Psalmów 38

1 Psalm Dawida. Dla przypomnienia. PANIE, nie karć mnie w swym gniewie i nie karz mnie w swojej zapalczywości.

En Salme af David. Lehazkir.

2 Twoje strzały utkwiły bowiem we mnie i ciąży na mnie twoja ręka.

HERRE, revs mig ej i din Vrede, tugt mig ej i din Harme!

3 Nie ma nic zdrowego w moim ciele wskutek twego gniewu, nie ma odpoczynku dla moich kości z powodu mojego grzechu.

Thi dine Pile sidder i mig, din Haand har lagt sig paa mig.

4 Bo moje nieprawości sięgają ponad moją głowę, obciążają mnie jak ciężkie brzemię.

Intet er karskt paa min Krop for din Vredes Skyld, intet uskadt i mine Ledemod for mine Synders Skyld;

5 Cuchną i ropieją moje rany z powodu mej głupoty.

thi over mit Hoved skyller min Brøde som en tyngende Byrde, for tung for mig.

6 Jestem zgnębiony i bardzo pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.

Mine Saar baade stinker og raadner, for min Daarskabs Skyld gaar jeg bøjet;

7 Moje wnętrze bowiem pali straszna [dolegliwość] i nie ma nic zdrowego w moim ciele.

jeg er saare nedtrykt, sorgfuld vandrer jeg Dagen lang.

8 Jestem osłabiony i bardzo załamany, zawodzę z powodu trwogi mego serca.

Thi Lænderne er fulde af Brand, intet er karskt paa min Krop,

9 Panie, przed tobą [są] wszystkie moje pragnienia i moje wzdychanie nie jest przed tobą ukryte.

jeg er lammet og fuldkommen knust, jeg skriger i Hjertets Vaande.

10 Moje serce trzepocze, opuściła mnie siła, a światło moich oczu znikło.

HERRE, du kender al min Attraa, mit Suk er ej skjult for dig;

11 Moi bliscy i przyjaciele stronią od moich ran, a moi krewni stoją z daleka.

mit Hjerte banker, min Kraft har svigtet, selv mit Øje har mistet sin Glans.

12 Ci, którzy czyhają na moją duszę, zastawiają sidła, a ci, którzy pragną mego nieszczęścia, mówią przewrotnie i przez cały dzień knują podstępy.

For min Plages Skyld flyr mig Ven og Frænde, mine Nærmeste holder sig fjernt;

13 Lecz ja niczym głuchy nie słyszałem i [byłem] jak niemy, [który] nie otwiera swych ust.

de, der vil mig til Livs, sætter Snarer, og de, der vil mig ondt, lægger Raad om Fordærv, de tænker Dagen igennem paa Svig.

14 I stałem się jak człowiek, który [nic] nie słyszy i nie ma w ustach upomnień.

Men jeg er som en døv, der intet hører, som en stum, der ej aabner sin Mund,

15 Ciebie bowiem, PANIE, oczekuję; ty odpowiesz, Panie, mój Boże.

som en Mand, der ikke kan høre, i hvis Mund der ikke er Svar.

16 Bo powiedziałem: Niech się nie cieszą z mojego powodu; gdy moja noga poślizgnie się, niech nie wynoszą się nade mnie.

Thi til dig staar mit Haab, o HERRE, du vil bønhøre, Herre min Gud,

17 Jestem bowiem bliski upadku i moja boleść zawsze jest przede mną.

naar jeg siger: »Lad dem ikke glæde sig over mig, hovmode sig over min vaklende Fod!«

18 Wyznaję więc moją nieprawość i boleję nad swoim grzechem.

Thi jeg staar allerede for Fald, mine Smerter minder mig stadig;

19 Lecz moi wrogowie są zdrowi i silni i namnożyło się tych, którzy bez powodu mnie nienawidzą.

thi jeg maa bekende min Skyld, maa sørge over min Synd.

20 Odpłacają mi złem za dobro i sprzeciwiają mi się, bo podążam za dobrem.

Mange er de, der med Urette er mine Fjender, talrige de, der hader mig uden Grund,

21 Nie opuszczaj mnie, PANIE, mój Boże, nie oddalaj się ode mnie.

som lønner mig godt med ondt, som staar mig imod, fordi jeg søger det gode.

22 Pospiesz mi z pomocą, Panie, moje zbawienie.

HERRE, forlad mig ikke, min Gud, hold dig ikke borte fra mig, il mig til Hjælp, o Herre, min Frelse!