Psalmów 18
1 gdy go PAN ocalił z rąk wszystkich jego wrogów i z ręki Saula. Powiedział wtedy: Będę cię miłował, PANIE, mocy moja.
Ljubiæu te, Gospode, krjeposti moja,
2 PAN moją skałą, moją twierdzą i wybawicielem. Mój Bóg moją opoką, której będę ufał, moją tarczą i rogiem mego zbawienia, moją warownią.
Gospode, grade moj, zaklone moj, koji se oboriti ne može, izbavitelju moj, Bože moj, kamena goro, na kojoj se ne bojim zla, štite moj, rože spasenja mojega, utoèište moje!
3 Wezwę PANA, [który jest] godny chwały, a będę wybawiony od moich wrogów.
Prizivljem Gospoda, kojemu se klanjati valja, i opraštam se neprijatelja svojih.
4 Ogarnęły mnie boleści śmierci i zatrwożyły mnie potoki bezbożnych.
Obuzeše me smrtne bolesti, i potoci nevaljalijeh ljudi uplašiše me.
Opkoliše me bolesti paklene, stegoše me zamke smrtne. (Sheol h7585)
6 W moim utrapieniu wzywałem PANA i wołałem do mego Boga. Ze swojej świątyni usłyszał mój głos, a moje wołanie dotarło przed jego oblicze, do jego uszu.
U svojoj tjeskobi prizvah Gospoda, i k Bogu svojemu povikah; on èu iz dvora svojega glas moj, i vika moja doðe mu do ušiju.
7 Wtedy ziemia poruszyła się i zadrżała, a posady gór zatrzęsły się i zachwiały od jego gniewu.
Zatrese se i pokoleba se zemlja, zadrmaše se i pomjeriše iz temelja gore, jer se on razljuti.
8 Z jego nozdrzy unosił się dym, z jego ust [buchnął] ogień trawiący, węgle zapaliły się od niego.
Podiže se dim od gnjeva njegova, iz usta njegovijeh oganj, koji proždire, i živo ugljevlje otskakaše od njega.
9 Nachylił niebiosa i zstąpił, a ciemność [była] pod jego stopami.
Savi nebesa i siðe. Mrak bješe pod nogama njegovijem.
10 Dosiadł cherubina i latał; latał na skrzydłach wiatru.
Sjede na heruvima i podiže se, i poletje na krilima vjetrnijem.
11 Z ciemności zrobił sobie ukrycie, namiotem wokół niego były ciemne wody i gęste obłoki nieba.
Od mraka naèini sebi krov, sjenicu oko sebe, od mraènijeh voda, oblaka vazdušnijeh.
12 Przed jego blaskiem rozeszły się jego obłoki, grad i węgle ogniste.
Od sijevanja pred njim kroz oblake njegove udari grad i živo ugljevlje.
13 I zagrzmiał PAN na niebiosach, Najwyższy wydał swój głos, grad i węgle ogniste.
Zagrmje na nebesima Gospod, i višnji pusti glas svoj, grad i živo ugljevlje.
14 Wypuścił swe strzały i rozproszył ich, [cisnął] błyskawicami i ich rozgromił.
Pusti strijele svoje, i razmetnu ih; silu munja, i rasu ih.
15 I ukazały się głębiny wód, i odsłoniły się fundamenty świata od twojego upomnienia, PANIE, i od podmuchu tchnienia twoich nozdrzy.
I pokazaše se izvori vodeni, i otkriše se temelji vasionoj od prijetnje tvoje, Gospode, od dihanja duha gnjeva tvojega.
16 Posłał z wysoka, chwycił mnie, wyciągnął mnie z wielkich wód.
Tada pruži s visine ruku, uhvati me, izvuèe me iz vode velike.
17 Ocalił mnie od potężnego wroga mego i od tych, którzy mnie nienawidzą, choć byli ode mnie mocniejsi.
Izbavi me od neprijatelja mojega silnoga i od mojih nenavidnika, kad bijahu jaèi od mene.
18 Zaskoczyli mnie w dniu mego utrapienia, lecz PAN był moją podporą.
Ustaše na me u dan nevolje moje, ali mi Gospod bi potpora.
19 Wyprowadził mnie na miejsce przestronne, wybawił mnie, bo mnie sobie upodobał.
Izvede me na prostrano mjesto, i izbavi me, jer sam mu mio.
20 Nagrodził mnie PAN według mojej sprawiedliwości, oddał mi według czystości moich rąk.
Dade mi Gospod po pravdi mojoj, i za èistotu ruku mojih dariva me.
21 Strzegłem bowiem dróg PANA i nie odstąpiłem niegodziwie od mego Boga.
Jer se držah putova Gospodnjih, i ne odmetnuh se Boga svojega,
22 Bo miałem przed oczyma wszystkie jego nakazy i nie odrzucałem od siebie jego praw.
Nego su svi zakoni njegovi preda mnom, i zapovijesti njegovijeh ne uklanjam od sebe.
23 Byłem wobec niego nienaganny i wystrzegałem się swojej nieprawości.
Bih mu vjeran, i èuvah se od bezakonja svojega.
24 Dlatego oddał mi PAN według mojej sprawiedliwości, według czystości moich rąk przed jego oczyma.
Dade mi Gospod po pravdi mojoj, po èistoti ruku mojih pred oèima njegovima.
