Psalmów 35
1 Psalm Dawida. Spieraj się, PANIE, z tymi, którzy się ze mną spierają; walcz z tymi, którzy walczą ze mną.
Суди, Господи, обидящыя мя, побори борющыя мя.
2 Chwyć tarczę i puklerz i powstań mi na pomoc.
Приими оружие и щит и востани в помощь мою:
3 Dobądź włóczni i zagrodź drogę tym, którzy mnie prześladują. Powiedz mojej duszy: Ja [jestem] twoim zbawieniem.
изсуни мечь и заключи сопротив гонящих мя: рцы души моей: спасение твое есмь Аз.
4 Niech hańba i wstyd okryją tych, którzy czyhają na moją duszę; niech cofną się i niech będą zawstydzeni ci, którzy obmyślają zło przeciwko mnie.
Да постыдятся и посрамятся ищущии душу мою, да возвратятся вспять и постыдятся мыслящии ми злая.
5 Niech będą jak plewy na wietrze i niech anioł PANA ich rozproszy.
Да будут яко прах пред лицем ветра, и Ангел Господень оскорбляя их:
6 Niech droga ich będzie ciemna i śliska i niech anioł PANA ich ściga.
да будет путь их тма и ползок, и Ангел Господень погоняяй их:
7 Bez powodu bowiem zastawili na mnie w dole sieci, bez powodu wykopali [dół] na moją duszę.
яко туне скрыша ми пагубу сети своея, всуе поносиша души моей.
8 Niech niespodziewanie przyjdzie na nich zniszczenie; niech złowi ich sieć, którą zastawili. Niech w nią wpadną ku zniszczeniu.
Да приидет ему сеть, юже не весть, и ловитва, юже скры, да обымет и, и в сеть да впадет в ню.
9 A moja dusza będzie się radować w PANU, będzie się weselić jego zbawieniem.
Душа же моя возрадуется о Господе, возвеселится о спасении Его.
10 Wszystkie moje kości powiedzą: PANIE, któż podobny do ciebie, który uwalniasz uciśnionego od silniejszego, a nędznego i ubogiego od łupieżcy?
Вся кости моя рекут: Господи, Господи, кто подобен Тебе? Избавляяй нища из руки крепльших его, и нища, и убога от расхищающих его.
11 Powstają fałszywi świadkowie i pytają mnie o to, czego nie wiem.
Воставше на мя свидетеле неправеднии, яже не ведях, вопрошаху мя.
12 Odpłacają mi złem za dobro, [chcąc] pozbawić mnie mojej duszy.
Воздаша ми лукавая воз благая, и безчадие души моей.
13 Lecz ja, gdy oni chorowali, wkładałem wór [pokutny], umartwiałem postem moją duszę i moja modlitwa wracała do mojej piersi.
Аз же, внегда они стужаху ми, облачахся во вретище и смирях постом душу мою, и молитва моя в недро мое возвратится.
14 Postępowałem jak [z] przyjacielem, jak [z] bratem, uginałem się pod brzemieniem smutku jak w żałobie po matce.
Яко ближнему, яко брату нашему, тако угождах: яко плачя и сетуя, тако смиряхся.
15 Lecz gdy ja byłem strapiony, oni się cieszyli i zbierali się; gromadzili się przeciwko mnie nikczemni, a tego nie widziałem; szarpali mnie nieustannie.
И на мя возвеселишася и собрашася: собрашася на мя раны, и не познах: разделишася, и не умилишася.
16 Wraz z obłudnikami, szydercami i pochlebcami zgrzytali na mnie zębami.
Искусиша мя, подражниша мя подражнением, поскрежеташа на мя зубы своими.
17 Panie, jak długo będziesz na to patrzeć? Wybaw od zniszczenia moją duszę, od lwów drogą [duszę] moją.
Господи, когда узриши? Устрой душу мою от злодейства их, от лев единородную мою.
18 Będę cię wysławiał w wielkim zgromadzeniu, wśród licznego ludu będę cię chwalił.
Исповемся Тебе в церкви мнозе, в людех тяжцех восхвалю Тя.
19 Niech się nie cieszą z mojego powodu ci, którzy bez przyczyny są moimi wrogami, niech nie mrugają okiem ci, którzy niesłusznie mnie nienawidzą.
Да не возрадуются о мне враждующии ми неправедно, ненавидящии мя туне и помизающии очима:
20 Nie mówią bowiem o pokoju, lecz przeciwko spokojnym na ziemi obmyślają zdradliwe słowa.
яко мне убо мирная глаголаху, и на гнев лести помышляху.
21 Owszem, otwierają przeciw mnie swe usta, mówiąc: Ha, ha! Widzieliśmy [to] na własne oczy.
Разшириша на мя уста своя, реша: благоже, благоже, видеша очи наши.
22 Widziałeś [to], PANIE, nie milcz; Panie, nie oddalaj się ode mnie.
Видел еси, Господи, да не премолчиши: Господи, не отступи от мене.
23 Obudź się i wystąp w mojej obronie, w mojej sprawie, mój Boże i Panie!
Востани, Господи, и вонми суду моему, Боже мой и Господи мой, на прю мою.
24 Osądź mnie według swojej sprawiedliwości, PANIE, mój Boże! Niech się nie cieszą z mojego powodu.
Суди ми, Господи, по правде Твоей, Господи Боже мой, и да не возрадуются о мне.
25 Niech nie mówią w swoim sercu: Ha! Tego chcieliśmy! Niech nie mówią: Pożarliśmy go!
Да не рекут в сердцах своих: благоже, благоже души нашей: ниже да рекут: пожрохом его.
26 Niech się zawstydzą i zawiodą wszyscy, którzy cieszą się z mojego nieszczęścia; niech się okryją wstydem i hańbą ci, którzy wynoszą się nade mnie.
Да постыдятся и посрамятся вкупе радующиися злом моим: да облекутся в студ и срам велеречующии на мя.
27 Ale niech śpiewają i radują się ci, którzy sprzyjają mojej słusznej sprawie; niech mówią nieustannie: Niech będzie wywyższony PAN, który pragnie pokoju dla swego sługi.
Да возрадуются и возвеселятся хотящии правды моея: и да рекут выну, да возвеличится Господь, хотящии мира рабу Его.
28 A mój język będzie głosił twoją sprawiedliwość [i] chwałę twoją przez cały dzień.
И язык мой поучится правде Твоей, весь день хвале Твоей.
