Psalmów 38

1 Psalm Dawida. Dla przypomnienia. PANIE, nie karć mnie w swym gniewie i nie karz mnie w swojej zapalczywości.

En salme av David; til ihukommelse. Herre, straff mig ikke i din vrede, og tukt mig ikke i din harme!

2 Twoje strzały utkwiły bowiem we mnie i ciąży na mnie twoja ręka.

For dine piler har rammet mig, og din hånd er falt tungt på mig.

3 Nie ma nic zdrowego w moim ciele wskutek twego gniewu, nie ma odpoczynku dla moich kości z powodu mojego grzechu.

Det er intet friskt i mitt kjød for din vredes skyld, det er ingen fred i mine ben for min synds skyld.

4 Bo moje nieprawości sięgają ponad moją głowę, obciążają mnie jak ciężkie brzemię.

For mine misgjerninger går over mitt hode, som en tung byrde er de mig for tunge.

5 Cuchną i ropieją moje rany z powodu mej głupoty.

Mine bylder lukter ille, de råtner for min dårskaps skyld.

6 Jestem zgnębiony i bardzo pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.

Jeg er kroket, aldeles nedbøiet; hele dagen går jeg i sørgeklær.

7 Moje wnętrze bowiem pali straszna [dolegliwość] i nie ma nic zdrowego w moim ciele.

For mine lender er fulle av brand, og det er intet friskt i mitt kjød.

8 Jestem osłabiony i bardzo załamany, zawodzę z powodu trwogi mego serca.

Jeg er kold og stiv og aldeles knust, jeg hyler for mitt hjertes stønnen.

9 Panie, przed tobą [są] wszystkie moje pragnienia i moje wzdychanie nie jest przed tobą ukryte.

Herre, for ditt åsyn er all min lengsel, og mitt sukk er ikke skjult for dig.

10 Moje serce trzepocze, opuściła mnie siła, a światło moich oczu znikło.

Mitt hjerte slår heftig, min kraft har sviktet mig, og mine øines lys, endog det er borte for mig.

11 Moi bliscy i przyjaciele stronią od moich ran, a moi krewni stoją z daleka.

Mine venner og mine frender holder sig i avstand fra min plage, og mine nærmeste står langt borte.

12 Ci, którzy czyhają na moją duszę, zastawiają sidła, a ci, którzy pragną mego nieszczęścia, mówią przewrotnie i przez cały dzień knują podstępy.

Og de som står mig efter livet, setter snarer, og de som søker min ulykke, taler om undergang, og på svik tenker de den hele dag.

13 Lecz ja niczym głuchy nie słyszałem i [byłem] jak niemy, [który] nie otwiera swych ust.

Og jeg er som en døv, jeg hører ikke, og som en stum, som ikke later op sin munn.

14 I stałem się jak człowiek, który [nic] nie słyszy i nie ma w ustach upomnień.

Ja, jeg er som en mann som ikke hører, og som ikke har motsigelse i sin munn.

15 Ciebie bowiem, PANIE, oczekuję; ty odpowiesz, Panie, mój Boże.

For til dig, Herre, står mitt håp; du skal svare, Herre min Gud!

16 Bo powiedziałem: Niech się nie cieszą z mojego powodu; gdy moja noga poślizgnie się, niech nie wynoszą się nade mnie.

For jeg sier: De vil ellers glede sig over mig; når min fot vakler, ophøier de sig over mig.

17 Jestem bowiem bliski upadku i moja boleść zawsze jest przede mną.

For jeg er nær ved å falle, og min smerte er alltid for mig.

18 Wyznaję więc moją nieprawość i boleję nad swoim grzechem.

For jeg bekjenner min misgjerning, jeg sørger over min synd.

19 Lecz moi wrogowie są zdrowi i silni i namnożyło się tych, którzy bez powodu mnie nienawidzą.

Og mine fiender lever, er mektige, og mange er de som hater mig uten årsak.

20 Odpłacają mi złem za dobro i sprzeciwiają mi się, bo podążam za dobrem.

Og de som gjengjelder godt med ondt, står mig imot, fordi jeg jager efter det gode.

21 Nie opuszczaj mnie, PANIE, mój Boże, nie oddalaj się ode mnie.

Forlat mig ikke, Herre! Min Gud, vær ikke langt borte fra mig!

22 Pospiesz mi z pomocą, Panie, moje zbawienie.

Skynd dig å hjelpe mig, Herre, min frelse!