Psalmów 147
1 Chwalcie PANA, bo dobrze [jest] śpiewać naszemu Bogu; jest [to] bowiem miłe i piękna jest chwała.
¡Hallelú Yah! Alabad a Yahvé porque es bueno; salmodiad al Dios nuestro porque es amable; bien le está a Él la alabanza.
2 PAN buduje Jeruzalem [i] gromadzi rozproszonych Izraela.
Es Yahvé quien reconstruye a Jerusalén, y congrega a los dispersos de Israel;
3 On uzdrawia skruszonych w sercu i opatruje ich rany.
Él quien sana a los de corazón llagado, y venda sus heridas;
4 On liczy gwiazdy, nazywa każdą z nich po imieniu.
Él quien fija el número de las estrellas, y a cada una llama por su nombre.
5 Wielki [jest] nasz Pan i zasobny w moc; jego mądrość jest niezmierzona.
Grande es nuestro Señor, poderoso en fuerza; y su sabiduría no tiene medida.
6 PAN podnosi pokornych, [a] niegodziwych poniża aż do ziemi.
Yahvé levanta a los humildes, y abaja hasta la tierra a los impíos.
7 Śpiewajcie PANU z dziękczynieniem; śpiewajcie naszemu Bogu przy dźwiękach harfy;
Ensalzad a Yahvé con acciones de gracias, cantad al son de la cítara salmos a nuestro Dios,
8 Który okrywa niebiosa obłokami [i] przygotowuje deszcz dla ziemi; który sprawia, że trawa rośnie na górach;
que cubre el cielo de nubes, y prepara la lluvia para la tierra; que en los montes hace brotar hierba, y plantas para servir al hombre;
9 Który daje pokarm bydłu i młodym krukom wołającym [do niego].
que da su alimento a los ganados, y a las crías de los cuervos que pían.
10 Nie lubuje się w mocy konia ani nie ma upodobania w goleniach mężczyzny.
Él no se deleita en el vigor del caballo, ni le agradan los músculos del hombre.
11 PAN ma upodobanie w tych, którzy się go boją, którzy ufają jego miłosierdziu.
La complacencia de Yahvé está en los que le temen, los que se fían en su bondad.
12 Chwal PANA, Jeruzalem; chwal swego Boga, Syjonie.
Da gloria a Yahvé, oh Jerusalén; alaba, oh Sión, a tu Dios.
13 On bowiem umacnia zasuwy twoich bram i błogosławi synów twoich pośród ciebie.
Porque Él ha asegurado los cerrojos de tus puertas; ha bendecido tus hijos dentro de ti.
14 Zapewnia pokój w twoich granicach i syci cię najwyborniejszą pszenicą.
Él ha puesto paz en tus fronteras, y te alimenta de la flor del trigo.
15 On wysyła swój rozkaz na ziemię; szybko biegnie jego słowo.
Él manda sus órdenes a la tierra; su palabra corre veloz.
16 On daje śnieg jak wełnę, rozsypuje szron jak popiół.
Él derrama la nieve como copos de lana; esparce como ceniza la escarcha.
17 Rzuca swój lód jak okruchy; któż ostoi się przed jego zimnem?
Él echa su hielo como bocados de pan; ¿quién resistiría su frío?
18 Posyła swoje słowo i [lody] topnieją; wionie swym wiatrem i wody spływają.
Él envía su palabra y los derrite; hace soplar el viento, y las aguas corren.
19 Oznajmia swe słowo Jakubowi, swe prawa i sądy Izraelowi.
Él dio a conocer su palabra a Jacob; sus estatutos y sus mandatos a Israel.
20 Nie uczynił tak żadnemu narodowi, nie poznali jego sądów. Alleluja.
No hizo tal con ninguno de los otros pueblos; a ellos no les manifestó sus disposiciones. ¡Hallelú Yah!
