Psalmów 147
1 Chwalcie PANA, bo dobrze [jest] śpiewać naszemu Bogu; jest [to] bowiem miłe i piękna jest chwała.
Hallelujah; for it is good to sing praises unto our God; for it is comely; [him] becometh praise.
2 PAN buduje Jeruzalem [i] gromadzi rozproszonych Izraela.
The Lord buildeth up Jerusalem: the outcasts of Israel will he gather together;
3 On uzdrawia skruszonych w sercu i opatruje ich rany.
He that healeth the broken-hearted, and bindeth up their hurts;
4 On liczy gwiazdy, nazywa każdą z nich po imieniu.
Who counteth the number of the stars; who calleth them all by [their] names.
5 Wielki [jest] nasz Pan i zasobny w moc; jego mądrość jest niezmierzona.
Great is our Lord, and abundant in power: his understanding is immeasurable.
6 PAN podnosi pokornych, [a] niegodziwych poniża aż do ziemi.
The Lord helpeth up the meek: he bringeth down the wicked to the ground.
7 Śpiewajcie PANU z dziękczynieniem; śpiewajcie naszemu Bogu przy dźwiękach harfy;
Lift up a song unto the Lord with thanksgiving; sing praises unto our God with the harp;
8 Który okrywa niebiosa obłokami [i] przygotowuje deszcz dla ziemi; który sprawia, że trawa rośnie na górach;
Who covereth the heaven with clouds, who prepareth rain for the earth, who causeth grass to grow upon the mountains;
9 Który daje pokarm bydłu i młodym krukom wołającym [do niego].
Who giveth to the beast its food, to the young ravens which cry.
10 Nie lubuje się w mocy konia ani nie ma upodobania w goleniach mężczyzny.
Not in the strength of the horse hath he delight: nor in the [swiftness of the] legs of man taketh he pleasure.
11 PAN ma upodobanie w tych, którzy się go boją, którzy ufają jego miłosierdziu.
The Lord taketh pleasure in those that fear him, that wait for his kindness.
12 Chwal PANA, Jeruzalem; chwal swego Boga, Syjonie.
Glorify, O Jerusalem, the Lord: praise thy God, O Zion.
13 On bowiem umacnia zasuwy twoich bram i błogosławi synów twoich pośród ciebie.
For he hath strengthened the bars of thy gates; he hath blessed thy children in the midst of thee;
14 Zapewnia pokój w twoich granicach i syci cię najwyborniejszą pszenicą.
He who bestoweth peace in thy borders, who satisfieth thee with the best of wheat;
15 On wysyła swój rozkaz na ziemię; szybko biegnie jego słowo.
He who sendeth forth his decree unto the earth: how swiftly speedeth his word along!
16 On daje śnieg jak wełnę, rozsypuje szron jak popiół.
He who dispenseth snow like wool; who streweth about the hoarfrost like ashes;
17 Rzuca swój lód jak okruchy; któż ostoi się przed jego zimnem?
He who casteth down his ice like pieces: before his cold who can stand?
18 Posyła swoje słowo i [lody] topnieją; wionie swym wiatrem i wody spływają.
He sendeth out his word, and melteth them: he causeth his wind to blow, and waters run along.
19 Oznajmia swe słowo Jakubowi, swe prawa i sądy Izraelowi.
He declareth his word unto Jacob, his statutes and his ordinances unto Israel.
20 Nie uczynił tak żadnemu narodowi, nie poznali jego sądów. Alleluja.
He hath not done so unto any nation: and [his] ordinances— these they know not. Hallelujah.
