Psalmów 2
1 Dlaczego poganie się buntują, a narody knują próżne zamysły?
Why are the nations in tumultuous agitation, and [why] do the peoples meditate a vain thing?
2 Królowie ziemscy powstają, a władcy naradzają się wspólnie przeciwko PANU i jego pomazańcowi, [mówiąc]:
The kings of the earth set themselves, and the princes plot together, against Jehovah and against his anointed:
3 Zerwijmy ich więzy i zrzućmy z siebie ich pęta.
Let us break their bonds asunder, and cast away their cords from us!
4 Lecz ten, który mieszka w niebie, będzie się śmiał, Pan będzie z nich szydził.
He that dwelleth in the heavens shall laugh, the Lord shall have them in derision.
5 Wtedy przemówi do nich w swoim gniewie i swą zapalczywością ich zatrwoży:
Then will he speak to them in his anger, and in his fierce displeasure will he terrify them:
6 Ja ustanowiłem mojego króla na Syjonie, mojej świętej górze.
And I have anointed my king upon Zion, the hill of my holiness.
7 Ogłoszę dekret: PAN powiedział do mnie: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem.
I will declare the decree: Jehovah hath said unto me, Thou art my Son; I this day have begotten thee.
8 Poproś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo i krańce ziemi na własność.
Ask of me, and I will give thee nations for an inheritance, and for thy possession the ends of the earth:
9 Potłuczesz je laską żelazną, jak naczynie gliniane je pokruszysz.
Thou shalt break them with a sceptre of iron, as a potter's vessel thou shalt dash them in pieces.
10 Teraz więc, królowie, zrozumcie, przyjmijcie pouczenie, sędziowie ziemi!
And now, O kings, be ye wise, be admonished, ye judges of the earth.
11 Służcie PANU z bojaźnią i radujcie się z drżeniem.
Serve Jehovah with fear, and rejoice with trembling.
12 Pocałujcie Syna, by się nie rozgniewał i abyście nie zginęli w drodze, gdyby jego gniew choć trochę się zapalił. Błogosławieni wszyscy, którzy mu ufają.
Kiss the Son, lest he be angry, and ye perish in the way, though his anger burn but a little. Blessed are all who have their trust in him.
