Psalmów 22
1 Przewodnikowi chóru, na Ajjelet haszahar. Psalm Dawida. Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś? [Czemu] jesteś [tak] daleki od wybawienia mnie, od słów mego jęku?
Načelniku godbe o prvi zarji; psalm Davidov. Bog moj mogočni, Bog moj mogočni, zakaj si me zapustil? daleč od blaginje moje, od stoka mojega besed?
2 Boże mój, wołam we dnie, a nie odzywasz się do mnie; w nocy, a nie mogę się uspokoić.
Bog moj, zakaj me ne uslišiš, ko te kličem podnevi? in ponoči ni mi pokoja.
3 Ale ty jesteś Święty, mieszkający wśród chwały Izraela.
Saj si vendar svet, stanoviten, popolna hvala Izraelova.
4 Tobie ufali nasi ojcowie, ufali i wyzwoliłeś ich.
Tebi so zaupali očetje naši; zaupali so, in osvobodil si jih.
5 Do ciebie wołali i zostali wybawieni, tobie ufali i się nie zawiedli.
K tebi so vpili, in oteti so bili, v té so zaupali in ni jih bilo sram.
6 Ja zaś jestem robakiem, a nie człowiekiem, pośmiewiskiem ludzi i wzgardą ludu.
Jaz pa sem črv, in ne mož; sramota ljudém in zaničevanje ljudstvu.
7 Wszyscy, którzy mnie widzą, szydzą ze mnie, wykrzywiają usta, potrząsają głową, [mówiąc]:
Vsi, ki me vidijo, namrdavajo se mi; režé se, glavó majó:
8 Zaufał PANU, niech go wyzwoli; niech go ocali, skoro go kocha.
H Gospodu pribega, reši ga naj; otmè ga naj, ker ima veselje nad njim.
9 Ale to ty mnie wydobyłeś z łona, napełniłeś mnie ufnością jeszcze u piersi mojej matki.
Saj ti si, ki si me potegnil iz materinega telesa, storil si, da sem brez skrbi živel na prsih matere svoje.
10 Na ciebie byłem zdany od narodzenia, od łona matki ty jesteś moim Bogiem.
K tebi sem bil zagnan od rojstva, od telesa matere moje bodi Bog moj mogočni.
11 Nie oddalaj się ode mnie, bo utrapienie bliskie, a nie ma nikogo, kto by [mnie] wspomógł.
Ne bivaj daleč od mene, ko je blizu stiska, ko ni pomočnika.
12 Otoczyło mnie mnóstwo cielców, osaczyły mnie byki Baszanu.
Obdajajo me junci mnogi, krepki junci Bazanski obsipljejo me.
13 Rozwarły na mnie swe paszcze jak lew drapieżny i ryczący.
Žrelo svoje odpirajo zoper mene, kakor lev zgrabljiv in rujoveč.
14 Rozpłynąłem się jak woda i rozłączyły się wszystkie moje kości; moje serce stało się jak wosk, roztopiło się w moim wnętrzu.
Kakor voda se razlivam, in vse kosti moje se razklepajo; srce moje je podobno vosku, taja se v osrčji mojem.
15 Moja siła wyschła jak skorupa, a mój język przylgnął do podniebienia; położyłeś mnie w prochu śmierci.
Moja moč je suha kakor čepinja, in jezik moj se prijemlje neba mojega, in devaš me v smrtni prah.
16 Psy bowiem mnie osaczyły, obległa mnie zgraja złoczyńców; przebili moje ręce i nogi.
Ker obdali so me psi; hudobnikov krdela so me obsula; prebodli so moje roke in noge moje.
17 Mogę policzyć wszystkie moje kości; a oni patrzą na mnie, przypatrują się.
Seštel bi lahko vse svoje kosti; oni gledajo, ozirajo se v mé.
18 Dzielą między siebie moje szaty i o moją tunikę rzucają losy.
Oblačila moja delé med seboj, in za suknjo mojo mečejo kocko.
19 Ale ty, PANIE, nie oddalaj się; mocy moja, spiesz mi na ratunek.
Ti torej, Gospod, ne bivaj daleč, krepost moja, hiti na pomoč mojo.
20 Ocal od miecza moją duszę, od mocy psów cenną [duszę] moją.
Otmi meča dušo mojo, psa edino mojo.
21 Wybaw mnie z lwiej paszczy, [bo] i od rogów jednorożców mnie ocaliłeś.
Reši me žrela levovega, in rogov samorogov, uslišavši me.
22 Będę głosił twoje imię moim braciom, będę cię chwalił pośród zgromadzenia.
Ime tvoje bodem oznanjal bratom svojim; sredi zbora bodem te hvalil:
23 Chwalcie PANA, wy, którzy się go boicie; wysławiajcie go, całe potomstwo Jakuba; bójcie się go, wszyscy potomkowie Izraela.
Vi, ki se bojite Gospoda, hvalite ga; vse seme Jakobovo hvali ga; in boj se ga vse seme Izraelovo.
24 Bo nie wzgardził ani się nie brzydził utrapieniem ubogiego, ani nie ukrył przed nim swego oblicza, lecz gdy [ten] do niego wołał, wysłuchał go.
Ker ne zameta in ne zaničuje siromaštva siromakovega, in pred njim ne skriva obličja svojega; temuč ko vpije do njega, usliši ga.
25 Od ciebie [pochodzi] moja chwała w wielkim zgromadzeniu; wypełnię swoje śluby wobec tych, którzy się ciebie boją.
O dobrotah tvojih bode hvala moja v zboru velikem; obljube svoje bodem opravljal v pričo njih, ki se ga bojé.
26 Ubodzy będą jeść i nasycą się, chwalić PANA będą ci, którzy go szukają; wasze serce będzie żyć na wieki.
Jedli bodejo krotki in nasitili se; hvalili bodejo Gospoda, kateri ga iščejo; srce vaše bode živelo vekomaj.
27 Przypomną sobie i nawrócą się do PANA wszystkie krańce ziemi i oddadzą pokłon przed twoim obliczem wszystkie rodziny narodów.
Spomnijo se in povrnejo se h Gospodu vse meje zemlje, in priklonijo se pred teboj vse družine narodov.
28 Do PANA bowiem należy królestwo i on panuje nad narodami.
Ker Gospodovo je kraljestvo samo, in gospostvo ima nad narodi.
29 Wszyscy bogaci ziemi będą jeść i oddawać mu pokłon, upadną przed jego obliczem wszyscy, którzy zstępują w proch, którzy nie mogą swej duszy zachować przy życiu.
Jedli bodo in priklanjali se vsi zemlje bogatini; pred njim bodejo padali, katerikoli pojdejo dol v prah; kateri ni ohranil duše svoje v življenji.
30 Potomstwo będzie mu służyć i będzie poczytane Panu za pokolenie.
Teh seme bode ga čestilo, prištevalo se bode Gospodu vsak čas.
31 Przyjdą i ludowi, który się narodzi, opowiedzą jego sprawiedliwość – że on tak uczynił.
Prihajali bodo in oznanjali pravico njegovo ljudstvu, ki se rodi, da je pravičen.
