Psalmów 38
1 Psalm Dawida. Dla przypomnienia. PANIE, nie karć mnie w swym gniewie i nie karz mnie w swojej zapalczywości.
Ein Psalm Davids, um in Erinnerung zu bringen. Jahwe, nicht in deinem Zorne strafe mich und nicht in deinem Grimme züchtige mich!
2 Twoje strzały utkwiły bowiem we mnie i ciąży na mnie twoja ręka.
Denn deine Pfeile haben sich in mich herabgesenkt, und deine Hand fuhr herab auf mich.
3 Nie ma nic zdrowego w moim ciele wskutek twego gniewu, nie ma odpoczynku dla moich kości z powodu mojego grzechu.
An meinem Leibe blieb nichts unversehrt infolge deines Grimms, nichts heil an meinen Gebeinen infolge meiner Sünde.
4 Bo moje nieprawości sięgają ponad moją głowę, obciążają mnie jak ciężkie brzemię.
Denn meine Verschuldungen gehen über mein Haupt; wie eine schwere Last sind sie mir zu schwer.
5 Cuchną i ropieją moje rany z powodu mej głupoty.
Es stinken, es eitern meine Beulen infolge meiner Thorheit.
6 Jestem zgnębiony i bardzo pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.
Ich bin überaus gekrümmt, gebeugt; immerfort gehe ich trauernd einher.
7 Moje wnętrze bowiem pali straszna [dolegliwość] i nie ma nic zdrowego w moim ciele.
Denn meine Lenden sind voll Brand, und an meinem Leibe blieb nichts unversehrt.
8 Jestem osłabiony i bardzo załamany, zawodzę z powodu trwogi mego serca.
Ich bin überaus erstarrt und zerschlagen; ich stöhne lauter, als ein Löwe brüllt.
9 Panie, przed tobą [są] wszystkie moje pragnienia i moje wzdychanie nie jest przed tobą ukryte.
O Herr, all' mein Begehren ist dir offenbar, und mein Seufzen ist dir nicht verborgen.
10 Moje serce trzepocze, opuściła mnie siła, a światło moich oczu znikło.
Mein Herz pocht heftig, meine Kraft hat mich verlassen; selbst meiner Augen Licht ist nicht bei mir.
11 Moi bliscy i przyjaciele stronią od moich ran, a moi krewni stoją z daleka.
Die mich liebten und mir freund waren, treten abseits bei meiner Pein, und die mir nahe standen, halten sich fern.
12 Ci, którzy czyhają na moją duszę, zastawiają sidła, a ci, którzy pragną mego nieszczęścia, mówią przewrotnie i przez cały dzień knują podstępy.
Und die mir nach dem Leben trachten, legten Schlingen, und die mein Unglück suchen, beschlossen Verderben und sinnen immerfort auf Trug.
13 Lecz ja niczym głuchy nie słyszałem i [byłem] jak niemy, [który] nie otwiera swych ust.
Ich aber, gleich einem Tauben, höre nicht und bin wie ein Stummer, der seinen Mund nicht aufthut.
14 I stałem się jak człowiek, który [nic] nie słyszy i nie ma w ustach upomnień.
Ich ward wie einer, der nicht hört, in dessen Munde keine Widerrede ist.
15 Ciebie bowiem, PANIE, oczekuję; ty odpowiesz, Panie, mój Boże.
Denn auf dich, Jahwe, habe ich geharrt; du wirst erhören, Herr, mein Gott.
16 Bo powiedziałem: Niech się nie cieszą z mojego powodu; gdy moja noga poślizgnie się, niech nie wynoszą się nade mnie.
Denn ich spreche: daß sie nur nicht über mich frohlocken! Da mein Fuß wankte, thaten sie groß wider mich.
17 Jestem bowiem bliski upadku i moja boleść zawsze jest przede mną.
Denn ich bin des Hinfallens gewärtig, und mein Schmerz verläßt mich nie.
18 Wyznaję więc moją nieprawość i boleję nad swoim grzechem.
Denn meine Schuld muß ich bekennen, gräme mich wegen meiner Sünde.
19 Lecz moi wrogowie są zdrowi i silni i namnożyło się tych, którzy bez powodu mnie nienawidzą.
Aber zahlreich sind, die mich ohne Ursache anfeinden, und viel sind derer, die mich grundlos hassen.
20 Odpłacają mi złem za dobro i sprzeciwiają mi się, bo podążam za dobrem.
Indem sie mir Gutes mit Bösem vergelten, befehden sie mich, dafür, daß ich dem Guten nachjage.
21 Nie opuszczaj mnie, PANIE, mój Boże, nie oddalaj się ode mnie.
Verlaß mich nicht, Jahwe; mein Gott, sei nicht fern von mir!
22 Pospiesz mi z pomocą, Panie, moje zbawienie.
Eile mir zu Hilfe, Herr, mein Heil!
