Psalmów 38
1 Psalm Dawida. Dla przypomnienia. PANIE, nie karć mnie w swym gniewie i nie karz mnie w swojej zapalczywości.
Ein Psalm Davids. Zum Gedächtnis. HERR, strafe mich nicht in deinem Zorn, züchtige mich nicht in deinem Grimm;
2 Twoje strzały utkwiły bowiem we mnie i ciąży na mnie twoja ręka.
denn deine Pfeile haben mich getroffen, und deine Hand liegt schwer auf mir.
3 Nie ma nic zdrowego w moim ciele wskutek twego gniewu, nie ma odpoczynku dla moich kości z powodu mojego grzechu.
Es ist nichts Unversehrtes an meinem Fleisch vor deinem Zorn, kein Friede in meinen Gebeinen wegen meiner Sünde.
4 Bo moje nieprawości sięgają ponad moją głowę, obciążają mnie jak ciężkie brzemię.
Denn meine Schulden gehen über mein Haupt; wie eine schwere Last sind sie mir zu schwer geworden.
5 Cuchną i ropieją moje rany z powodu mej głupoty.
Meine Wunden stinken und eitern von meiner Torheit.
6 Jestem zgnębiony i bardzo pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.
Ich bin tief gebeugt und niedergedrückt; ich gehe traurig einher den ganzen Tag;
7 Moje wnętrze bowiem pali straszna [dolegliwość] i nie ma nic zdrowego w moim ciele.
denn meine Lenden sind ganz entzündet, und es ist nichts Gesundes an meinem Fleisch.
8 Jestem osłabiony i bardzo załamany, zawodzę z powodu trwogi mego serca.
Ich bin ganz kraftlos und zermalmt; ich heule vor Unruhe meines Herzens.
9 Panie, przed tobą [są] wszystkie moje pragnienia i moje wzdychanie nie jest przed tobą ukryte.
O Herr, mein ganzes Verlangen sei dir vorgelegt, und mein Seufzen sei dir nicht verborgen!
10 Moje serce trzepocze, opuściła mnie siła, a światło moich oczu znikło.
Mein Herz pocht heftig, meine Kraft hat mich verlassen, und das Licht meiner Augen ist nicht bei mir.
11 Moi bliscy i przyjaciele stronią od moich ran, a moi krewni stoją z daleka.
Meine Lieben und Freunde treten beiseite wegen meiner Plage, und meine Nächsten stehen von ferne;
12 Ci, którzy czyhają na moją duszę, zastawiają sidła, a ci, którzy pragną mego nieszczęścia, mówią przewrotnie i przez cały dzień knują podstępy.
die aber, welche mir nach dem Leben trachten, legen mir Schlingen, und die mein Unglück suchen, besprechen meinen Untergang und ersinnen Lügen den ganzen Tag.
13 Lecz ja niczym głuchy nie słyszałem i [byłem] jak niemy, [który] nie otwiera swych ust.
Ich aber bin wie ein Tauber und höre nichts, und wie ein Stummer, der seinen Mund nicht auftut.
14 I stałem się jak człowiek, który [nic] nie słyszy i nie ma w ustach upomnień.
Und ich bin wie einer, der nichts hört, und in dessen Mund kein Widerspruch ist.
15 Ciebie bowiem, PANIE, oczekuję; ty odpowiesz, Panie, mój Boże.
Denn auf dich, HERR, hoffe ich; du wirst antworten, Herr, mein Gott!
16 Bo powiedziałem: Niech się nie cieszą z mojego powodu; gdy moja noga poślizgnie się, niech nie wynoszą się nade mnie.
Denn wenn ich redete, wie würden sie sich über mich freuen! Wenn mein Fuß ins Wanken geriete, wie würden sie frohlocken über mich!
17 Jestem bowiem bliski upadku i moja boleść zawsze jest przede mną.
Denn ich bin nahe daran zu fallen, und mein Schmerz ist immerdar vor mir.
18 Wyznaję więc moją nieprawość i boleję nad swoim grzechem.
Denn ich bekenne meine Schuld und bin bekümmert wegen meiner Sünde.
19 Lecz moi wrogowie są zdrowi i silni i namnożyło się tych, którzy bez powodu mnie nienawidzą.
Aber die mich grundlos befeinden, sind mächtig, und derer, die mich unter falschem Vorwand hassen, sind viele.
20 Odpłacają mi złem za dobro i sprzeciwiają mi się, bo podążam za dobrem.
Die mir Gutes mit Bösem vergelten, sind mir feind, weil ich dem Guten nachjage.
21 Nie opuszczaj mnie, PANIE, mój Boże, nie oddalaj się ode mnie.
Verlaß mich nicht, o HERR! Mein Gott, sei nicht fern von mir!
22 Pospiesz mi z pomocą, Panie, moje zbawienie.
Eile mir zu helfen, o Herr, mein Heil!
