44
1 Przewodnikowi chóru. Psalm pouczający dla synów Korego. Boże, słyszeliśmy na własne uszy, nasi ojcowie opowiadali nam o tym, czego dokonałeś za ich dni, w czasach dawnych.
Unto the end, for the sons of Core, to give understanding. We have heard, O God, with our ears: our fathers have declared to us, The work, thou hast wrought in their days, and in the days of old.
2 Ty własną ręką wypędziłeś pogan, a ich osadziłeś; wyniszczyłeś narody, a ich rozprzestrzeniłeś.
Thy hand destroyed the Gentiles, and thou plantedst them: thou didst afflict the people and cast them out.
3 Nie zdobyli bowiem ziemi swym mieczem ani ich nie wybawiło własne ramię, lecz twoja prawica i twoje ramię, i światło twego oblicza, bo upodobałeś ich sobie.
For they got not the possession of the land by their own sword: neither did their own arm save them. But thy right hand and thy arm, and the light of thy countenance: because thou wast pleased with them.
4 Ty jesteś moim Królem, o Boże; daj wybawienie Jakubowi.
Thou art thyself my king and my God, who commandest the saving of Jacob.
5 Dzięki tobie pokonamy naszych wrogów, w twoje imię zdepczemy naszych przeciwników.
Through thee we will push down our enemies with the horn: and through thy name we will despise them that rise up against us.
6 Nie zaufam bowiem mojemu łukowi i nie wybawi mnie mój miecz;
For I will not trust in my bow: neither shall my sword save me.
7 Lecz ty nas wybawiłeś od naszych wrogów i zawstydziłeś tych, którzy nas nienawidzą.
But thou hast saved us from them that afflict us: and hast put them to shame that hate us.
8 Każdego dnia chlubimy się Bogiem, a twoje imię będziemy sławić na wieki. (Sela)
In God shall we glory all the day long: and in thy name we will give praise for ever.
9 [Teraz] jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, i nie wyruszasz z naszymi wojskami.
But now thou hast cast us off, and put us to shame: and thou, O God, wilt not go out with our armies.
10 Sprawiłeś, że cofnęliśmy się przed wrogiem, a ci, którzy nas nienawidzą, złupili nas.
Thou hast made us turn our back to our enemies: and they that hated us plundered for themselves.
11 Wydałeś nas na rzeź jak owce i rozproszyłeś nas wśród pogan.
Thou hast given us up like sheep to be eaten: thou hast scattered us among the nations.
12 Sprzedałeś swój lud za bezcen i nie zyskałeś na jego sprzedaży.
Thou hast sold thy people for no price: and there was no reckoning in the exchange of them.
13 Wystawiłeś nas na wzgardę naszym sąsiadom, na szyderstwo i pośmiewisko tym, którzy nas otaczają.
Thou hast made us a reproach to our neighbours, a scoff and derision to them that are round about us.
14 Uczyniłeś nas tematem przysłowia wśród pogan, tak że narody kiwają głowami nad nami.
Thou hast made us a byword among the Gentiles: a shaking of the head among the people.
15 Mój wstyd wciąż jest przede mną, a hańba mi twarz okrywa;
All the day long my shame is before me: and the confusion of my face hath covered me,
16 Na głos tego, który gardzi i bluźni, z powodu wroga i mściciela.
At the voice of him that reproacheth and detracteth me: at the face of the enemy and persecutor.
17 To wszystko nas spotkało, a [jednak] nie zapomnieliśmy o tobie ani nie naruszyliśmy twojego przymierza.
All these things have come upon us, yet we have not forgotten thee: and we have not done wickedly in they covenant.
18 Nasze serce się nie odwróciło ani nasze kroki nie zboczyły z twej ścieżki;
And our heart hath not turned back: neither hast thou turned aside our steps from thy way.
19 Chociaż powaliłeś nas w miejscu smoków i okryłeś nas cieniem śmierci.
For thou hast humbled us in the place of affliction: and the shadow of death hath covered us.
20 Gdybyśmy zapomnieli imienia naszego Boga i wyciągnęli ręce do obcego boga;
If we have forgotten the name of our God, and if we have spread forth our hands to a strange god:
21 Czyż Bóg by się o tym nie dowiedział? Przecież on zna tajniki serca.
Shall not God search out these things: for he knoweth the secrets of the heart.
22 Lecz z powodu ciebie przez cały dzień nas zabijają, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź.
Because for thy sake we are killed all the day long: we are counted as sheep for the slaughter.
23 Ocknij się; czemu śpisz, Panie? Obudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
Arise, why sleepest thou, O Lord? arise, and cast us not off to the end.
24 Czemu ukrywasz swoje oblicze i zapominasz o naszym utrapieniu i ucisku?
Why turnest thou face away? and forgettest our want and our trouble?
25 Nasza dusza bowiem pogrążyła się w prochu, nasz brzuch przylgnął do ziemi.
For our soul is humbled down to the dust: our belly cleaveth to the earth.
26 Powstań nam na pomoc, odkup nas ze względu na twoje miłosierdzie.
Arise, O Lord, help us and redeem us for thy name’s sake.
