Psalmów 38
1 Psalm Dawida. Dla przypomnienia. PANIE, nie karć mnie w swym gniewie i nie karz mnie w swojej zapalczywości.
MAIN, der kotin kaloke ia ni omui kupur jued, o der kame ia ni omui onion.
2 Twoje strzały utkwiły bowiem we mnie i ciąży na mnie twoja ręka.
Pwe japwilim omui kananan kajik katieu lei don ia, o lim omui katoutou ia.
3 Nie ma nic zdrowego w moim ciele wskutek twego gniewu, nie ma odpoczynku dla moich kości z powodu mojego grzechu.
Jota mau kot ni pali war ai pweki omui onion, o jota moleilei nan kokon ai kan pweki dip ai
4 Bo moje nieprawości sięgają ponad moją głowę, obciążają mnie jak ciężkie brzemię.
Pwe dip ai kin kadupaledi mon ai, re kin katoutou ia dueta meakot me toutou melel.
5 Cuchną i ropieją moje rany z powodu mej głupoty.
Ai ola kan pojuedelaonanan pweki ai pweipwei.
6 Jestem zgnębiony i bardzo pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.
I kin koj pena o pairok wei alialu, i kin injenjued anjau karoj,
7 Moje wnętrze bowiem pali straszna [dolegliwość] i nie ma nic zdrowego w moim ciele.
Pwe lonelon ai monedier melel, o jota mau kot ni pali war ai.
8 Jestem osłabiony i bardzo załamany, zawodzę z powodu trwogi mego serca.
Nai Iuetalar melel o i wokiwok pajaner. I kin janejan, pweki monion i jota kak moleilei.
9 Panie, przed tobą [są] wszystkie moje pragnienia i moje wzdychanie nie jest przed tobą ukryte.
Main, kom kotin mani ai inon karojo ai janejan, o ai jota rir jan komui.
10 Moje serce trzepocze, opuściła mnie siła, a światło moich oczu znikło.
Monion i rerer, ai kelail ko janer i, o marain en maj ai pil rotolala.
11 Moi bliscy i przyjaciele stronią od moich ran, a moi krewni stoją z daleka.
Kompoke pai o ai warok kan kin doo wei jan ia, o juedeki ai kalokolok, o jau i kan kin doo jan ia.
12 Ci, którzy czyhają na moją duszę, zastawiają sidła, a ci, którzy pragną mego nieszczęścia, mówią przewrotnie i przez cały dzień knują podstępy.
O me kin inon ion kameia la, kin majmajan ia, o me men wia jued on ia, kin indinda duen ar pan wiada dodok jued, o re kin widwidin anjau karoj.
13 Lecz ja niczym głuchy nie słyszałem i [byłem] jak niemy, [który] nie otwiera swych ust.
A nai dueta me jalonepon amen, me jota ron waja, o dueta, o duata me loton, me jota kak jar pajan au a.
14 I stałem się jak człowiek, który [nic] nie słyszy i nie ma w ustach upomnień.
Nai dueta ol amen me jolar ron waja, o jota depuk en lokaia mi nan au ai.
15 Ciebie bowiem, PANIE, oczekuję; ty odpowiesz, Panie, mój Boże.
A I kin awiawi Komui Main ai Kot pan kotin japen ia.
16 Bo powiedziałem: Niech się nie cieszą z mojego powodu; gdy moja noga poślizgnie się, niech nie wynoszą się nade mnie.
Pwe i men, ren der peren kin ia. Ma na I pan krijedi, re pan peren kida melel.
17 Jestem bowiem bliski upadku i moja boleść zawsze jest przede mną.
Pwe i koren ion pupedi, o ai kalokolok kin koren ion ia anjau karoj.
18 Wyznaję więc moją nieprawość i boleję nad swoim grzechem.
Pwe I weokada dip ai kano juedeki dip ai.
19 Lecz moi wrogowie są zdrowi i silni i namnożyło się tych, którzy bez powodu mnie nienawidzą.
A ai imwintiti kan memauretat o irail me kelail; me kailon kin ia ni jota karepa me toto.
20 Odpłacają mi złem za dobro i sprzeciwiają mi się, bo podążam za dobrem.
O me kin depukki ai me mau me jued, kin palian ia, pweki ai dadaurata me mau.
21 Nie opuszczaj mnie, PANIE, mój Boże, nie oddalaj się ode mnie.
Ieowa ai Kot, kom der muei jan ia o der doowei jan ia!
22 Pospiesz mi z pomocą, Panie, moje zbawienie.
Kom kotin madan don ia, Main jauja pa i.
