Psalmów 147
1 Chwalcie PANA, bo dobrze [jest] śpiewać naszemu Bogu; jest [to] bowiem miłe i piękna jest chwała.
Praise ye the Lord, because psalm is good: to our God be joyful and comely praise.
2 PAN buduje Jeruzalem [i] gromadzi rozproszonych Izraela.
The Lord buildeth up Jerusalem: he will gather together the dispersed of Israel.
3 On uzdrawia skruszonych w sercu i opatruje ich rany.
Who healeth the broken of heart, and bindeth up their bruises.
4 On liczy gwiazdy, nazywa każdą z nich po imieniu.
Who telleth the number of the stars: and calleth them all by their names.
5 Wielki [jest] nasz Pan i zasobny w moc; jego mądrość jest niezmierzona.
Great is our Lord, and great is his power: and of his wisdom there is no number.
6 PAN podnosi pokornych, [a] niegodziwych poniża aż do ziemi.
The Lord lifteth up the meek, and bringeth the wicked down even to the ground.
7 Śpiewajcie PANU z dziękczynieniem; śpiewajcie naszemu Bogu przy dźwiękach harfy;
Sing ye to the Lord with praise: sing to our God upon the harp.
8 Który okrywa niebiosa obłokami [i] przygotowuje deszcz dla ziemi; który sprawia, że trawa rośnie na górach;
Who covereth the heaven with clouds, and prepareth rain for the earth. Who maketh grass to grow on the mountains, and herbs for the service of men.
9 Który daje pokarm bydłu i młodym krukom wołającym [do niego].
Who giveth to beasts their food: and to the young ravens that call upon him.
10 Nie lubuje się w mocy konia ani nie ma upodobania w goleniach mężczyzny.
He shall not delight in the strength of the horse: nor take pleasure in the legs of a man.
11 PAN ma upodobanie w tych, którzy się go boją, którzy ufają jego miłosierdziu.
The Lord taketh pleasure in them that fear him: and in them that hope in his mercy.
12 Chwal PANA, Jeruzalem; chwal swego Boga, Syjonie.
Praise the Lord, O Jerusalem: praise thy God, O Sion.
13 On bowiem umacnia zasuwy twoich bram i błogosławi synów twoich pośród ciebie.
Because he hath strengthened the bolts of thy gates, he hath blessed thy children within thee.
14 Zapewnia pokój w twoich granicach i syci cię najwyborniejszą pszenicą.
Who hath placed peace in thy borders: and filleth thee with the fat of corn.
15 On wysyła swój rozkaz na ziemię; szybko biegnie jego słowo.
Who sendeth forth his speech to the earth: his word runneth swiftly.
16 On daje śnieg jak wełnę, rozsypuje szron jak popiół.
Who giveth snow like wool: scattereth mists like ashes.
17 Rzuca swój lód jak okruchy; któż ostoi się przed jego zimnem?
He sendeth his crystal like morsels: who shall stand before the face of his cold?
18 Posyła swoje słowo i [lody] topnieją; wionie swym wiatrem i wody spływają.
He shall send out his word, and shall melt them: his wind shall blow, and the waters shall run.
19 Oznajmia swe słowo Jakubowi, swe prawa i sądy Izraelowi.
Who declareth his word to Jacob: his justices and his judgments to Israel.
20 Nie uczynił tak żadnemu narodowi, nie poznali jego sądów. Alleluja.
He hath not done in like manner to every nation: and his judgments he hath not made manifest to them. Alleluia.
