Psalmów 38
1 Psalm Dawida. Dla przypomnienia. PANIE, nie karć mnie w swym gniewie i nie karz mnie w swojej zapalczywości.
“A psalm of David. To bring to remembrance.” O LORD! rebuke me not in thy wrath, Nor chasten me in thy hot displeasure!
2 Twoje strzały utkwiły bowiem we mnie i ciąży na mnie twoja ręka.
For thine arrows have deeply pierced me, And thy hand hath been heavy upon me.
3 Nie ma nic zdrowego w moim ciele wskutek twego gniewu, nie ma odpoczynku dla moich kości z powodu mojego grzechu.
There is no soundness in my flesh, because of thine anger; Nor rest in my bones, because of my sin.
4 Bo moje nieprawości sięgają ponad moją głowę, obciążają mnie jak ciężkie brzemię.
For my iniquities have gone over my head; Like a heavy burden, they are more than I can bear.
5 Cuchną i ropieją moje rany z powodu mej głupoty.
My wounds putrefy and are loathsome on account of my folly.
6 Jestem zgnębiony i bardzo pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.
I am bent; I am bowed down greatly; I go mourning all the day long.
7 Moje wnętrze bowiem pali straszna [dolegliwość] i nie ma nic zdrowego w moim ciele.
For my loins are full of burning heat, And there is no soundness in my flesh.
8 Jestem osłabiony i bardzo załamany, zawodzę z powodu trwogi mego serca.
I am weakened and bruised exceedingly; I roar by reason of the disquietude of my heart.
9 Panie, przed tobą [są] wszystkie moje pragnienia i moje wzdychanie nie jest przed tobą ukryte.
O Lord! thou knowest all my desire, And my groaning is not hidden from thee!
10 Moje serce trzepocze, opuściła mnie siła, a światło moich oczu znikło.
My heart panteth; my strength faileth me; The very light of my eyes is gone from me.
11 Moi bliscy i przyjaciele stronią od moich ran, a moi krewni stoją z daleka.
My friends and acquaintance keep aloof from my woe, And my kinsmen stand afar off:
12 Ci, którzy czyhają na moją duszę, zastawiają sidła, a ci, którzy pragną mego nieszczęścia, mówią przewrotnie i przez cały dzień knują podstępy.
While they who seek my life lay snares for me; They who seek my hurt threaten destruction, And meditate deceit all the day long.
13 Lecz ja niczym głuchy nie słyszałem i [byłem] jak niemy, [który] nie otwiera swych ust.
But I, like a deaf man, hear not; And, like a dumb man, open not my mouth.
14 I stałem się jak człowiek, który [nic] nie słyszy i nie ma w ustach upomnień.
I am like one who heareth nothing, And in whose mouth is no reply.
15 Ciebie bowiem, PANIE, oczekuję; ty odpowiesz, Panie, mój Boże.
For in thee, O LORD! do I put my trust; Thou wilt hear, O Lord, my God!
16 Bo powiedziałem: Niech się nie cieszą z mojego powodu; gdy moja noga poślizgnie się, niech nie wynoszą się nade mnie.
For I have prayed, “Let them not rejoice over me; Let them not exult at the slipping of my feet!”
17 Jestem bowiem bliski upadku i moja boleść zawsze jest przede mną.
For I am ready to fall, And my pain doth never leave me;
18 Wyznaję więc moją nieprawość i boleję nad swoim grzechem.
For I confess my iniquity, And am troubled on account of my sin.
19 Lecz moi wrogowie są zdrowi i silni i namnożyło się tych, którzy bez powodu mnie nienawidzą.
But my enemies flourish and are strong; They who hate me without cause are multiplied.
20 Odpłacają mi złem za dobro i sprzeciwiają mi się, bo podążam za dobrem.
They who repay good with evil are my enemies, Because I follow that which is good.
21 Nie opuszczaj mnie, PANIE, mój Boże, nie oddalaj się ode mnie.
Forsake me not, O LORD! O my God! be not far from me!
22 Pospiesz mi z pomocą, Panie, moje zbawienie.
Make hast to mine aid, O Lord, my salvation!
