< Psalmów 147 >

1 Chwalcie PANA, bo dobrze [jest] śpiewać naszemu Bogu; jest [to] bowiem miłe i piękna jest chwała.
Rühmet Jah, denn er ist gütig; lobsingt unserem Gott, denn er ist lieblich; es ziemt sich Lobgesang.
2 PAN buduje Jeruzalem [i] gromadzi rozproszonych Izraela.
Jahwe baut Jerusalem wieder auf, er sammelt die Versprengten Israels.
3 On uzdrawia skruszonych w sercu i opatruje ich rany.
Er heilt, die zerbrochenes Herzens sind, und verbindet ihre Wunden.
4 On liczy gwiazdy, nazywa każdą z nich po imieniu.
Er bestimmt den Sternen eine Zahl, er ruft sie alle mit Namen.
5 Wielki [jest] nasz Pan i zasobny w moc; jego mądrość jest niezmierzona.
Groß ist unser Herr und reich an Macht; seine Einsicht ist ohne Maß.
6 PAN podnosi pokornych, [a] niegodziwych poniża aż do ziemi.
Jahwe hält die Gebeugten aufrecht, erniedrigt die Gottlosen bis auf den Boden.
7 Śpiewajcie PANU z dziękczynieniem; śpiewajcie naszemu Bogu przy dźwiękach harfy;
Singt Jahwe mit Danksagung, lobsingt unserem Gott auf der Zither!
8 Który okrywa niebiosa obłokami [i] przygotowuje deszcz dla ziemi; który sprawia, że trawa rośnie na górach;
Der den Himmel mit Wolken bedeckt, der Erde Regen bereitet, die Berge Gras sprossen läßt,
9 Który daje pokarm bydłu i młodym krukom wołającym [do niego].
der dem Vieh sein Futter giebt, den jungen Raben, die zu ihm schreien.
10 Nie lubuje się w mocy konia ani nie ma upodobania w goleniach mężczyzny.
Er hat nicht Lust an der Stärke des Rosses, noch an den Schenkeln des Mannes Gefallen.
11 PAN ma upodobanie w tych, którzy się go boją, którzy ufają jego miłosierdziu.
Jahwe hat Gefallen an denen, die ihn fürchten, die auf seine Gnade harren.
12 Chwal PANA, Jeruzalem; chwal swego Boga, Syjonie.
Preise Jahwe, Jerusalem; rühme deinen Gott, o Zion!
13 On bowiem umacnia zasuwy twoich bram i błogosławi synów twoich pośród ciebie.
Denn er hat die Riegel deiner Thore fest gemacht, deine Kinder in dir gesegnet.
14 Zapewnia pokój w twoich granicach i syci cię najwyborniejszą pszenicą.
Er schafft deinen Grenzen Frieden, sättigt dich mit dem besten Weizen.
15 On wysyła swój rozkaz na ziemię; szybko biegnie jego słowo.
Er sendet sein Gebot auf Erden; gar schnell läuft sein Wort.
16 On daje śnieg jak wełnę, rozsypuje szron jak popiół.
Er spendet Schnee wie Wolle, streut Reif wie Asche.
17 Rzuca swój lód jak okruchy; któż ostoi się przed jego zimnem?
Er wirft sein Eis wie Bissen hin; wer kann vor seinem Froste bestehen?
18 Posyła swoje słowo i [lody] topnieją; wionie swym wiatrem i wody spływają.
Er entsendet sein Wort und läßt sie schmelzen, läßt seinen Wind wehen, da rinnen Wasser.
19 Oznajmia swe słowo Jakubowi, swe prawa i sądy Izraelowi.
Er that Jakob sein Wort kund, Israel seine Satzungen und Rechte.
20 Nie uczynił tak żadnemu narodowi, nie poznali jego sądów. Alleluja.
Keinem Volk hat er also gethan und seine Rechte lehrte er sie nicht. Rühmet Jah!

< Psalmów 147 >