25 [Ty] z miłosiernym miłosiernie się obejdziesz, a z człowiekiem nienagannym postąpisz nienagannie.
Sa svetima postupaš sveto, s èovjekom vjernim vjerno,
26 Wobec czystego okażesz się czysty, a wobec przewrotnego postąpisz przewrotnie;
S èistim èisto, a s nevaljalim nasuprot njemu.
27 Ty bowiem lud strapiony wybawisz, a oczy wyniosłe poniżysz.
Jer ti pomažeš ljudima nevoljnim, a oèi ponosite ponižavaš.
28 Bo ty zapalisz moją pochodnię; PAN, Bóg mój, rozjaśni moje ciemności.
Ti raspaljuješ vidjelo moje; Gospod moj prosvjetljuje tamu moju.
29 Bo z tobą przebiłem się przez wojsko, z moim Bogiem przeskoczyłem mur.
S tobom razbijam vojsku, i s Bogom svojim skaèem preko zida.
30 Droga Boga [jest] doskonała, słowo PANA w ogniu wypróbowane. Tarczą jest dla wszystkich, którzy mu ufają.
Put je Božji vjeran, rijeè Gospodnja èista. On je štit svjema koji se u nj uzdaju.
31 Bo któż jest Bogiem oprócz PANA? Któż skałą oprócz naszego Boga?
Jer ko je Bog osim Gospoda, i ko je obrana osim Boga našega?
32 To Bóg, który przepasuje mnie mocą i doskonałą czyni moją drogę.
Ovaj Bog opasuje me snagom, i èini mi vjeran put.
33 Moje nogi czyni jak u łani i stawia mnie na wyżynach.
Daje mi noge kao u jelena, i na visine stavlja me.
34 Ćwiczy moje ręce do walki, tak że mogę kruszyć spiżowy łuk swymi ramionami.
Uèi ruke moje boju, i mišice moje èini da su luk od mjedi.
35 Dałeś mi też tarczę swego zbawienia i wspierała mnie twoja prawica, a twoja dobrotliwość uczyniła mnie wielkim.
Ti mi daješ štit spasenja svojega; desnica tvoja drži me, i milost tvoja èini me velika.
36 Rozszerzyłeś ścieżkę dla mych kroków, tak że moje stopy się nie zachwiały.
Ti širiš korak moj, te se ne spotièu noge moje.
37 Ścigałem moich wrogów i dopadłem [ich], nie zawróciłem, aż ich nie wytraciłem.
Tjeram neprijatelje svoje i stižem ih, i ne vraæam se dok ih ne istrijebim.
38 Powaliłem ich tak, że nie mogli powstać, upadli pod moje stopy.
Obaram ih, i ne mogu ustati, padaju pod noge moje.
39 Przepasałeś mnie mocą do walki, powaliłeś pod moje stopy moich przeciwników.
Jer me ti opasuješ snagom za boj, i koji ustanu na me, obaraš ih preda mnom.
40 Zmuszałeś moich wrogów do ucieczki, abym wykorzenił tych, którzy mnie nienawidzą.
Neprijatelja mojih pleæi ti mi obraæaš, i potirem nenavidnike svoje.
41 Wołali, lecz nie [było] nikogo, kto by [ich] wybawił; [wołali] do PANA, lecz ich nie wysłuchał.
Oni vièu, ali nema pomagaèa, ka Gospodu, ali ih on ne sluša.
42 Starłem ich jak proch na wietrze, wyrzuciłem jak błoto uliczne.
Rasipam ih kao prah po vjetru, kao blato po ulicama gazim ih.
43 Wyzwoliłeś mnie od kłótni ludzkich, ustanowiłeś mnie głową narodów. Będzie mi służył lud, którego nie znałem.
Ti me izbavljaš od bune narodne, postavljaš me da sam glava tuðim plemenima; narod kojega ne poznavah, služi mi.
44 Jak tylko usłyszą [o mnie], będą mi posłuszni, cudzoziemcy będą udawać uległość.
Po samome èuvenju slušaju me, tuðini pokorni su mi.
45 Cudzoziemcy zmarnieją i będą drżeć w swoich warowniach.
Tuðini blijede, dršæu u gradovima svojim.
46 PAN żyje, [niech będzie] błogosławiona moja skała, niech będzie wywyższony Bóg mego zbawienia.
Živ je Gospod, i da je blagosloven braniè moj! Da se uzvisi Bog spasenja mojega,
47 Bóg dokonuje za mnie zemsty i poddaje mi narody.
Bog, koji mi daje osvetu, i pokorava mi narode,
48 [Ty] wyzwalasz mnie od moich wrogów; ty wywyższyłeś mnie ponad moich przeciwników, ocaliłeś mnie od gwałtownika.
Koji me izbavlja od neprijatelja, podiže me nad one koji ustaju na me i od èovjeka žestoka izbavlja me!
49 Dlatego będę cię, PANIE, sławił wśród narodów i będę śpiewał twemu imieniu.
Toga radi hvalim te, Gospode, pred narodima, i pojem imenu tvojemu,
50 Bo dajesz wielkie wybawienie swemu królowi i na wieki okazujesz miłosierdzie swemu pomazańcowi Dawidowi i jego potomstwu.
Koji slavno izbavljaš cara svojega, i èiniš milost pomazaniku svojemu Davidu i natražju njegovu dovijeka.
