Psalmów 2

1 Dlaczego poganie się buntują, a narody knują próżne zamysły?

Zakaj besnijo pogani in ljudstvo domišlja prazno stvar?

2 Królowie ziemscy powstają, a władcy naradzają się wspólnie przeciwko PANU i jego pomazańcowi, [mówiąc]:

Kralji zemlje so se usmerili in vladarji se skupaj posvetujejo zoper Gospoda in zoper njegovega maziljenca, rekoč:

3 Zerwijmy ich więzy i zrzućmy z siebie ich pęta.

»Pretrgajmo njihove vezi in odvrzimo njihove vrvi od sebe.«

4 Lecz ten, który mieszka w niebie, będzie się śmiał, Pan będzie z nich szydził.

Tisti, ki sedi v nebesih, se bo smejal. Gospod jih bo imel v posmeh.

5 Wtedy przemówi do nich w swoim gniewie i swą zapalczywością ich zatrwoży:

Potem jim bo govoril v svojem besu in jih nadlegoval v svojem bridkem nezadovoljstvu.

6 Ja ustanowiłem mojego króla na Syjonie, mojej świętej górze.

»Vendarle sem jaz postavil svojega kralja na svoji sveti gori Sion.«

7 Ogłoszę dekret: PAN powiedział do mnie: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem.

Oznanil bom odlok. Gospod mi je rekel: »Ti si moj Sin. Ta dan sem te rodil.

8 Poproś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo i krańce ziemi na własność.

Zahtevaj od mene in dal ti bom pogane za tvojo dediščino in najbolj oddaljene kraje zemlje za tvojo posest.

9 Potłuczesz je laską żelazną, jak naczynie gliniane je pokruszysz.

Zdrobil jih boš z železno palico, raztreščil jih boš na koščke kakor lončarjevo posodo.«

10 Teraz więc, królowie, zrozumcie, przyjmijcie pouczenie, sędziowie ziemi!

Zatorej bodite sedaj modri, oh vi kralji. Dajte se poučiti, vi sodniki zemlje.

11 Służcie PANU z bojaźnią i radujcie się z drżeniem.

Gospodu služite s strahom in veselite se s trepetanjem.

12 Pocałujcie Syna, by się nie rozgniewał i abyście nie zginęli w drodze, gdyby jego gniew choć trochę się zapalił. Błogosławieni wszyscy, którzy mu ufają.

Poljubite Sina, da ne bi bil jezen in ne izginete iz poti, ko je njegov bes le malo razvnet. Blagoslovljeni so vsi, ki svoje upanje položijo vanj.