Psalmów 22
1 Przewodnikowi chóru, na Ajjelet haszahar. Psalm Dawida. Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś? [Czemu] jesteś [tak] daleki od wybawienia mnie, od słów mego jęku?
Meu Deus, meu Deus, porque me desamparaste? porque te alongas do meu auxílio e das palavras do meu bramido?
2 Boże mój, wołam we dnie, a nie odzywasz się do mnie; w nocy, a nie mogę się uspokoić.
Meu Deus, eu clamo de dia, e tu não me ouves; de noite, e não tenho sossego.
3 Ale ty jesteś Święty, mieszkający wśród chwały Izraela.
Porém tu és santo, o que habitas entre os louvores de Israel.
4 Tobie ufali nasi ojcowie, ufali i wyzwoliłeś ich.
Em ti confiaram nossos pais; confiaram, e tu os livraste.
5 Do ciebie wołali i zostali wybawieni, tobie ufali i się nie zawiedli.
A ti clamaram e escaparam; em ti confiaram, e não foram confundidos.
6 Ja zaś jestem robakiem, a nie człowiekiem, pośmiewiskiem ludzi i wzgardą ludu.
Mas eu sou verme, e não homem, opróbrio dos homens e desprezado do povo.
7 Wszyscy, którzy mnie widzą, szydzą ze mnie, wykrzywiają usta, potrząsają głową, [mówiąc]:
Todos os que veem zombam de mim, arreganham os beiços e meneiam a cabeça, dizendo:
8 Zaufał PANU, niech go wyzwoli; niech go ocali, skoro go kocha.
Confiou no Senhor, que o livre; livre-o, pois nele tem prazer.
9 Ale to ty mnie wydobyłeś z łona, napełniłeś mnie ufnością jeszcze u piersi mojej matki.
Mas tu és o que me tiraste do ventre: fizeste-me esperar, estando aos peitos de minha mãe.
10 Na ciebie byłem zdany od narodzenia, od łona matki ty jesteś moim Bogiem.
Sobre ti fui lançado desde a madre; tu és o meu Deus desde o ventre de minha mãe.
11 Nie oddalaj się ode mnie, bo utrapienie bliskie, a nie ma nikogo, kto by [mnie] wspomógł.
Não te alongues de mim, pois a angústia está perto, e não há quem ajude.
12 Otoczyło mnie mnóstwo cielców, osaczyły mnie byki Baszanu.
Muitos touros me cercaram; fortes touros de Bazan me rodearam.
13 Rozwarły na mnie swe paszcze jak lew drapieżny i ryczący.
Abriram contra mim suas bocas, como um leão que despedaça e que ruge.
14 Rozpłynąłem się jak woda i rozłączyły się wszystkie moje kości; moje serce stało się jak wosk, roztopiło się w moim wnętrzu.
Como água me derramei, e todos os meus ossos se desconjuntaram: o meu coração é como cera, derreteu-se no meio das minhas entranhas.
15 Moja siła wyschła jak skorupa, a mój język przylgnął do podniebienia; położyłeś mnie w prochu śmierci.
A minha força se secou como um caco, e a língua se me pega ao paladar: e me puseste no pó da morte.
16 Psy bowiem mnie osaczyły, obległa mnie zgraja złoczyńców; przebili moje ręce i nogi.
Pois me rodearam cães: o ajuntamento de malfeitores me cercou, traspassaram-me as mãos e os pés.
17 Mogę policzyć wszystkie moje kości; a oni patrzą na mnie, przypatrują się.
Poderia contar todos os meus ossos: eles o veem e me contemplam.
18 Dzielą między siebie moje szaty i o moją tunikę rzucają losy.
Repartem entre si os meus vestidos, e lançam sortes sobre a minha túnica.
19 Ale ty, PANIE, nie oddalaj się; mocy moja, spiesz mi na ratunek.
Mas tu, Senhor, não te alongues de mim: força minha, apressa-te em socorrer-me.
20 Ocal od miecza moją duszę, od mocy psów cenną [duszę] moją.
Livra-me a minha alma da espada, e a minha predileta da força do cão.
21 Wybaw mnie z lwiej paszczy, [bo] i od rogów jednorożców mnie ocaliłeś.
Salva-me da boca do leão, sim, ouviste-me, desde as pontas dos unicórnios.
22 Będę głosił twoje imię moim braciom, będę cię chwalił pośród zgromadzenia.
Então declararei o teu nome aos meus irmãos: louvar-te-ei no meio da congregação.
23 Chwalcie PANA, wy, którzy się go boicie; wysławiajcie go, całe potomstwo Jakuba; bójcie się go, wszyscy potomkowie Izraela.
Vós, que temeis ao Senhor, louvai-o; todos vós, semente de Jacob, glorificai-o; e temei-o todos vós, semente de Israel.
24 Bo nie wzgardził ani się nie brzydził utrapieniem ubogiego, ani nie ukrył przed nim swego oblicza, lecz gdy [ten] do niego wołał, wysłuchał go.
Porque não desprezou nem abominou a aflição do aflito, nem escondeu dele o seu rosto; antes, quando ele clamou, o ouviu.
25 Od ciebie [pochodzi] moja chwała w wielkim zgromadzeniu; wypełnię swoje śluby wobec tych, którzy się ciebie boją.
O meu louvor virá de ti na grande congregação: pagarei os meus votos perante os que o temem.
26 Ubodzy będą jeść i nasycą się, chwalić PANA będą ci, którzy go szukają; wasze serce będzie żyć na wieki.
Os mansos comerão e se fartarão; louvarão ao Senhor os que o buscam: o vosso coração viverá eternamente.
27 Przypomną sobie i nawrócą się do PANA wszystkie krańce ziemi i oddadzą pokłon przed twoim obliczem wszystkie rodziny narodów.
Todos os limites da terra se lembrarão, e se converterão ao Senhor: e todas as gerações das nações adorarão perante a tua face.
28 Do PANA bowiem należy królestwo i on panuje nad narodami.
Porque o reino é do Senhor, e ele domina entre as nações.
29 Wszyscy bogaci ziemi będą jeść i oddawać mu pokłon, upadną przed jego obliczem wszyscy, którzy zstępują w proch, którzy nie mogą swej duszy zachować przy życiu.
Todos os que na terra são gordos comerão e adorarão, e todos os que descem ao pó se prostrarão perante ele: e ninguém poderá reter viva a sua alma.
30 Potomstwo będzie mu służyć i będzie poczytane Panu za pokolenie.
Uma semente o servirá: será contada ao Senhor de geração em geração.
31 Przyjdą i ludowi, który się narodzi, opowiedzą jego sprawiedliwość – że on tak uczynił.
Chegarão e anunciarão a sua justiça ao povo que nascer, porquanto ele o fez.
