Psalmów 147
1 Chwalcie PANA, bo dobrze [jest] śpiewać naszemu Bogu; jest [to] bowiem miłe i piękna jest chwała.
Lov Herren! For det er godt å lovsynge vår Gud, det er liflig, lovsang sømmer sig.
2 PAN buduje Jeruzalem [i] gromadzi rozproszonych Izraela.
Herren bygger Jerusalem, de bortdrevne av Israel samler han.
3 On uzdrawia skruszonych w sercu i opatruje ich rany.
Han helbreder dem som har et sønderknust hjerte, og forbinder deres smertefulle sår.
4 On liczy gwiazdy, nazywa każdą z nich po imieniu.
Han fastsetter stjernenes tall, han gir dem alle navn.
5 Wielki [jest] nasz Pan i zasobny w moc; jego mądrość jest niezmierzona.
Vår Herre er stor og rik på kraft; på hans forstand er det intet mål.
6 PAN podnosi pokornych, [a] niegodziwych poniża aż do ziemi.
Herren holder de saktmodige oppe, bøier de ugudelige ned til jorden.
7 Śpiewajcie PANU z dziękczynieniem; śpiewajcie naszemu Bogu przy dźwiękach harfy;
Svar Herren med takksigelse, lovsyng vår Gud til citar,
8 Który okrywa niebiosa obłokami [i] przygotowuje deszcz dla ziemi; który sprawia, że trawa rośnie na górach;
ham som dekker himmelen med skyer, som lager regn for jorden, som lar gress spire frem på fjellene!
9 Który daje pokarm bydłu i młodym krukom wołającym [do niego].
Han gir feet dets føde, ravneungene som roper.
10 Nie lubuje się w mocy konia ani nie ma upodobania w goleniach mężczyzny.
Han har ikke lyst til hestens styrke, han har ikke behag i mannens ben.
11 PAN ma upodobanie w tych, którzy się go boją, którzy ufają jego miłosierdziu.
Herren har behag i dem som frykter ham, som venter på hans miskunnhet.
12 Chwal PANA, Jeruzalem; chwal swego Boga, Syjonie.
Pris Herren, Jerusalem, lov din Gud, Sion!
13 On bowiem umacnia zasuwy twoich bram i błogosławi synów twoich pośród ciebie.
For han har gjort dine portstenger faste, han har velsignet dine barn i dig.
14 Zapewnia pokój w twoich granicach i syci cię najwyborniejszą pszenicą.
Han er den som gir dine grenser fred, metter dig med den beste hvete.
15 On wysyła swój rozkaz na ziemię; szybko biegnie jego słowo.
Han er den som sender sin tale til jorden; såre hastig løper hans ord.
16 On daje śnieg jak wełnę, rozsypuje szron jak popiół.
Han er den som gir sne som ull, strør ut rim som aske.
17 Rzuca swój lód jak okruchy; któż ostoi się przed jego zimnem?
Han kaster sin is ut som småstykker; hvem kan stå for hans kulde?
18 Posyła swoje słowo i [lody] topnieją; wionie swym wiatrem i wody spływają.
Han sender sitt ord og smelter dem; han lar sin vind blåse, da rinner vannene.
19 Oznajmia swe słowo Jakubowi, swe prawa i sądy Izraelowi.
Han kunngjorde Jakob sitt ord, Israel sine bud og sine lover;
20 Nie uczynił tak żadnemu narodowi, nie poznali jego sądów. Alleluja.
så har han ikke gjort mot noget hedningefolk, og lover kjenner de ikke. Halleluja!
