Psalmów 35
1 Psalm Dawida. Spieraj się, PANIE, z tymi, którzy się ze mną spierają; walcz z tymi, którzy walczą ze mną.
Ipsi David. [Judica, Domine, nocentes me; expugna impugnantes me.
2 Chwyć tarczę i puklerz i powstań mi na pomoc.
Apprehende arma et scutum, et exsurge in adjutorium mihi.
3 Dobądź włóczni i zagrodź drogę tym, którzy mnie prześladują. Powiedz mojej duszy: Ja [jestem] twoim zbawieniem.
Effunde frameam, et conclude adversus eos qui persequuntur me; dic animæ meæ: Salus tua ego sum.
4 Niech hańba i wstyd okryją tych, którzy czyhają na moją duszę; niech cofną się i niech będą zawstydzeni ci, którzy obmyślają zło przeciwko mnie.
Confundantur et revereantur quærentes animam meam; avertantur retrorsum et confundantur cogitantes mihi mala.
5 Niech będą jak plewy na wietrze i niech anioł PANA ich rozproszy.
Fiant tamquam pulvis ante faciem venti, et angelus Domini coarctans eos.
6 Niech droga ich będzie ciemna i śliska i niech anioł PANA ich ściga.
Fiat via illorum tenebræ et lubricum, et angelus Domini persequens eos.
7 Bez powodu bowiem zastawili na mnie w dole sieci, bez powodu wykopali [dół] na moją duszę.
Quoniam gratis absconderunt mihi interitum laquei sui; supervacue exprobraverunt animam meam.
8 Niech niespodziewanie przyjdzie na nich zniszczenie; niech złowi ich sieć, którą zastawili. Niech w nią wpadną ku zniszczeniu.
Veniat illi laqueus quem ignorat, et captio quam abscondit apprehendat eum, et in laqueum cadat in ipsum.
9 A moja dusza będzie się radować w PANU, będzie się weselić jego zbawieniem.
Anima autem mea exsultabit in Domino, et delectabitur super salutari suo.
10 Wszystkie moje kości powiedzą: PANIE, któż podobny do ciebie, który uwalniasz uciśnionego od silniejszego, a nędznego i ubogiego od łupieżcy?
Omnia ossa mea dicent: Domine, quis similis tibi? eripiens inopem de manu fortiorum ejus; egenum et pauperem a diripientibus eum.
11 Powstają fałszywi świadkowie i pytają mnie o to, czego nie wiem.
Surgentes testes iniqui, quæ ignorabam interrogabant me.
12 Odpłacają mi złem za dobro, [chcąc] pozbawić mnie mojej duszy.
Retribuebant mihi mala pro bonis, sterilitatem animæ meæ.
13 Lecz ja, gdy oni chorowali, wkładałem wór [pokutny], umartwiałem postem moją duszę i moja modlitwa wracała do mojej piersi.
Ego autem, cum mihi molesti essent, induebar cilicio; humiliabam in jejunio animam meam, et oratio mea in sinu meo convertetur.
14 Postępowałem jak [z] przyjacielem, jak [z] bratem, uginałem się pod brzemieniem smutku jak w żałobie po matce.
Quasi proximum et quasi fratrem nostrum sic complacebam; quasi lugens et contristatus sic humiliabar.
15 Lecz gdy ja byłem strapiony, oni się cieszyli i zbierali się; gromadzili się przeciwko mnie nikczemni, a tego nie widziałem; szarpali mnie nieustannie.
Et adversum me lætati sunt, et convenerunt; congregata sunt super me flagella, et ignoravi.
16 Wraz z obłudnikami, szydercami i pochlebcami zgrzytali na mnie zębami.
Dissipati sunt, nec compuncti; tentaverunt me, subsannaverunt me subsannatione; frenduerunt super me dentibus suis.
17 Panie, jak długo będziesz na to patrzeć? Wybaw od zniszczenia moją duszę, od lwów drogą [duszę] moją.
Domine, quando respicies? Restitue animam meam a malignitate eorum; a leonibus unicam meam.
18 Będę cię wysławiał w wielkim zgromadzeniu, wśród licznego ludu będę cię chwalił.
Confitebor tibi in ecclesia magna; in populo gravi laudabo te.
19 Niech się nie cieszą z mojego powodu ci, którzy bez przyczyny są moimi wrogami, niech nie mrugają okiem ci, którzy niesłusznie mnie nienawidzą.
Non supergaudeant mihi qui adversantur mihi inique, qui oderunt me gratis, et annuunt oculis.
20 Nie mówią bowiem o pokoju, lecz przeciwko spokojnym na ziemi obmyślają zdradliwe słowa.
Quoniam mihi quidem pacifice loquebantur; et in iracundia terræ loquentes, dolos cogitabant.
21 Owszem, otwierają przeciw mnie swe usta, mówiąc: Ha, ha! Widzieliśmy [to] na własne oczy.
Et dilataverunt super me os suum; dixerunt: Euge, euge! viderunt oculi nostri.
22 Widziałeś [to], PANIE, nie milcz; Panie, nie oddalaj się ode mnie.
Vidisti, Domine: ne sileas; Domine, ne discedas a me.
23 Obudź się i wystąp w mojej obronie, w mojej sprawie, mój Boże i Panie!
Exsurge et intende judicio meo, Deus meus; et Dominus meus, in causam meam.
24 Osądź mnie według swojej sprawiedliwości, PANIE, mój Boże! Niech się nie cieszą z mojego powodu.
Judica me secundum justitiam tuam, Domine Deus meus, et non supergaudeant mihi.
25 Niech nie mówią w swoim sercu: Ha! Tego chcieliśmy! Niech nie mówią: Pożarliśmy go!
Non dicant in cordibus suis: Euge, euge, animæ nostræ; nec dicant: Devoravimus eum.
26 Niech się zawstydzą i zawiodą wszyscy, którzy cieszą się z mojego nieszczęścia; niech się okryją wstydem i hańbą ci, którzy wynoszą się nade mnie.
Erubescant et revereantur simul qui gratulantur malis meis; induantur confusione et reverentia qui magna loquuntur super me.
27 Ale niech śpiewają i radują się ci, którzy sprzyjają mojej słusznej sprawie; niech mówią nieustannie: Niech będzie wywyższony PAN, który pragnie pokoju dla swego sługi.
Exsultent et lætentur qui volunt justitiam meam; et dicant semper: Magnificetur Dominus, qui volunt pacem servi ejus.
28 A mój język będzie głosił twoją sprawiedliwość [i] chwałę twoją przez cały dzień.
Et lingua mea meditabitur justitiam tuam; tota die laudem tuam.]
