Psalmów 147
1 Chwalcie PANA, bo dobrze [jest] śpiewać naszemu Bogu; jest [to] bowiem miłe i piękna jest chwała.
Goocai Jehova. Kaĩ nĩ ũndũ mwega kũgooca Ngai witũ na rwĩmbo-ĩ, kaĩ nĩ ũndũ mwega na mwagĩrĩru kũmũgooca-ĩ!
2 PAN buduje Jeruzalem [i] gromadzi rozproszonych Izraela.
Jehova nĩwe wakaga Jerusalemu; nĩwe ũcookagĩrĩria andũ a Isiraeli arĩa matahĩtwo.
3 On uzdrawia skruszonych w sercu i opatruje ich rany.
Nĩwe ũhonagia arĩa athuthĩku ngoro, na akamooha ironda ciao.
4 On liczy gwiazdy, nazywa każdą z nich po imieniu.
Nĩwe ũmenyaga mũigana wa njata, na akahe njata o njata rĩĩtwa rĩayo.
5 Wielki [jest] nasz Pan i zasobny w moc; jego mądrość jest niezmierzona.
Mwathani witũ nĩwe mũnene na nĩ arĩ hinya mũingĩ; ũmenyo wake ndũrĩ mũthia.
6 PAN podnosi pokornych, [a] niegodziwych poniża aż do ziemi.
Jehova nĩwe ũtiiragĩrĩra andũ arĩa ahooreri, no arĩa aaganu amatungumanagia thĩ.
7 Śpiewajcie PANU z dziękczynieniem; śpiewajcie naszemu Bogu przy dźwiękach harfy;
Inĩrai Jehova mũmũcookerie ngaatho; inĩrai Ngai witũ na kĩnanda kĩa mũgeeto.
8 Który okrywa niebiosa obłokami [i] przygotowuje deszcz dla ziemi; który sprawia, że trawa rośnie na górach;
Nĩahumbagĩra igũrũ na matu; nĩwe uuragĩria thĩ mbura, na agatũma nyeki ĩmere tũrĩma-inĩ.
9 Który daje pokarm bydłu i młodym krukom wołającym [do niego].
Nĩwe ũheaga ngʼombe irio, na akahe tũcui twa mahuru irio rĩrĩa twamũkaĩra.
10 Nie lubuje się w mocy konia ani nie ma upodobania w goleniach mężczyzny.
We ndakenagĩra hinya wa mbarathi, o na kana agakenera magũrũ ma mũndũ;
11 PAN ma upodobanie w tych, którzy się go boją, którzy ufają jego miłosierdziu.
Jehova akenagio nĩ andũ arĩa mamwĩtigagĩra, o arĩa maigaga mwĩhoko wao harĩ wendo wake ũrĩa ũtathiraga.
12 Chwal PANA, Jeruzalem; chwal swego Boga, Syjonie.
Wee Jerusalemu, kumia Jehova; gooca Ngai waku, wee Zayuni,
13 On bowiem umacnia zasuwy twoich bram i błogosławi synów twoich pośród ciebie.
nĩgũkorwo nĩwe wĩkagĩra mĩgĩĩko ya ihingo ciaku hinya, na akarathima andũ aku arĩa marĩ thĩinĩ waku.
14 Zapewnia pokój w twoich granicach i syci cię najwyborniejszą pszenicą.
Nĩatũmĩte kũgĩe thayũ mĩhaka-inĩ yaku, na agakũhũũnia na ngano ĩrĩa njega mũno.
15 On wysyła swój rozkaz na ziemię; szybko biegnie jego słowo.
Atũmaga wathani wake ũkinye gũkũ thĩ; kiugo gĩake kĩhanyũkaga narua mũno.
16 On daje śnieg jak wełnę, rozsypuje szron jak popiół.
Oiragia tharunji ĩhaana ta guoya mwerũ cua, nayo mbaa akamĩhurunja ta mũhu.
17 Rzuca swój lód jak okruchy; któż ostoi się przed jego zimnem?
Mbura ya mbembe amiuragia taarĩ kagoto karoira. Nũũ ũngĩhota gwĩtiiria heho ĩyo yake?
18 Posyła swoje słowo i [lody] topnieją; wionie swym wiatrem i wody spływają.
Atũmaga kiugo gĩake agatũma itwekũke; ahurutithanagia rũhuho, namo maaĩ magatherera.
19 Oznajmia swe słowo Jakubowi, swe prawa i sądy Izraelowi.
Nĩaguũrĩtie kiugo gĩake harĩ Jakubu, akaguũrĩria Isiraeli mawatho make na kĩrĩra kĩa watho wake wa kũrũmĩrĩrwo.
20 Nie uczynił tak żadnemu narodowi, nie poznali jego sądów. Alleluja.
Ndarĩ ekĩra rũrĩrĩ rũngĩ ta ũguo, mawatho macio make ndũrĩrĩ itirĩ ciamamenya. Goocai Jehova.
