Psalmów 2

1 Dlaczego poganie się buntują, a narody knują próżne zamysły?

Why have nations tumultuously assembled? And do peoples meditate vanity?

2 Królowie ziemscy powstają, a władcy naradzają się wspólnie przeciwko PANU i jego pomazańcowi, [mówiąc]:

Station themselves do kings of the earth, And princes have been united together, Against Jehovah, and against His Messiah:

3 Zerwijmy ich więzy i zrzućmy z siebie ich pęta.

'Let us draw off Their cords, And cast from us Their thick bands.'

4 Lecz ten, który mieszka w niebie, będzie się śmiał, Pan będzie z nich szydził.

He who is sitting in the heavens doth laugh, The Lord doth mock at them.

5 Wtedy przemówi do nich w swoim gniewie i swą zapalczywością ich zatrwoży:

Then doth He speak unto them in His anger, And in His wrath He doth trouble them:

6 Ja ustanowiłem mojego króla na Syjonie, mojej świętej górze.

'And I — I have anointed My King, Upon Zion — My holy hill.'

7 Ogłoszę dekret: PAN powiedział do mnie: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem.

I declare concerning a statute: Jehovah said unto me, 'My Son Thou [art], I to-day have brought thee forth.

8 Poproś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo i krańce ziemi na własność.

Ask of Me and I give nations — thy inheritance, And thy possession — the ends of earth.

9 Potłuczesz je laską żelazną, jak naczynie gliniane je pokruszysz.

Thou dost rule them with a sceptre of iron, As a vessel of a potter Thou dost crush them.'

10 Teraz więc, królowie, zrozumcie, przyjmijcie pouczenie, sędziowie ziemi!

And now, O kings, act wisely, Be instructed, O judges of earth,

11 Służcie PANU z bojaźnią i radujcie się z drżeniem.

Serve ye Jehovah with fear, And rejoice with trembling.

12 Pocałujcie Syna, by się nie rozgniewał i abyście nie zginęli w drodze, gdyby jego gniew choć trochę się zapalił. Błogosławieni wszyscy, którzy mu ufają.

Kiss the Chosen One, lest He be angry, And ye lose the way, When His anger burneth but a little, O the happiness of all trusting in Him!