Psalmów 35
1 Psalm Dawida. Spieraj się, PANIE, z tymi, którzy się ze mną spierają; walcz z tymi, którzy walczą ze mną.
Psalmus David. Iudica Domine nocentes me, expugna impugnantes me.
2 Chwyć tarczę i puklerz i powstań mi na pomoc.
Apprehende arma et scutum: et exurge in adiutorium mihi.
3 Dobądź włóczni i zagrodź drogę tym, którzy mnie prześladują. Powiedz mojej duszy: Ja [jestem] twoim zbawieniem.
Effunde frameam, et conclude adversus eos, qui persequuntur me: dic animae meae: Salus tua ego sum.
4 Niech hańba i wstyd okryją tych, którzy czyhają na moją duszę; niech cofną się i niech będą zawstydzeni ci, którzy obmyślają zło przeciwko mnie.
Confundantur et revereantur, quaerentes animam meam. Avertantur retrorsum, et confundantur cogitantes mihi mala.
5 Niech będą jak plewy na wietrze i niech anioł PANA ich rozproszy.
Fiant tamquam pulvis ante faciem venti: et angelus Domini coarctans eos.
6 Niech droga ich będzie ciemna i śliska i niech anioł PANA ich ściga.
Fiat via illorum tenebrae et lubricum: et angelus Domini persequens eos.
7 Bez powodu bowiem zastawili na mnie w dole sieci, bez powodu wykopali [dół] na moją duszę.
Quoniam gratis absconderunt mihi interitum laquei sui: supervacue exprobraverunt animam meam.
8 Niech niespodziewanie przyjdzie na nich zniszczenie; niech złowi ich sieć, którą zastawili. Niech w nią wpadną ku zniszczeniu.
Veniat illi laqueus, quem ignorat: et captio, quam abscondit, apprehendat eum: et in laqueum cadat in ipsum.
9 A moja dusza będzie się radować w PANU, będzie się weselić jego zbawieniem.
Anima autem mea exultabit in Domino: et delectabitur super salutari suo.
10 Wszystkie moje kości powiedzą: PANIE, któż podobny do ciebie, który uwalniasz uciśnionego od silniejszego, a nędznego i ubogiego od łupieżcy?
Omnia ossa mea dicent: Domine, quis similis tibi? Eripiens inopem de manu fortiorum eius: egenum et pauperem a diripientibus eum.
11 Powstają fałszywi świadkowie i pytają mnie o to, czego nie wiem.
Surgentes testes iniqui, quae ignorabam interrogabant me.
12 Odpłacają mi złem za dobro, [chcąc] pozbawić mnie mojej duszy.
Retribuebant mihi mala pro bonis: sterilitatem animae meae.
13 Lecz ja, gdy oni chorowali, wkładałem wór [pokutny], umartwiałem postem moją duszę i moja modlitwa wracała do mojej piersi.
Ego autem cum mihi molesti essent, induebar cilicio. Humiliabam in ieiunio animam meam: et oratio mea in sinu meo convertetur.
14 Postępowałem jak [z] przyjacielem, jak [z] bratem, uginałem się pod brzemieniem smutku jak w żałobie po matce.
Quasi proximum, et quasi fratrem nostrum, sic complacebam: quasi lugens et contristatus sic humiliabar.
15 Lecz gdy ja byłem strapiony, oni się cieszyli i zbierali się; gromadzili się przeciwko mnie nikczemni, a tego nie widziałem; szarpali mnie nieustannie.
Et adversum me laetati sunt, et convenerunt: congregata sunt super me flagella, et ignoravi.
16 Wraz z obłudnikami, szydercami i pochlebcami zgrzytali na mnie zębami.
Dissipati sunt, nec compuncti, tentaverunt me, subsannaverunt me subsannatione: frenduerunt super me dentibus suis.
17 Panie, jak długo będziesz na to patrzeć? Wybaw od zniszczenia moją duszę, od lwów drogą [duszę] moją.
Domine quando respicies? restitue animam meam a malignitate eorum, a leonibus unicam meam.
18 Będę cię wysławiał w wielkim zgromadzeniu, wśród licznego ludu będę cię chwalił.
Confitebor tibi in ecclesia magna, in populo gravi laudabo te.
19 Niech się nie cieszą z mojego powodu ci, którzy bez przyczyny są moimi wrogami, niech nie mrugają okiem ci, którzy niesłusznie mnie nienawidzą.
Non supergaudeant mihi qui adversantur mihi inique: qui oderunt me gratis et annuunt oculis.
20 Nie mówią bowiem o pokoju, lecz przeciwko spokojnym na ziemi obmyślają zdradliwe słowa.
Quoniam mihi quidem pacifice loquebantur: et in iracundia terrae loquentes, dolos cogitabant.
21 Owszem, otwierają przeciw mnie swe usta, mówiąc: Ha, ha! Widzieliśmy [to] na własne oczy.
Et dilataverunt super me os suum: dixerunt: Euge, euge, viderunt oculi nostri.
22 Widziałeś [to], PANIE, nie milcz; Panie, nie oddalaj się ode mnie.
Vidisti Domine, ne sileas: Domine ne discedas a me.
23 Obudź się i wystąp w mojej obronie, w mojej sprawie, mój Boże i Panie!
Exurge et intende iudicio meo: Deus meus, et Dominus meus in causam meam.
24 Osądź mnie według swojej sprawiedliwości, PANIE, mój Boże! Niech się nie cieszą z mojego powodu.
Iudica me secundum iustitiam tuam Domine Deus meus, et non supergaudeant mihi.
25 Niech nie mówią w swoim sercu: Ha! Tego chcieliśmy! Niech nie mówią: Pożarliśmy go!
Non dicant in cordibus suis: Euge, euge, animae nostrae: nec dicant: Devorabimus eum.
26 Niech się zawstydzą i zawiodą wszyscy, którzy cieszą się z mojego nieszczęścia; niech się okryją wstydem i hańbą ci, którzy wynoszą się nade mnie.
Erubescant et revereantur simul, qui gratulantur malis meis. Induantur confusione et reverentia qui maligna loquuntur super me.
27 Ale niech śpiewają i radują się ci, którzy sprzyjają mojej słusznej sprawie; niech mówią nieustannie: Niech będzie wywyższony PAN, który pragnie pokoju dla swego sługi.
Exultent et laetentur qui volunt iustitiam meam: et dicant semper: Magnificetur Dominus, qui volunt pacem servi eius.
28 A mój język będzie głosił twoją sprawiedliwość [i] chwałę twoją przez cały dzień.
Et lingua mea meditabitur iustitiam tuam, tota die laudem tuam.
