Psalmów 28

1 Psalm Dawida. Do ciebie wołam, PANIE, Skało moja; nie bądź głuchy na moje [wołanie], abym jeśli się nie odezwiesz, nie stał się podobny do zstępujących do dołu.

Av David. Till dig, HERRE, ropar jag; min klippa, var icke stum mot mig. Ja, var icke tyst mot mig, så att jag bliver lik dem som fara ned i graven.

2 Usłysz głos mego błagania, gdy wołam do ciebie, gdy podnoszę ręce ku twojemu miejscu najświętszemu.

Hör mina böners ljud, när jag ropar till dig, när jag upplyfter mina händer mot det allraheligaste i din helgedom.

3 Nie zabieraj mnie z niegodziwymi i z czyniącymi nieprawość, którzy mówią o pokoju z bliźnimi, a zło [jest] w ich sercach.

Tag mig icke bort med de ogudaktiga och med ogärningsmännen, som tala vänligt med sin nästa men hava ondska i sina hjärtan.

4 Oddaj im według ich uczynków i według zła ich postępków; według czynów ich rąk odpłać im, oddaj im, co im się należy.

Giv dem efter deras gärningar och efter deras onda väsende, giv dem efter deras händers verk, vedergäll dem vad de hava gjort.

5 Skoro nie zważają na czyny PANA ani na dzieła jego rąk, on zniszczy ich i nie odbuduje.

Ty de akta icke på HERRENS gärningar, icke på hans händer verk; därför skall han slå dem ned och ej mer bygga upp dem.

6 Błogosławiony [niech będzie] PAN, bo wysłuchał głosu mego błagania.

Lovad vare HERREN, ty han har hört mina böners ljud!

7 PAN jest moją siłą i tarczą, moje serce jemu zaufało i doznałem pomocy; dlatego moje serce się rozweseliło i moją pieśnią będę go chwalić.

HERREN är min starkhet och min sköld; på honom förtröstade mitt hjärta. Och jag vart hulpen, därför fröjdar sig mitt hjärta, och med min sång vill jag tacka honom.

8 PAN jest siłą dla swoich i twierdzą zbawienia swego pomazańca.

HERREN är sitt folks starkhet, och ett frälsningens värn är han för sin smorde.

9 Wybaw twój lud, [PANIE], błogosław twemu dziedzictwu, paś ich i nieś na wieki.

Fräls ditt folk och välsigna din arvedel, och var deras herde och bär dem till evig tid.