Psalmów 22

1 Przewodnikowi chóru, na Ajjelet haszahar. Psalm Dawida. Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś? [Czemu] jesteś [tak] daleki od wybawienia mnie, od słów mego jęku?

Pour la fin, pour le secours du matin, psaume de David. Dieu, mon Dieu, regardez-moi: pourquoi m’avez-vous délaissé? Les paroles de mes péchés sont loin de mon salut.

2 Boże mój, wołam we dnie, a nie odzywasz się do mnie; w nocy, a nie mogę się uspokoić.

Mon Dieu, je crierai pendant le jour, et vous ne m’exaucerez pas: et pendant la nuit, et ce n’est point à moi une folie.

3 Ale ty jesteś Święty, mieszkający wśród chwały Izraela.

Mais vous, vous habitez dans un sanctuaire, vous la louange d’Israël.

4 Tobie ufali nasi ojcowie, ufali i wyzwoliłeś ich.

C’est en vous qu’ont espéré nos pères: ils ont espéré, et vous les avez délivrés.

5 Do ciebie wołali i zostali wybawieni, tobie ufali i się nie zawiedli.

Vers vous ils ont crié et ils ont été sauvés: en vous ils ont espéré, et ils n’ont point été confondus.

6 Ja zaś jestem robakiem, a nie człowiekiem, pośmiewiskiem ludzi i wzgardą ludu.

Pour moi je suis un ver et non pas un homme; l’opprobre des hommes et l’abjection du peuple.

7 Wszyscy, którzy mnie widzą, szydzą ze mnie, wykrzywiają usta, potrząsają głową, [mówiąc]:

Tout ceux qui m’ont vu m’ont tourné en dérision: ils ont parlé du bout des lèvres, et ils ont secoué la tête.

8 Zaufał PANU, niech go wyzwoli; niech go ocali, skoro go kocha.

Il a espéré dans le Seigneur, qu’il le délivre; qu’il le sauve, puisqu’il l’aime.

9 Ale to ty mnie wydobyłeś z łona, napełniłeś mnie ufnością jeszcze u piersi mojej matki.

Cependant c’est vous qui m’avez tiré du sein de ma mère: vous êtes mon espérance depuis que je suçais les mamelles de ma mère.

10 Na ciebie byłem zdany od narodzenia, od łona matki ty jesteś moim Bogiem.

C’est sur vous que j’ai été posé, en sortant de son sein; depuis que j’étais dans les entrailles de ma mère, vous êtes mon Dieu.

11 Nie oddalaj się ode mnie, bo utrapienie bliskie, a nie ma nikogo, kto by [mnie] wspomógł.

Ne vous éloignez pas de moi:

12 Otoczyło mnie mnóstwo cielców, osaczyły mnie byki Baszanu.

De jeunes taureaux en grand nombre m’ont environné; des taureaux gras m’ont assiégé.

13 Rozwarły na mnie swe paszcze jak lew drapieżny i ryczący.

Ils ont ouvert sur moi leur gueule comme un lion ravissant et rugissant.

14 Rozpłynąłem się jak woda i rozłączyły się wszystkie moje kości; moje serce stało się jak wosk, roztopiło się w moim wnętrzu.

Je me suis épanché comme de l’eau, et tous mes os se sont déboîtés. Mon cœur est devenu au dedans de moi comme une cire qui se fond.

15 Moja siła wyschła jak skorupa, a mój język przylgnął do podniebienia; położyłeś mnie w prochu śmierci.

Ma force s’est desséchée comme un têt, et ma langue s’est attachée à mon palais; et vous m’avez conduit à la poussière de la mort.

16 Psy bowiem mnie osaczyły, obległa mnie zgraja złoczyńców; przebili moje ręce i nogi.

Parce que des chiens nombreux m’ont environné; un conseil de méchants m’a assiégé: Ils ont percé mes mains et mes pieds:

17 Mogę policzyć wszystkie moje kości; a oni patrzą na mnie, przypatrują się.

Ils ont compté tous mes os. Ils m’ont eux-mêmes considéré et regardé attentivement.

18 Dzielą między siebie moje szaty i o moją tunikę rzucają losy.

Ils se sont partagé mes vêtements, et sur ma robe ils ont jeté le sort.

19 Ale ty, PANIE, nie oddalaj się; mocy moja, spiesz mi na ratunek.

Mais vous, Seigneur, n’éloignez pas votre secours de moi: voyez à ma défense.

20 Ocal od miecza moją duszę, od mocy psów cenną [duszę] moją.

Arrachez mon âme à l’épée à double tranchant; et mon unique de la main du chien.

21 Wybaw mnie z lwiej paszczy, [bo] i od rogów jednorożców mnie ocaliłeś.

Sauvez-moi de la gueule du lion; et ma faiblesse des cornes des licornes.

22 Będę głosił twoje imię moim braciom, będę cię chwalił pośród zgromadzenia.

Je raconterai votre nom à mes frères; je vous louerai au milieu de l’assemblée.

23 Chwalcie PANA, wy, którzy się go boicie; wysławiajcie go, całe potomstwo Jakuba; bójcie się go, wszyscy potomkowie Izraela.

Vous qui craignez le Seigneur, louez-le; race entière de Jacob, glorifiez-le:

24 Bo nie wzgardził ani się nie brzydził utrapieniem ubogiego, ani nie ukrył przed nim swego oblicza, lecz gdy [ten] do niego wołał, wysłuchał go.

Que toute la race d’Israël le craigne, parce qu’il n’a pas méprisé ni dédaigné la supplication du pauvre; Et qu’il n’a point détourné sa face de moi, et que lorsque je criais vers lui, il m’a exaucé.

25 Od ciebie [pochodzi] moja chwała w wielkim zgromadzeniu; wypełnię swoje śluby wobec tych, którzy się ciebie boją.

Devant vous sera ma louange dans une grande assemblée: je rendrai mes vœux en présence de ceux qui le craignent.

26 Ubodzy będą jeść i nasycą się, chwalić PANA będą ci, którzy go szukają; wasze serce będzie żyć na wieki.

Les pauvres mangeront et seront rassasiés; et ils loueront le Seigneur, ceux qui le recherchent; leurs cœurs vivront dans les siècles des siècles.

27 Przypomną sobie i nawrócą się do PANA wszystkie krańce ziemi i oddadzą pokłon przed twoim obliczem wszystkie rodziny narodów.

Tous les confins de la terre se souviendront du Seigneur et se convertiront à lui: Et toutes les familles des nations adoreront en sa présence.

28 Do PANA bowiem należy królestwo i on panuje nad narodami.

Parce qu’au Seigneur appartient le règne; et que c’est lui qui dominera sur les nations.

29 Wszyscy bogaci ziemi będą jeść i oddawać mu pokłon, upadną przed jego obliczem wszyscy, którzy zstępują w proch, którzy nie mogą swej duszy zachować przy życiu.

Tous les riches de la terre ont mangé et ont adoré: en sa présence tomberont tous ceux qui descendent dans la terre.

30 Potomstwo będzie mu służyć i będzie poczytane Panu za pokolenie.

Et mon âme vivra pour lui; et ma postérité le servira.

31 Przyjdą i ludowi, który się narodzi, opowiedzą jego sprawiedliwość – że on tak uczynił.

La génération qui doit venir sera annoncée au Seigneur; et les cieux annonceront sa justice au peuple qui naîtra, et qu’a fait le Seigneur.