Psalmów 38
1 Psalm Dawida. Dla przypomnienia. PANIE, nie karć mnie w swym gniewie i nie karz mnie w swojej zapalczywości.
Žalm Davidův k připomínání. Hospodine, v prchlivosti své netresci mne, ani v hněvě svém kárej mne.
2 Twoje strzały utkwiły bowiem we mnie i ciąży na mnie twoja ręka.
Nebo střely tvé uvázly ve mně, a ruka tvá na mne těžce dolehla.
3 Nie ma nic zdrowego w moim ciele wskutek twego gniewu, nie ma odpoczynku dla moich kości z powodu mojego grzechu.
Nic není celého v těle mém pro tvou hněvivost, nemají pokoje kosti mé pro hřích můj.
4 Bo moje nieprawości sięgają ponad moją głowę, obciążają mnie jak ciężkie brzemię.
Nebo nepravosti mé vzešly nad hlavu mou, jako břímě těžké nemožné jsou mi k unesení.
5 Cuchną i ropieją moje rany z powodu mej głupoty.
Zahnojily se, a kyší rány mé pro bláznovství mé.
6 Jestem zgnębiony i bardzo pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.
Pohrbený a sklíčený jsem náramně, každého dne v smutku chodím.
7 Moje wnętrze bowiem pali straszna [dolegliwość] i nie ma nic zdrowego w moim ciele.
Nebo ledví má plná jsou mrzkosti, a nic není celého v těle mém.
8 Jestem osłabiony i bardzo załamany, zawodzę z powodu trwogi mego serca.
Zemdlen jsem a potřín převelice, řvu pro úzkost srdce svého.
9 Panie, przed tobą [są] wszystkie moje pragnienia i moje wzdychanie nie jest przed tobą ukryte.
Pane, před tebou jest všecka žádost má, a vzdychání mé není před tebou skryto.
10 Moje serce trzepocze, opuściła mnie siła, a światło moich oczu znikło.
Srdce mé zmítá se, opustila mne síla má, i to světlo očí mých není se mnou.
11 Moi bliscy i przyjaciele stronią od moich ran, a moi krewni stoją z daleka.
Ti, kteříž mne milovali, a tovaryši moji, štítí se ran mých, a příbuzní moji zdaleka stojí.
12 Ci, którzy czyhają na moją duszę, zastawiają sidła, a ci, którzy pragną mego nieszczęścia, mówią przewrotnie i przez cały dzień knują podstępy.
Ti pak, kteříž stojí o bezživotí mé, osídla lécejí, a kteříž mého zlého hledají, mluví převráceně, a přes celý den lest a chytrost smýšlejí.
13 Lecz ja niczym głuchy nie słyszałem i [byłem] jak niemy, [który] nie otwiera swych ust.
Ale já jako hluchý neslyším, a jako němý, kterýž neotvírá úst svých;
14 I stałem się jak człowiek, który [nic] nie słyszy i nie ma w ustach upomnień.
Tak jsem, jako člověk, kterýž neslyší, a v jehož ústech není žádného odporu.
15 Ciebie bowiem, PANIE, oczekuję; ty odpowiesz, Panie, mój Boże.
Nebo na tě, Hospodine, očekávám, ty za mne odpovíš, Pane Bože můj.
16 Bo powiedziałem: Niech się nie cieszą z mojego powodu; gdy moja noga poślizgnie się, niech nie wynoszą się nade mnie.
Nebo jsem řekl: Ať se neradují ze mne, poklesla-li by se noha má, ať se pyšně nepozdvihují nade mnou,
17 Jestem bowiem bliski upadku i moja boleść zawsze jest przede mną.
Poněvadž k snášení bíd hotov jsem, anobrž bolest má vždycky jest přede mnou.
18 Wyznaję więc moją nieprawość i boleję nad swoim grzechem.
A že nepravosti své vyznávám, a pro hřích svůj tesklím.
19 Lecz moi wrogowie są zdrowi i silni i namnożyło się tych, którzy bez powodu mnie nienawidzą.
Pročež nepřátelé moji veseli jsouce, silí se, a rozmnožují se ti, kteříž mne bez příčiny nenávidí.
20 Odpłacają mi złem za dobro i sprzeciwiają mi się, bo podążam za dobrem.
A zlým za dobré mi se odplacujíce, činí mi protivenství, proto že dobrého následuji.
21 Nie opuszczaj mnie, PANIE, mój Boże, nie oddalaj się ode mnie.
Neopouštějž mne, Hospodine Bože můj, nevzdalujž se ode mne.
22 Pospiesz mi z pomocą, Panie, moje zbawienie.
Přispěj k spomožení mému, Pane spasení mého.
