Psalmów 44
1 Przewodnikowi chóru. Psalm pouczający dla synów Korego. Boże, słyszeliśmy na własne uszy, nasi ojcowie opowiadali nam o tym, czego dokonałeś za ich dni, w czasach dawnych.
Přednímu zpěváku z synů Chóre, vyučující. Bože, ušima svýma slýchali jsme, a otcové naši vypravovali nám o skutcích, kteréž jsi činíval za dnů jejich, za dnů starodávních.
2 Ty własną ręką wypędziłeś pogan, a ich osadziłeś; wyniszczyłeś narody, a ich rozprzestrzeniłeś.
Tys sám rukou svou vyhnal pohany, a vštípil jsi je; potřel jsi lidi, a je jsi rozplodil.
3 Nie zdobyli bowiem ziemi swym mieczem ani ich nie wybawiło własne ramię, lecz twoja prawica i twoje ramię, i światło twego oblicza, bo upodobałeś ich sobie.
Neboť jsou neopanovali země mečem svým, aniž jim rámě jejich spomohlo, ale pravice tvá a rámě tvé, a světlost oblíčeje tvého, proto že jsi je zamiloval.
4 Ty jesteś moim Królem, o Boże; daj wybawienie Jakubowi.
Ty jsi sám král můj, ó Bože, udílejž hojného spasení Jákobova.
5 Dzięki tobie pokonamy naszych wrogów, w twoje imię zdepczemy naszych przeciwników.
V toběť jsme protivníky naše potírali, a ve jménu tvém pošlapávali jsme povstávající proti nám.
6 Nie zaufam bowiem mojemu łukowi i nie wybawi mnie mój miecz;
Neboť jsem v lučišti svém naděje neskládal, aniž mne kdy obránil meč můj.
7 Lecz ty nas wybawiłeś od naszych wrogów i zawstydziłeś tych, którzy nas nienawidzą.
Ale ty jsi nás vysvobozoval od nepřátel našich, a kteříž nás nenávidí, ty jsi zahanboval.
8 Każdego dnia chlubimy się Bogiem, a twoje imię będziemy sławić na wieki. (Sela)
A protož chválíme tě Boha na každý den, a jméno tvé ustavičně oslavujeme. (Sélah)
9 [Teraz] jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, i nie wyruszasz z naszymi wojskami.
Ale nyní jsi nás zahnal i zahanbil, a nevycházíš s vojsky našimi.
10 Sprawiłeś, że cofnęliśmy się przed wrogiem, a ci, którzy nas nienawidzą, złupili nas.
Obrátil jsi nás nazpět, a ti, kteříž nás nenávidí, rozchvátali mezi sebou jmění naše.
11 Wydałeś nas na rzeź jak owce i rozproszyłeś nas wśród pogan.
Oddal jsi nás, jako ovce k snědení, i mezi pohany rozptýlil jsi nás.
12 Sprzedałeś swój lud za bezcen i nie zyskałeś na jego sprzedaży.
Prodal jsi lid svůj bez peněz, a nenadsadils mzdy jejich.
13 Wystawiłeś nas na wzgardę naszym sąsiadom, na szyderstwo i pośmiewisko tym, którzy nas otaczają.
Vydal jsi nás k utrhání sousedům našim, ku posměchu a ku potupě těm, kteříž jsou vůkol nás.
14 Uczyniłeś nas tematem przysłowia wśród pogan, tak że narody kiwają głowami nad nami.
Uvedl jsi nás v přísloví mezi národy, a mezi lidmi, aby nad námi hlavou zmítáno bylo.
15 Mój wstyd wciąż jest przede mną, a hańba mi twarz okrywa;
Na každý den styděti se musím, a hanba tváři mé přikrývá mne,
16 Na głos tego, który gardzi i bluźni, z powodu wroga i mściciela.
A to z příčiny řeči utrhajícího a hanějícího, z příčiny nepřítele a vymstívajícího se.
17 To wszystko nas spotkało, a [jednak] nie zapomnieliśmy o tobie ani nie naruszyliśmy twojego przymierza.
Všecko to přišlo na nás, a však jsme se nezapomenuli na tě, aniž jsme zrušili smlouvy tvé.
18 Nasze serce się nie odwróciło ani nasze kroki nie zboczyły z twej ścieżki;
Neobrátilo se nazpět srdce naše, aniž se uchýlil krok náš od stezky tvé,
19 Chociaż powaliłeś nas w miejscu smoków i okryłeś nas cieniem śmierci.
Ačkoli jsi nás byl potřel na místě draků, a přikryl jsi nás stínem smrti.
20 Gdybyśmy zapomnieli imienia naszego Boga i wyciągnęli ręce do obcego boga;
Kdybychom se byli zapomenuli na jméno Boha svého, a pozdvihli rukou svých k bohu cizímu,
21 Czyż Bóg by się o tym nie dowiedział? Przecież on zna tajniki serca.
Zdaliž by toho Bůh byl nevyhledával? Nebo on zná skrytosti srdce.
22 Lecz z powodu ciebie przez cały dzień nas zabijają, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź.
Anobrž pro tebe mordováni býváme každého dne, jmíni jsme jako ovce k zabití oddané.
23 Ocknij się; czemu śpisz, Panie? Obudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
Procitiž, proč spíš, ó Pane? Probudiž se, a nezaháněj nás na věky.
24 Czemu ukrywasz swoje oblicze i zapominasz o naszym utrapieniu i ucisku?
I pročež tvář svou skrýváš, a zapomínáš se na trápení a ssoužení naše?
25 Nasza dusza bowiem pogrążyła się w prochu, nasz brzuch przylgnął do ziemi.
Nebotě se již sklonila až k prachu duše naše, přilnul k zemi život náš.
26 Powstań nam na pomoc, odkup nas ze względu na twoje miłosierdzie.
Povstaniž k našemu spomožení, a vykup nás pro své milosrdenství.
