< Psalmów 147 >

1 Chwalcie PANA, bo dobrze [jest] śpiewać naszemu Bogu; jest [to] bowiem miłe i piękna jest chwała.
هەلیلویا! چەندە باشە مۆسیقا ژەنین بۆ خودامان! ستایشکردن چەندە خۆشە و شیاوە!
2 PAN buduje Jeruzalem [i] gromadzi rozproszonych Izraela.
یەزدان ئۆرشەلیم بنیاد دەنێتەوە، ڕاپێچکراوەکانی ئیسرائیل کۆدەکاتەوە.
3 On uzdrawia skruszonych w sercu i opatruje ich rany.
دڵشکاوان چاک دەکاتەوە و برینیان ساڕێژ دەکات.
4 On liczy gwiazdy, nazywa każdą z nich po imieniu.
ژمارەی ئەستێرەکان دیاری دەکات و هەریەکەیان بە ناوێک بانگ دەکات.
5 Wielki [jest] nasz Pan i zasobny w moc; jego mądrość jest niezmierzona.
پەروەردگارمان گەورەیە و هێزی زۆرە، تێگەیشتنی بێ سنوورە.
6 PAN podnosi pokornych, [a] niegodziwych poniża aż do ziemi.
یەزدان یارمەتی بێفیزەکان دەدات و بەدکاران بەرەو زەوی نزم دەکاتەوە.
7 Śpiewajcie PANU z dziękczynieniem; śpiewajcie naszemu Bogu przy dźwiękach harfy;
بە سوپاسەوە گۆرانی بۆ یەزدان بڵێن، بە قیسارە مۆسیقا بۆ خودامان بژەنن.
8 Który okrywa niebiosa obłokami [i] przygotowuje deszcz dla ziemi; który sprawia, że trawa rośnie na górach;
ئەوەی ئاسمان بە هەور دادەپۆشێت، باران بۆ زەوی ئامادە دەکات، گیا لەسەر چیاکان دەڕوێنێت،
9 Który daje pokarm bydłu i młodym krukom wołającym [do niego].
خۆراکی ئاژەڵ و بێچووە قەلەڕەشی دەم بە قیڕە دەدات.
10 Nie lubuje się w mocy konia ani nie ma upodobania w goleniach mężczyzny.
یەزدان بە هێزی ئەسپ خۆشحاڵ نابێت، بە قاچی مرۆڤ دڵشاد نییە،
11 PAN ma upodobanie w tych, którzy się go boją, którzy ufają jego miłosierdziu.
بەڵام یەزدان بەوانە دڵشادە کە ترسی ئەویان لە دڵدایە، ئەوانەی هیوایان بە خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی هەیە.
12 Chwal PANA, Jeruzalem; chwal swego Boga, Syjonie.
ئەی ئۆرشەلیم، ستایشی یەزدان بکە، ئەی سییۆن، ستایشی خودات بکە.
13 On bowiem umacnia zasuwy twoich bram i błogosławi synów twoich pośród ciebie.
یەزدان شمشیرەی دەروازەکانت بەهێز دەکات، کوڕەکانت لەناو خۆت بەرەکەتدار دەکات.
14 Zapewnia pokój w twoich granicach i syci cię najwyborniejszą pszenicą.
لە سنوورەکانت ئاشتی بەرقەرار دەکات، لە باشترین گەنم تێرت دەکات.
15 On wysyła swój rozkaz na ziemię; szybko biegnie jego słowo.
فەرمانەکەی بۆ سەر زەوی دەنێرێت، پەیامی ئەو زوو دێتەجێ.
16 On daje śnieg jak wełnę, rozsypuje szron jak popiół.
بەفر وەک خوری دەبارێنێت، زوقم وەک خۆڵەمێش بڵاو دەکاتەوە.
17 Rzuca swój lód jak okruchy; któż ostoi się przed jego zimnem?
تەرزە وەک نانەڕەق فڕێدەدا. کێ لە ڕووی سەرمای ئەو خۆی ڕادەگرێت؟
18 Posyła swoje słowo i [lody] topnieją; wionie swym wiatrem i wody spływają.
پەیامی خۆی دەنێرێت و دەیانتوێنێتەوە. بای خۆی هەڵدەکات و ئاو بەڕێدەکەوێت.
19 Oznajmia swe słowo Jakubowi, swe prawa i sądy Izraelowi.
پەیامی خۆی بە یاقوب ڕادەگەیەنێت، فەرز و حوکمەکانی بە ئیسرائیل.
20 Nie uczynił tak żadnemu narodowi, nie poznali jego sądów. Alleluja.
ئەمەی لەگەڵ هیچ نەتەوەیەکی دیکە نەکردووە، حوکمەکانی ئەویان نەزانیوە. هەلیلویا!

< Psalmów 147 >