< Psalmów 147 >

1 Chwalcie PANA, bo dobrze [jest] śpiewać naszemu Bogu; jest [to] bowiem miłe i piękna jest chwała.
ALABAD á JAH, porque es bueno cantar salmos á nuestro Dios; porque suave y hermosa es la alabanza.
2 PAN buduje Jeruzalem [i] gromadzi rozproszonych Izraela.
Jehová edifica á Jerusalem; á los echados de Israel recogerá.
3 On uzdrawia skruszonych w sercu i opatruje ich rany.
El sana á los quebrantados de corazón, y liga sus heridas.
4 On liczy gwiazdy, nazywa każdą z nich po imieniu.
El cuenta el número de las estrellas; á todas ellas llama por sus nombres.
5 Wielki [jest] nasz Pan i zasobny w moc; jego mądrość jest niezmierzona.
Grande es el Señor nuestro, y de mucha potencia; y de su entendimiento no hay número.
6 PAN podnosi pokornych, [a] niegodziwych poniża aż do ziemi.
Jehová ensalza á los humildes; humilla los impíos hasta la tierra.
7 Śpiewajcie PANU z dziękczynieniem; śpiewajcie naszemu Bogu przy dźwiękach harfy;
Cantad á Jehová con alabanza, cantad con arpa á nuestro Dios.
8 Który okrywa niebiosa obłokami [i] przygotowuje deszcz dla ziemi; który sprawia, że trawa rośnie na górach;
El [es] el que cubre los cielos de nubes, el que prepara la lluvia para la tierra, el que hace á los montes producir hierba.
9 Który daje pokarm bydłu i młodym krukom wołającym [do niego].
El da á la bestia su mantenimiento, [y] á los hijos de los cuervos que claman.
10 Nie lubuje się w mocy konia ani nie ma upodobania w goleniach mężczyzny.
No toma contentamiento en la fortaleza del caballo, ni se complace en las piernas del hombre.
11 PAN ma upodobanie w tych, którzy się go boją, którzy ufają jego miłosierdziu.
Complácese Jehová en los que le temen, y en los que esperan en su misericordia.
12 Chwal PANA, Jeruzalem; chwal swego Boga, Syjonie.
Alaba á Jehová, Jerusalem; alaba á tu Dios, Sión.
13 On bowiem umacnia zasuwy twoich bram i błogosławi synów twoich pośród ciebie.
Porque fortificó los cerrojos de tus puertas; bendijo á tus hijos dentro de ti.
14 Zapewnia pokój w twoich granicach i syci cię najwyborniejszą pszenicą.
El pone en tu término la paz; te hará saciar de grosura de trigo.
15 On wysyła swój rozkaz na ziemię; szybko biegnie jego słowo.
El envía su palabra á la tierra; muy presto corre su palabra.
16 On daje śnieg jak wełnę, rozsypuje szron jak popiół.
El da la nieve como lana, derrama la escarcha como ceniza.
17 Rzuca swój lód jak okruchy; któż ostoi się przed jego zimnem?
El echa su hielo como pedazos: delante de su frío ¿quién estará?
18 Posyła swoje słowo i [lody] topnieją; wionie swym wiatrem i wody spływają.
Enviará su palabra, y los derretirá: soplará su viento, y fluirán las aguas.
19 Oznajmia swe słowo Jakubowi, swe prawa i sądy Izraelowi.
El denuncia sus palabras á Jacob, sus estatutos y sus juicios á Israel.
20 Nie uczynił tak żadnemu narodowi, nie poznali jego sądów. Alleluja.
No ha hecho esto con toda gente; y no conocieron sus juicios. Aleluya.

< Psalmów 147 >